Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Ένας ήρωας… φεύγει 46 χρόνια μετά - Η ιστορία του Γ. Κατσάνη

Του Γιώργου Μιχαηλίδη
- 13.02.2020

Ένας ήρωας… φεύγει 46 χρόνια μετά - Η ιστορία του Γ. Κατσάνη

Thumbnail
Ο στρατιωτικός και ο πρωταθλητής που τίμησε την Κύπρο

Ένας από τους Έλληνες στρατιωτικούς οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες της Κύπρου ήταν ο Γεώργιος Κατσάνης. Ο διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομέων άφησε την τελευταία του πνοή υπέρ της ελευθερίας της Κύπρου στις 21 Ιουλίου 1974 στις μάχες του Αγίου Ιλαρίωνος.  Μετά από 46 σχεδόν χρόνια η Κύπρος παραδίδει στην Ελλάδα τα λείψανα του Κατσάνη για να ταφούν στην πατρώα γη το ερχόμενο Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020.

Σήμερα Πέμπτη σε ειδική τελετή στον Ιερό Ναό Της Του Θεου Σοφίας στο Στρόβολο, παρουσία του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή, αλλά και του Επιτρόπου Προεδρίας Φώτη Φωτίου η Κυπριακή Δημοκρατία θα αποχαιρετήσει τον ήρωα Κατσάνη, μέσω της παράδοσης των λειψάνων. Πριν την παράδοση των λειψάνων θα γίνει τρισάγιο και ομιλία από τον Επίτροπο Προεδρίας Φώτη Φωτίου και τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας. Τα λείψανα θα παραδοθούν στις θυγατέρες του Κατσάνη.

Στην Ελλάδα θα βρεθούν για την ταφή των λειψάνων ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ και στρατιωτες της μονάδας του.

 

Ποιος ήταν ο Κατσάνης - Μαρτυρία

Το 1973  ως ο διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών αναχώρησε για την Κύπρο και περίπου έναν χρόνο αργότερα, συγκεκριμένα το βράδυ της 20ής Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε η επιτυχημένη επιχείρηση κατάληψης υψώματος του Αγίου Ιλαρίωνα.

Ο Ευάγγελος Μαντζουράτος, τότε υποδιοικητής του Κατσάνη, περιγράφει πώς ήταν ως στρατιωτικός και τι συνέβη μέχρι το βράδυ της 20ής Ιουλίου.

«Η εκπαίδευση στη μονάδα του ήταν τακτική και όλοι οι άνδρες του ήταν σε άριστη κατάσταση. Σαν σκοπό είχε την δημιουργία άρίστων μαχητών για πολεμικές επιχειρήσεις για ημέρα και νύχτα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Πάντα μιλούσε σε όλους για τα ιδανικά της φυλής μας. Αγνός, ηθικός, ανιδιοτελής σε παρέσερνε και σε οδηγούσε σε υψηλές εθνικές εξάρσεις.

Σκληρά εκπαιδευμένος επιχειρούσε πάντα το παράτολμο δίνοντας πρώτος σαν αρχηγός το καλό παράδειγμα.

Η εισβολή των Τούρκων βρήκε τη μονάδα  του στη Λευκωσία. Το πρωί της 20ής Ιουλίου η μονάδα διατάχθηκε με δύο κλιμάκια της να προχωρήσει και να φθάσει με κάθε τρόπο στον τόπο διασποράς που ήταν ο χώρος Πέλλα-Παΐς στην περιοχή Κυρηνείας.

Ένας λόχος αμέσως κινήθηκε για να προστατεύσει το διεθνές αεροδρόμιο της Λευκωσίας και η υπόλοιπη μοίρα με τον διοικητή της κατευθύνθηκε στο Πέλλα-Παΐς από όπου το βράδυ της ίδιας ημέρας αναλάμβανε να υλοποιήσει τα σχέδιά της.

Στις 23:00 οι λόχοι καταδρομών προέβησαν με διαταγή του διοικητή σε βίαιη σύγκρουση σε όλο το μέτωπο με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους που βρίσκονταν στην περιοχή. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και διήρκησε μέχρι που εκδιώχθηκε και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης. Έγινε κατάληψη  του αντικειμενικού στόχου που ήταν στις παρυφές του Αγίου Ιλαρίωνα τα Πετρομούθια».  

Το τέλος του Κατσάνη

Η προκαθορισμένη άφιξη μονάδας πεζικού για την αντικατάσταση της μοίρας καταδρομών δεν έγινε ποτέ, με συνέπεια οι άνδρες του Κατσάνη να ξεμείνουν στον Πενταδάκτυλο χωρίς πολλά πυρομαχικά και βαρύ οπλισμό για άμυνα.

Ο Διοικητής Γεώργιος Κατσάνης, προσπαθεί να εξουδετερώσει την τουρκική αντίσταση βοηθούμενος από τέσσερις καταδρομείς.

Σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή, προερχόμενη από την άλλη πλευρά του βράχου, κτυπάει το Διοικητή από αριστερά.

Το σημείο απ’ όπου προήλθε η σφαίρα ήταν αδύνατο να ελεγχθεί για δυο λόγους: α) Ήταν πίσω από το μεγάλο βράχο και ήταν ορατό μόνο από την αντίθετη κατεύθυνση β) Η ενέργεια των Τούρκων, να διεισδύσουν στις θέσειςμε αυτό τον τρόπο κατά την ώρα της μάχης, ήταν ύπουλη, επικίνδυνη και άκρως ριψοκίνδυνη.

Τη στιγμή που ο Διοικητής έπεφτε στο έδαφος, συνεχείς ριπές αυτομάτων όπλων γάζωναν κυριολεκτικά το σημείο εκείνο για αρκετά λεπτά.

 

Η αθλητική του καριέρα και το «Κατσάνειο»

Ο Γεώργιος Κατσάνης γεννήθηκε το 1934 στο Σιδηρόκαστρο, φοίτησε στο 3ο Γυμνάσιο Αρρένων και σε ηλικία 14 ετών εντάχθηκε στο τμήμα στίβου του Ηρακλή.

Διακρίθηκε στα 100μ., τα 200μ., τη σκυταλοδρομία (κατά κύριο λόγο) και το μήκος, προτού εισαχθεί στη Σχολή Ευελπίδων το 1952 και το Σώμα Καταδρομών το 1956.

Σύμφωνα με την κόρη του, είχε κινδυνεύσει σοβαρά να χάσει δύο φορές τη ζωή του σε αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο και το Καυτανζόγλειο.

Τελικά αυτό συνέβη στις 21 Ιουλίου 1974 στον Άγιο Ιλαρίωνα και προς τιμήν του το κλειστό γυμναστήριο ιδιοκτησίας του Ηρακλή που ολοκληρώθηκε το 1987 ονομάστηκε Κατσάνειο.

ΚΑΤΣΑΝΕΙΟ

 

Πηγή: https://sport-retro.gr

 

Home