Στην ηλικία των 15 εφηβικών της χρόνων η Νεοφύτα έμεινε έγκυος, την στιγμή που οι φίλες της πήγαιναν σε εφηβικά πάρτυ. Η ίδια δεν φοβήθηκε να αντιμετωπίσει την μητρότητα και στα 16 της έγινε μητέρα.

Η Νεοφύτα πλέον σήμερα είναι στην ηλικία των 20 χρόνων και ασχολείται ερασιτεχνικά με το τραγούδι. Κάνοντας μια αποτίμηση του χρόνου, όπως κάθε μια μάνα δεν μετάνιωσε ποτέ της για την επιλογή της να κρατήσει το μωρό της. Έφερε στο κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι, την μικρή Έμιλη που σήμερα είναι τεσσάρων ετών. Κοντά της βρίσκονταν από την πρώτη στιγμή η μητέρα της και άλλα αγαπημένα της πρόσωπα.

Το γεγονός ότι έγινε μητέρα σε μια πρώιμη ηλικία δεν ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να της συμβεί στη συγκεκριμένη φάση της ζωής της, όμως αυτό δεν την κράτησε πίσω από το να κυνηγήσει τα όνειρα της.

Το 2017 είχε πάει στις audition του The Voice στην Ελλάδα και είχε περάσει στον πρώτο γύρο των δοκιμασιών. Μάλιστα την καρέκλα τους είχαν γυρίσει οι τρεις από τους τέσσερις κριτές και η ίδια επέλεξε να πάει στην ομάδα της Έλενας Παπαρίζου. Μας μίλησε για την εμπειρία της στο The Voice.

Σε επαφή μας μαζί της η ίδια μίλησε στην Offsite για την μητρότητα. Πως το αντιμετώπισε, ποιές ήταν οι δυσκολίες και οι σκέψεις της, μας εξήγησε πως ήταν τα πράγματα στο σχολείο και για την αντιμετώπιση του κόσμου.

«Αρκετά ήταν τα άτομα που μου είχαν πει να το ρίξω αλλά δεν το δέχτηκα…»  «Η μητέρα μου μας μεγαλώνει και τις δύο, ειδικά όταν ήμουν 16 χρονών μέχρι τα 18 μου ουσιαστικά μεγάλωνε δύο μωρά.»

Η Νεοφύτα είχε γεννήσει πρόωρα την μικρή Έμιλη και μας αφηγήθηκε πως ήταν τα πράγματα μέσα από την εντατική του Μακάρειου νοσοκομείου.

Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση όταν ανακάλυψες ότι ήσουν έγκυος;

Βαθιά μέσα μου ήμουν σίγουρη ότι είχα μείνει έγκυος, ήθελα να κάνω το test για να το επιβεβαιώσω. Ξεκίνησα να έχω μητρικό ένστικτο, έβλεπα μωράκια και ενθουσιαζόμουν ενώ πριν δεν μου έκαναν εντύπωση, το ένιωσα από τις πρώτες 2 βδομάδες και έκανα το test εγκυμοσύνης στην τρίτη βδομάδα.

Πέρασε από το μυαλό σου το ενδεχόμενο της έκτρωσης ;

Δεν θα σου πω ψέματα, στην αρχή μου είχε περάσει από το μυαλό, είχα ενδοιασμούς αλλά υπερνικούσε από την αρχή το όχι. Αρκετά ήταν τα άτομα που μου είχαν πει να το ρίξω αλλά δεν το δέχτηκα.

Όταν ο πατέρας μου είπε ότι δεν θα αναλάβει ευθύνες, είπα δεν με ενδιαφέρει, είχα μάθει να αναλαμβάνω τις συνέπειες των πράξεων μου. Όταν έμαθα ότι θα κάνω ένα μωρό, είπα στον εαυτό μου ότι θα το κρατήσω ,θα το μεγαλώσω και θα του δώσω αξίες.

Απλά είπα πως θα προσπαθούσα να αποτρέψω την κόρη μου στο να κάνει παιδί από μικρή ηλικία, κακά τα ψέματα στερείσαι αρκετά πράγματα. σε εκείνη την ηλικία. Υπάρχει η επιθυμία να βγεις έξω με τις φίλες σου, να διασκεδάσεις και να κοινωνικοποιηθείς, οι φίλες μου έβγαιναν και εγώ εμένα στο σπίτι, μερικές φορές το έκανα αλλά όχι σε ανεξέλεγκτο βαθμό.

Η μητέρα μου, μου ξεκαθάρισε από την αρχή ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δεχθεί το ενδεχόμενο της έκτρωσης, ούτε εγώ το ήθελα επειδή είμαι πολύ ενάντια στην έκτρωση.

Φυσικά δεν ήμουν ούτε ένιωθα έτοιμη να κάνω παιδί στα 15 μου αλλά εκείνο το μωρό δεν έφταιγε σε τίποτα. Ήταν το μόνο πλάσμα που δεν έφταιγε σε αυτή την υπόθεση, ίσως να έφταιγα εγώ άλλα το μωρό μου, όχι. Από την στιγμή που ήρθε στην ζωή μου υπήρχε λόγος άρα θα έμενε. Για εμένα είναι στο ίδιο επίπεδο να σκοτώσει κάποιος έναν άλλο άνθρωπο οποιασδήποτε ηλικίας με το να σκοτώσεις ένα μωρό, ο παλμός της καρδίας ξεκινά πολύ νωρίς, από την στιγμή που υπάρχει ο παλμός σημαίνει πως είναι ανθρώπινο ον. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω.

Πως το αντιμετώπισε – Η πρώτη στιγμή και η γέννα

Μόλις είδα τα αποτελέσματα του τεστ εγκυμοσύνης ότι ήμουν έγκυος ήμουν αρκετά καλά, η μητέρα μου είχε σοκαριστεί, ήταν δίπλα μου όταν έκανα το test, ήθελα να κάνω αυτό το βήμα μαζί της. Η μητέρα μου το έμαθε εκείνη την στιγμή που είδε το test, δεν της είχα πει κάτι προηγουμένως.

Η πρόωρη γέννα

Είχα γεννήσει πρόωρα, είχαν σπάσει τα νερά μου στους εξήμιση μήνες και είχα πάει στο νοσοκομείο. Τη στιγμή της γέννας υπήρξε το ενδεχόμενο κάτι να μην πήγαινε καλά, μετά όμως ευτυχώς δεν υπήρχε το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι κακό.

Όταν γέννησα το μωρό μου ήταν σε θερμοκοιτίδα, ήταν δύσκολο ψυχολογικά δεν θα σου το κρύψω.

Ήμουν σε ένα δωμάτιο με άλλες τρεις κοπέλες και εκείνες είχαν το μωρό τους διπλά τους και εγώ δεν το είχα. Άκουγα κλάμα μωρού το βράδυ και ήξερα πως δεν ήταν το δικό μου.

Για ένα μήνα έφευγα και πηγαινοερχόμουν, ήταν άσχημο ότι υπήρχε περιορισμός στο να περνάς χρόνο με το μωρό σου. Είχα άγχος διότι δεν έβλεπα τι έκανε το μωρό μου, ήθελα να το έχω δίπλα μου, για ένα μήνα δεν μπορούσα να το κρατάω στην αγκαλιά μου.

Ήταν ψυχοφθόρο να βλέπω το μωρό μου μέσα σε ένα κουτί. Τις πρώτες 24 ώρες ήταν διασωληνομένο αλλά ευτυχώς ήταν μόνο για 24 ώρες. Μπορούσα να το χαϊδεύω μόνο με τα χέρια και μου επιτράπηκε να το κρατήσω μετά από 4 ημέρες και για περιορισμένο χρόνο.

Ποια ήταν τα συναισθήματα όταν η Έμιλη βγήκε από την θερμοκοιτίδα

Όταν την πήρα σπίτι ένιωσα την απόλυτη ευτυχία, ξεκινάς ουσιαστικά και αναπληρώνεις το χαμένο χρόνο. Ήμουν συνέχεια μαζί της ήθελα να περνώ συνέχεια χρόνο μαζί της. Ήταν ένα πανέμορφο συναίσθημα που δεν πίστευα ποτέ πως θα το ένιωθα. Στην αρχή ήταν μια δύσκολη περίοδος που ταλαιπωρήθηκε και το μωρό.

Ποια άτομα ήταν δίπλα σου ; Πως σε στήριξαν ;

Στην περίοδο της εγκυμοσύνης αντιμετώπιζα κρίσεις πανικού επειδή δεν ήξερα αν θα τα κατάφερνα, αλλά με την βοήθεια της μητέρας μου έγιναν όλα πιο εύκολα. Αν η μητέρα μου δεν ήταν δίπλα μου δεν ξέρω τι θα έκανα. Η μητέρα μου είναι βράχος δίπλα μου. Θα ξενυχτήσει για να ξεκουραστώ εγώ μετά από την δουλειά και δεν θα σκεφτεί την δική της κούραση.

Φάνηκα τυχερή μέσα στην ατυχία μου, που είναι η μητέρα μου κοντά μου. Η μητέρα μου μας μεγαλώνει και τις δύο, ειδικά όταν ήμουν 16 χρονών μέχρι τα 18 μου ουσιαστικά μεγάλωνε δύο μωρά.

Οι φίλες μου, οι νονές της μικρής και η μητέρα μου ήταν τα άτομα που στάθηκαν δίπλα μου από την πρώτη στιγμή και ακόμα με στηρίζουν. Με βοήθησαν και συναισθηματικά και οικονομικά και στα πάντα, οτιδήποτε χρειάστηκα αμέσως βρίσκονταν εκεί.

Τι έγινε με το σχολείο σου ; Πως ήταν οι συνθήκες

Είχα συμφωνήσει με την μητέρα μου ότι μόλις κλείσω τα 18 και τελειώσω το σχολείο, θα αναλάμβανα όλες μου τις ευθύνες και έτσι έγινε.

Όταν έμεινα έγκυος σταμάτησα το σχολείο και ξανά ξεκίνησα μετά από ένα χρόνο όταν είχα γεννήσει.

Μπορώ να πω ότι δεν περίμενα αυτή την αντιμετώπιση από τον κόσμο, ευτυχώς δεν υπήρξε ρατσισμός μέσα στο σχολικό περιβάλλον , ήταν πολύ θετική η αντιμετώπιση και από τους εκπαιδευτικούς αλλά και από τους συμμαθητές μου. Το αποδέχτηκαν και έδειχναν ενδιαφέρον για το πως είναι το μωρό μου, ήθελαν να τους δείξω φωτογραφίες.

Οι εκπαιδευτικοί έδειξαν αρκετή κατανόηση για τα μαθήματα, σε ότι αφορά το εκπαιδευτικό κομμάτι.

Η αντιμετώπιση του κόσμου

Υπήρξαν και αρνητικά σχόλια, όταν άκουγαν ότι έχω μωρό μου έλεγαν ότι πρέπει να βρω πατέρα, εγώ τους έλεγα ότι το μωρό μου δεν χρειάζεται πατέρα και ότι έχει την μητέρα της.

Γενικότερα όμως αρκετός κόσμος ενθουσιαζόταν όταν το μάθαινε, για τα δεδομένα της Κύπρου δεν περίμενα αυτή την αντιμετώπιση. Για να είμαι ειλικρινής περίμενα πως θα αντιμετωπίσω κοινωνικό αποκλεισμό και πως θα με δακτυλοδείχνουν.

Φυσικά υπήρξαν και περιπτώσεις όταν είχα μείνει έγκυος που κάποιοι το σχολίασαν αρνητικά. Για να σου πω την αλήθεια δεν με ενδιέφερε ποτέ, γιατί δεν ήξεραν την περίπτωση μου ούτε την ιστορία μου.

Η σχέση με την κόρη της

Εγώ με την κόρη μου μεγαλώνουμε μαζί, πέραν την σχέσης μάνας και κόρης έχουμε μια αδελφική σχέση. Θεωρώ ότι αν εγώ χειριστώ με το σωστό τρόπο τα πράγματα, όταν μεγαλώσει η κόρη μου θα έχουμε μια σχέση με δυνατούς δεσμούς, μια σχέση που θα ήθελε η κάθε μητέρα με την κόρη της. Για εμένα αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Είναι καλύτερα τα πράγματα τώρα σε σχέση με την αρχή ;

Τώρα στα τέσσερα της, τα πράγματα είναι πιο εύκολα από την αρχή. Όταν ήταν βρέφος φοβόμουν να την πάρω έξω, για να μην αρρωστήσει, για μικρόβια κτλ, τώρα μπορώ να την παίρνω μαζί μου, να παίζουμε μαζί. Όσο μεγαλώνει τα πράγματα γίνονται πιο ωραία, ο χρόνος μας γίνεται πιο ποιοτικός διότι ξεκινά και αντιλαμβάνεται κάθε μέρα και περισσότερα πράγματα.

Πως έχει αλλάξει την ζωή σου που έγινες μητέρα ;

Δεν μετανιώνω ποτέ, αναπλήρωσε πολλά κενά στη ζωή μου, είναι ένα κομμάτι μου και για εμένα δεν υπάρχει πιο τέλειο κομμάτι από την μητρότητα.

Έδωσε πολλές αξίες στη ζωή μου, μου έδωσε την ευκαιρία να την μεγαλώνω σωστά και αυτή είναι μια δοκιμασία. Νιώθω ότι αυτή η εμπειρία με ωρίμασε αρκετά σαν άνθρωπο. Πλέον άρχισα να βλέπω τον κόσμο πιο καχύποπτα επειδή θέλω να την προστατέψω, επιλέγω πιο σωστά τα άτομα που βάζω στην ζωή μου επειδή αυτά τα άτομα θα είναι και στην ζωή της κόρης μου. Σκέφτομαι για παράδειγμα αυτό το άτομο αξίζει να είναι στη ζωή του μωρού μου, αν αξίζει σε εκείνο το άτομο να είναι στη ζωή του μωρού μου σημαίνει πως ναι είναι εντάξει άνθρωπος.

Η εμπειρία της στο The Voice

Η Νεοφύτα αυτή την περίοδο εργάζεται ως τραγουδίστρια σε μια ταβέρνα στη Λευκωσία. Το 2017 είχε πάει στην Αθήνα και έλαβε μέρος στο The Voice της Ελλάδας. Στην πρώτη φάση του διαγωνισμού είχαν γυρίσει τις καρέκλες τους ο Σάκης Ρουβάς, η Έλενα Παπαρίζου και ο Κωστής Μαραβέγιας.  Η Νεοφύτα είχε επιλέξει να πάει στην ομάδα της Έλενας Παπαρίζου και έφτασε μέχρι την δοκιμασία των Battles.

«Εκείνη την στιγμή έτρεμα και είχα τεράστιο άγχος, όταν γύρισαν δεν πίστευα ότι τους είχα απέναντι μου. Ένιωθα ότι πετούσα και δεν μπορούσα να αντιληφθώ ότι ήταν πραγματικότητα» 

Όταν πήγα ,αρχικά θα πήγαινα με τον Κωστή ή τον Πάνο αλλά η προσέγγιση της Έλενας με έκανε να την επιλέξω.

Είχα κάνει δυο πρόβες με την Έλενα και ήταν πολύ χαλαρή και cool, σε μια στιγμή ήμουν συναισθηματικά φορτισμένη και προσπάθησε να με χαλαρώσει.

Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, είχαμε τραγουδήσει μαζί με κάποια άτομα, βγήκαμε έξω για φαγητό και ποτό και ακόμα κρατάω σχέσεις με κάποιους που ήταν διαγωνιζόμενοι.

Πιστεύεις πως αυτού του είδους show μπορούν να σε βοηθήσουν να φτάσεις κάπου ;

Η δική μου άποψη είναι ότι αν το αξιοποίησει κάποιος με το σωστό τρόπο μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά. Εμένα το λάθος μου ήταν ότι δεν το αξιοποίησα σωστά, ήμουν 18 χρονών και νιώθω ότι δεν ήμουν αρκετά έτοιμη και υπομονετική. Μου είχαν ανοιχτεί κάποιες πόρτες αλλά όχι οι πόρτες που ήθελα. Πρέπει να δουλέψω τον εαυτό μου και ίσως να ξανά δοκιμάσω στο μέλλον.