Του Γιώργου Μιχαηλίδη

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης επαναπροωθεί το νομοσχέδιο για τη βουλευτική ασυλία. Το νομοσχέδιο  κατατέθηκε αρχικά το 2016 και αφορά στον περιορισμό της ασυλίας των βουλευτών, ώστε να καλύπτει μόνο: Tο δικαίωμα ψήφου τους και την έκφραση γνώμης, κατά την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων στη Βουλή.

Σύμφωνα με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, τροποποιείται το άρθρο 83 του Συντάγματος, ώστε:  

• Oι βουλευτές να απολαμβάνουν προστασία από ποινική δίωξη ή αστική ευθύνη πς κατά την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων. Κατά τ’ άλλα, η ποινική και αστική ευθύνη των βουλευτών υφίσταται σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, όπως οποιουδήποτε άλλου πολίτη. Όπως ξεκαθαρίστηκε, η ασυλία δεν καλύπτει εξώδικα και άλλα πρόστιμα.
• Σύμφωνα με το Άρθρο 83, Οι βουλευτές δεν υπόκεινται σε ποινική δίωξη και δεν ευθύνονται αστικώς ένεκα οποιασδήποτε εκφρασθείσας γνώμης ή ψήφου από αυτούς στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
• Ο βουλευτής δεν μπορεί χωρίς  άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου να διωχθεί, συλληφθεί ή φυλακισθεί όσο χρόνο εξακολουθεί να είναι βουλευτής.
• Αυτή η άδεια δεν απαιτείται για αδίκημα που  επισύρει ποινή φυλάκισης  πέντε ετών και άνω, εφόσον συνελήφθη επ’ αυτοφώρω.Σε αυτή την περίπτωση το Ανώτατο Δικαστήριο θα αποφασίσει για την παροχή ή μη της συνέχισης διώξεως ή κράτησης , για όσο χρόνο αδικοπραγούντας  εξακολουθεί να είναι βουλευτής.
• Εάν το Ανώτατο Δικαστήριο αρνηθεί να παράσχει την άδεια δίωξης του βουλευτή, ο χρόνος που τελεί ο αδικοπραγούντας ως βουλευτής δεν συνυπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής του αδικήματος.
• Εάν το Ανώτατο Δικαστήριο αρνηθεί να παράσχει την άδεια για εκτέλεση απόφασης φυλάκισης  σε βουλευτή από αρμόδιο Δικαστήριο, η εκτέλεση της απόφασης  αναβάλλεται, μέχρι ο καταδικασθείς παύσει να είναι βουλευτής.

 Πηγές του Υπουργείου Δικαιοσύνης ανέφεραν στην Offsite ότι το νομοσχέδιο αποσύρθηκε στς 16 Νοεμβρίου 2020 και μόλις την περασμένη Τρίτη 05 Ιανουαρίου 2021 προωθήθηκε στην Επιτροπή Νομικών. Η Υπουργός Δικαιοσύνης Έμιλυ Γιολίτη διαβουλεύτηκε με διάφορους φορείς. Ο στόχος είναι ο  προσδιορισμός των  ορίων και του εύρους βουλευτικής ασυλίας χωρίς να περιορίζεται το δικαίωμα των βουλευτών κατά την άσκηση βουλευτικών καθηκόντων.