Ο αστροναύτης Scott Kelly πέρασε 340 συνεχόμενες μέρες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ανά τακτά διαστήματα, γιατροί λάμβαναν δείγματα για εξετάσεις και έκαναν συγκρίσεις με αντίστοιχες εξετάσεις του δίδυμου αδελφού του, Mark, που βρισκόταν στη Γη.

Δέκα επιστημονικές ομάδες με συνολικά 84 επιστήμονες από 12 αμερικανικά πανεπιστήμια μελετούσαν επι 27 μήνες τα αποτελέσματα των αναλύσεων.

Τώρα, για πρώτη φορά, η ΝΑΣΑ δημοσιοποιεί στο Science τα τελικά αποτελέσματα, που δείχνουν τα «σημάδια» που αφήνει στο ανθρώπινο σώμα η μακρόχρονη παραμονή στο διάστημα.

Όσο βρισκόταν σε... τροχιά, ορισμένα κύτταρα του Scott υπέστησαν μεταλλάξεις και αυτό θεωρήθηκε ως η επίπτωση με τον μεγαλύτερο μελλοντικό κίνδυνο, αφού η κυτταρική μετάλλαξη είναι μη αναστρέψιμη. Πάντως, δεν διαπιστώθηκε συνολική τροποποίηση στο dna.

Στη διάρκεια της παραμονής στο σταθμό, η μάζα του σώματος του αστροναύτη συρρικνώθηκε, διαπιστώθηκε ότι το ανοσοκοποιητικό του σύστημα ανέπτυξε άμυνες απέναντι σε νέους «εχθρούς», ενώ η τροποποιήθηκε και η φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου του. Διαπιστώθηκαν ακόμη αλλαγές στα επίπεδα του κολλαγόνου στο αίμα και τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, παράγοντες πιθανώς επιβαρυντικοί για την καρδιαγγειακή υγεία του αστροναύτη. Οι εξετάσεις έδειξαν σκλήρυνση στην καρωτίδα αλλά και στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς χιτώνα των ματιών του αστροναύτη.

Επιπλέον, τα γνωστικά τεστ έδειξαν ήπια έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, κυρίως σε ο,τι αφορά την ταχύτητα και την ακρίβεια σκέψης.

Τα καλά νέα είναι οτι τα περισσότερα συστήματα του οργανισμού του Scott επανήλθαν στη φυσιολογική τους κατάσταση, 6 μήνες μετά την επιστροφή του στη Γη.

Ο ίδιος ανέφερε ότι τις πρώτες μέρες ένιωθε άρρωστος, με πόνο στους μυς και τις αρθρώσεις, εξανθήματα, ναυτία και έντονη κόπωση. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι επρόκειτο για την αντίδραση του οργανισμού κατά την προσπάθεια επαναφοράς σε γήινη... κατάσταση.

Ωστόσο, οι ερευνητές δεν είναι ακόμη σε θέση να εκτιμήσουν τις μελλοντικές επιπτώσεις της μακρόχρονης παραμονής στο διάστημα. Επιπλέον, όπως αναφέρεται στη δημοσίευση, τα αποτελέσματα της μελέτης δύσκολα μπορούν να γενικευθούν για όλους τους αστροναύτες.