Το Squid Game ή αλλιώς το «Παιχνίδι του Καλαμαριού» είναι ένα τηλεοπτικό δράμα που έρχεται από τη Νότια Κορέα και κατάφερε μέσα σε λίγες εβδομάδες να γίνει παγκόσμιο φαινόμενο. 

Η σειρά διαδραματίζεται στη Νότια Κορέα και εκατοντάδες απένταροι παίκτες δέχονται μια παράξενη πρόσκληση να συναγωνιστούν σε παιδικά παιχνίδια με στόχο να κερδίσουν 45,6 δισεκ. Κορεάτικα γουάν που αντιστοιχούν σε 33 εκατ. ευρώ, ωστόσο όποιος χάνει, πεθαίνει.

>>> Κατεβάστε τώρα το application της offsite - ΕΔΩ για Android & ΕΔΩ για iOS

Η εν λόγω σειρά έχει γίνει πολύ δημοφιλής και σε έφηβους και μικρά παιδιά. Η ειδική ψυχολόγος κ. Πέρσα Κορφιάτη μίλησε την Παρασκευή (15/10) στην εκπομπή της Digital Tv «Offsite on air» για τους κινδύνους και για το εάν θεωρείται σωστό τα παιδιά να παρακολουθούν σειρές με τέτοιο περιεχόμενο. 

Αρχικά η κ. Κορφιάτη υποστήριξε πως τα παιδιά με το να βλέπουν την δύναμη του ήρωα της σειρά αποκτούν περισσότερη δύναμη, ειδικά οι έφηβοι οι οποίοι νιώθουν άτρωτοι. 

«Βλέποντας αυτή τη βία η οποία καταλήγει να είναι δυνατή και να εξοντώνει τους αδύναμους, αυτό λέγεται η “ταύτιση στο θύτη”. Ό,τι απαγορεύεται και ό,τι είναι βίαιο γοητεύει». 

Αναφερόμενη στα παιδιά στην Κύπρο και τη συζήτηση που γίνεται γύρω από τη σειρά αυτή, ανέφερε πως «Παλιότερα αν βλέπαμε ένα καβγά μεταξύ νέων θα τους χωρίζαμε, ενώ τώρα όταν βλέπουμε ένα καβγά τον ενισχύουμε και τον βιντεογραφούμε με το κινητό για να το δείξουμε παρακάτω».

Ερωτηθείς η κ. Κορφιάτη πώς πρέπει να χειρίζονται οι γονείς τέτοιες περιπτώσεις, δήλωσε πως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι δογματικοί. Όπως εξήγησε, οι γονείς δεν πρέπει να λένε στα παιδιά ότι δεν πρέπει να βλέπουν τέτοιου είδους σειρές. Αντιθέτως, υποστήριξε πως «είναι σημαντικό από μικρή ηλικία ειδικά στα 11χρονα, να ρωτήσουμε τα παιδιά πώς το βλέπουν, ποια είναι η άποψή τους. Είναι σημαντικό να ερευνήσουμε τη σκέψη του παιδιού». 

Την ίδια ώρα, σε σχολεία του εξωτερικού ήδη παρουσιάστηκαν περιστατικά μιμητισμού της εν λόγω σειράς με τα παιδιά να χτυπούν ή και να δαγκώνουν τους χαμένους στα παιχνίδια. 

Όπως σημείωσε η κ. Κορφιάτη στην Κύπρο «ήδη υπάρχουν τα σπρωξίματα. Μπορεί να μην είναι ένα δάγκωμα αλλά το σπρώξιμο, ο αποκλεισμός από την παρέα είναι μικρότερη διάσταση βίας η οποία ταυτίζεται με την βία του παιχνιδιού». 

Σε σχέση με τα σχολεία και το πώς μπορούν να βοηθήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις, δήλωσε ότι είναι σημαντικό να είμαστε και εκσυγχρονισμένοι. «Δεν πρέπει να φοβόμαστε να μιλήσουμε για ένα περιστατικό. Ένα προληπτικό μέτρο θα είναι οι εκπαιδευτικοί να το εντάξουν μέσα στη συζήτηση με τους μαθητές τους για την ενσυναίσθηση». 

Εκτός όμως από τις σειρές, υπάρχουν και τα βιντεοπαιχνίδια βίας τα οποία είναι εθιστικά. Ερωτηθείς η ειδική ψυχολόγος για το πώς μπορούν οι γονείς να ελέγξουν τέτοια περιστατικά, τόνισε πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν ένα παιδί θέλει να αγοράσει κάτι, ο γονιός θα πρέπει να κάνει έρευνα για το τι ακριβώς βρίσκεται σε αυτό το παιχνίδι. 

«Δεν πρέπει να ερμηνεύουμε τα πράγματα από τη δική μας σκοπιά. Πρέπει να μπούμε στα παπούτσια του παιδιού, να αποδεχτούμε ότι αυτό το εξιτάρει για να δούμε πώς αυτό λειτουργεί μέσα του. Οι πολεμικές τέχνες για παράδειγμα, μετριάζουν την βίαιη συμπεριφορά και χρησιμοποιείται με πειθαρχία για αυτοάμυνα και όχι για επίθεση».

Αναφερόμενη στους γονείς, η κ. Κορφιάτη ανέφερε πως σε περίπτωση που διαπιστωθεί πως ένα παιδί έφτασε σε σημείο εθισμού είτε με το διαδίκτυο είτε με κάποια βιντεοπαιχνίδια, θα πρέπει να μπουν νέες ιδέες στο παιδί. 

«Για να μειώσει αυτό τον εθισμό πρέπει να βάλει κάτι άλλο στη θέση του. Όταν όμως το παιδί δε συνεργάζεται θα πρέπει ο γονιός να επισκεφτεί ένα ψυχολόγο ο οποίος θα βοηθήσει σε ένα οικογενειακό επίπεδο καθώς είναι μια σωστή και επαγγελματική αντιμετώπιση η οποία θα δώσει λύσεις», σημείωσε καταληκτικά.  

Δείτε στο βίντεο όσα δήλωσε η κ. Κορφιάτη