Η πανδημία του νέου κορωνοϊού έχει στοιχίσει τη ζωή ως τώρα σε περισσότερους από 300.000 ανθρώπους παγκοσμίως. Χώρες σε όλο το κόσμο για να αντιμετωπίσουν τον ιό έθεσαν σε ισχύ  περιοριστικά μέτρα  ενώ τώρα βλέπουμε  την σταδιακή τους χαλάρωση με σκοπό την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Η κάθε χώρα ξεχωριστά, συμβουλευόμενη τους ειδικούς υγείας, έθεσε τους δικούς της μηχανισμούς για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού.

Ο Γιατρός, Σάββας Δημητρίου κάνει την ειδίκευση του ως χειρούργος σε νοσοκομείο της Ελβετίας.  

 Σε συνομιλία που είχαμε μαζί του, έδωσε στην Offsite τις δικές του περιγραφές για την εικόνα που επικρατεί στην Ελβετία.

Ξεφεύγοντας λίγο από τα δεδομένα της Κύπρου, είναι σημαντικό  να αντιληφθούμε  πως μια τόσο εξελιγμένη χώρα σε όλους τους τομείς, χειρίστηκε την πανδημία.

Τα περιστατικά κορωνοϊού στην Ελβετία ,επί συνόλου 8,5 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων, ανέρχονται σε περίπου 30510, με 1874 θανάτους και με 27100 άτομα  να έχουν πλήρως αποθεραπευτεί.

Τα περιοριστικά μέτρα που ήταν σε ισχύ μέχρι τις 27 Απριλίου

Τα δρομολόγια των τρένων και των μέσων μαζικής κυκλοφορίας είχαν αραιώσει, δεν ήταν τα συνηθισμένα. Επίσης, όταν χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσω ο κόσμος τηρούσε τις αποστάσεις αρκετά καλά, και υπήρχαν security για να ελέγχουν. Στην Ελβετία δεν υπήρξε ποτέ απαγόρευση μετακίνησης.

Επίσης, όσον αφορά τα νοσοκομεία, απαγορεύονταν οι επισκέπτες, έγινε ακύρωση όλων των μη επειγόντων εγχειρήσεων, απαγορεύτηκε η προσέλευση οποιουδήποτε άλλου ατόμου εκτός από ασθενών και γιατρών.

 Έξω από τα νοσοκομεία αλλά και από τους οίκους ευγηρίας, υπήρχε έλεγχος. Εάν προσπαθούσε κανείς να μπει στο νοσοκομείο δε θα μπορούσε αν δεν είχε σοβαρό λόγο.

Από τις 27 του Απρίλη, άρχισαν κανονικά οι επεμβάσεις, άνοιξαν τα οδοντιατρεία, τα κουρεία, τα φυσιοθεραπευτήρια. Παρ' όλα αυτά, παντού υπήρχαν αντισηπτικά και υποδείξεις για προστατευτικά μέτρα  όσο αφορά τις αποστάσεις που έπρεπε να τηρούνταν, μέσα στα κουρεία για παράδειγμα, οι κουρείς φορούσαν και μάσκα.

Σταδιακή χαλάρωση των μέτρων από τις 11 Μαΐου

Από τις 11 Μαΐου , άνοιξαν τα σχολεία (μέχρι 5 άτομα στην τάξη), πραγματοποιούνται  οι εξετάσεις, άνοιξαν τα μουσεία, οι βιβλιοθήκες, τα καταστήματα, τα εστιατόρια, τα μπαρ. Όμως σε ένα τραπέζι απαγορεύεται να είναι παρέα πάνω από 4 άτομα. Έχουν ξαναξεκινήσει τα κανονικά προγράμματα των τρένων.

Στην Ελβετία αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 1540 ενεργές περιπτώσεις covid-19 σε περίπου 8,5 εκ. πληθυσμό.

Η κατάσταση στο νοσοκομείο

Όπως ανέφερε ο κ Δημητρίου, η κατάσταση στο νοσοκομείο ήταν μεταλλασσόμενη. Αρχικά δεν υπήρχε το μέτρο για να φοράμε συνεχώς προστατευτική μάσκα, πράγμα που στη συνέχεια άλλαξε καθώς έπρεπε να φοράμε μάσκα συνέχεια. Ενώ υπήρχε ένα εστιατόριο για φαγητό, στην πορεία έγιναν δύο, ενώ οι αποστάσεις ανάμεσα στις καρέκλες ήταν πολύ μεγάλες.

Προηγουμένως υπήρχε αίθουσα για να μπορούν να κάθονται οι επισκέπτες. Παρ'όλα αυτά, επειδή πλέον απαγορεύτηκαν οι επισκέπτες, έγινε χρήση της συγκεκριμένης αίθουσας από το προσωπικό. Όσον αφορά τον εξοπλισμό, εμείς δεν φορούσαμε ειδική στολή, παρά μόνο την απλή χειρουργική μάσκα. Ειδικές στολές υπήρχαν για τα άτομα που διενεργούσαν τους ελέγχους για τον ιό.

Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο μέχρι σήμερα υπήρξαν μόνο 35 περιστατικά κορωνοϊού.

Η στάση των γιατρών στο νοσοκομείο της Ελβετίας

Γενικά επειδή όπως είπα και προηγουμένως στο δικό μας νοσοκομείο δεν είχαμε μεγάλο αριθμό κρουσμάτων, δεν υπήρξε ποτέ πανικός. Πάντα σύμφωνα με τα καινούργια πρωτόκολλα, οι γιατροί προσαρμόζονταν και έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν.

Κρατούνταν οι αποστάσεις, και όλα τα μέτρα που έπρεπε εκτός εξαιρέσεων για παράδειγμα στο γραφείο με τους συναδέλφους μας το οποίο ήταν μικρό και δεν ήταν δυνατόν να κρατηθούν οι κατάλληλες αποστάσεις.

 Οι αρμοδιότητες που ανέλαβε στο νοσοκομείο

Εγώ είμαι ειδικευόμενος χειρουργικής. Λόγω του ότι χειρουργεία τα οποία δεν ήταν επείγοντα είχαν ακυρωθεί, η δουλεία μας είχε μειωθεί. Επίσης, κάποια άτομα που επισκέπτονταν τις Α' Βοήθειες για κάτι όχι και τόσο σημαντικό, πλέον σκέφτονταν καλύτερα εάν θα ήταν σωστό να έρθουν, οπόταν το γεγονός αυτό, ήταν ακόμα ένας λόγος που είχε μειωθεί η δουλεία μας. Αυτά όσον αφορά τη χειρουργική.

Σταδιακά, μετά τις 27 του Απρίλη απ' όταν δηλαδή τα χειρουργεία διενεργούνται κανονικά, άρχισε και η δουλειά να αυξάνεται. Δεν παύουμε σίγουρα να προστατευόμαστε, πάντα και πριν και μετά την επαφή με τον ασθενή πρέπει να απολυμαίνουμε τα χέρια μας και να φοράμε συνεχώς μάσκα εκτός την ώρα του φαγητού. Για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα λόγω της μειωμένης δουλειάς της χειρουργικής, οι ειδικευόμενοι βοηθούσαν στα τηλέφωνα πληροφοριών για τον covid-19, δίνοντας πληροφορίες στον κόσμο και φέρνοντας εις πέρας τους ελέγχους για τον ιό

Επαφή με άτομα με κορωνοϊό

Αν είχαν συμπτώματα τους διενεργούσαμε το τέστ. Επειδή δεν υπήρχαν τόσα πολλά κρούσματα στο νοσοκομείο μας, δεν χρειάστηκε η περαιτέρω βοήθειά μας όσον αφορά τον ιό, παρά μόνο η συγκεκριμένη βάρδια όπου ήμασταν υπεύθυνοι για να δώσουμε πληροφορίες στον κόσμο και να κάνουμε τέστ όπου ήταν απαραίτητο και σε όσα άτομα πληρούσαν τα κριτήρια για έλεγχο για τον υιό.

Η εμπειρία του με τον κορωνοϊό

Αρχικά επειδή ήταν κάτι καινούργιο, υπήρχε και μια δόση περιέργειας για το τι ήταν και ίσως σκέφτηκα πως ήταν κάτι παρόμοιο με γρίπη. Στη συνέχεια όμως διαβάζοντας μελέτες και νέα στοιχεία που δημοσιεύονταν σε επιστημονικά άρθρα άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για μια διαφορετική κατάσταση, για έναν υιό, για τον οποίο έχουμε να μάθουμε ακόμα πολλά. Επίσης μαθαίνοντας  ότι ακόμη και νεαρά άτομα που δεν ανήκαν στις ευπαθής ομάδες  έπρεπε να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο ακόμα και στην εντατική, αυτό με ταρακούνησε κάπως. Η δουλεία στο νοσοκομείο είναι συνεχώς ένα ρίσκο και αυτό είναι κάτι που σε αγχώνει όταν έρχεσαι συνεχώς σε επαφή με ασθενείς, οι οποίοι ανα πάσα στιγμή μπορεί να διαγνωστούν με τον  COVID-19.

Καμία πιθανότητα για επιστροφή στην Κύπρο

Αρχικά δεν είχα την επιλογή να επισκεφθώ την Κύπρο λόγω της δουλειάς, αλλά επίσης λόγω των περιοριστικών μέτρων. Εκ των πραγμάτων για εργαζόμενα άτομα στο εξωτερικό είναι αδύνατον να γυρίσεις στην πατρίδα σου, έστω κι αν αυτό προϋποθέτει δύο βδομάδες καραντίνα. Έχοντας συγκεκριμένο αριθμό αδειών, εάν δεν υπάρξει άρση της περιοριστικής καραντίνας δεν καθιστάτε δυνατή η επίσκεψη και επανένωση με τα αγαπημένα άτομα, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο, όσο αφορά τον ψυχολογικό τομέα. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η κατάστασή δεν θα υφίσταται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Της Μύριας Γεωργίου