"Σε περίπτωση παράνομης αναρτήσεως ταινίας σε διαδικτυακή πλατφόρμα, όπως η YouTube, ο δικαιούχος δύναται, βάσει της οδηγίας σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, να απαιτήσει από τον διαχειριστή της πλατφόρμας μόνον την ταχυδρομική διεύθυνση του οικείου χρήστη, αλλά όχι τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή τη διεύθυνση IP ή τον αριθμό τηλεφώνου του", έκρινε σήμερα το Δικαστήριο της ΕΕ.

Συγκεκριμένα κρίνοντας επί υποθέσεως που του παρέπεμψε γερμανικό δικαστήριο το ΔΕΕ διαπίστωσε, πρώτον, ότι, "όσον αφορά το σύνηθες νόημα του όρου «διεύθυνση», ο όρος αυτός περιλαμβάνει μόνον την ταχυδρομική διεύθυνση, ήτοι τον τόπο κατοικίας ή διαμονής συγκεκριμένου προσώπου".

"Ως εκ τούτου, ο όρος αυτός, εφόσον χρησιμοποιείται χωρίς άλλη διευκρίνιση, όπως στην οδηγία 2004/48, δεν περιλαμβάνει τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τον αριθμό τηλεφώνου ή τη διεύθυνση IP".

Δεύτερον, "οι προπαρασκευαστικές εργασίες οι οποίες κατέληξαν στη θέσπιση της οδηγίας 2004/48 δεν περιέχουν καμία ένδειξη που να μαρτυρεί ότι ο όρος «διεύθυνση» πρέπει να γίνεται αντιληπτός υπό την έννοια ότι αφορά όχι μόνον την ταχυδρομική διεύθυνση, αλλά και τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τον αριθμό τηλεφώνου ή τη διεύθυνση IP των συγκεκριμένων προσώπων".

Τρίτον, "από την εξέταση άλλων πράξεων του δικαίου της Ένωσης στις οποίες γίνεται αναφορά στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή στη διεύθυνση IP προκύπτει ότι καμία από αυτές δεν χρησιμοποιεί τον όρο «διεύθυνση», χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση, για τον προσδιορισμό του αριθμού τηλεφώνου, της διεύθυνσης IP ή της διεύθυνσης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου".

"Η ως άνω ερμηνεία είναι, κατά το Δικαστήριο, σύμφωνη με τον σκοπό τον οποίο επιδιώκει η διάταξη της οδηγίας 2004/48 που αφορά το δικαίωμα ενημέρωσης".

Τονίζεται ακόμη ότι "η διάταξη αυτή έχει ως σκοπό να συμβιβάσει τον σεβασμό ορισμένων δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα ενημέρωσης των δικαιούχων και το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των χρηστών".

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "ο όρος «διευθύνσεις» στην οδηγία 2004/48 δεν αφορά, στην περίπτωση χρήστη ο οποίος ανήρτησε αρχεία που προσβάλλουν δικαίωμα διανοητικής ιδιοκτησίας, τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του εν λόγω χρήστη, τον αριθμό τηλεφώνου του καθώς και τη διεύθυνση IP που χρησιμοποιήθηκε για την ανάρτηση των αρχείων αυτών ή τη διεύθυνση IP που χρησιμοποιήθηκε κατά την τελευταία σύνδεσή του με τον λογαριασμό χρήστη".

Ωστόσο, το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι "τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να παρέχουν στους δικαιούχους δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας το δικαίωμα να λαμβάνουν πληρέστερη ενημέρωση, υπό την επιφύλαξη, εντούτοις, ότι διασφαλίζεται δίκαιη ισορροπία μεταξύ των διάφορων υφιστάμενων θεμελιωδών δικαιωμάτων και ότι τηρούνται οι λοιπές γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης, όπως είναι η αρχή της αναλογικότητας".

ΚΥΠΕ