Προβληματισμό και ανησυχία προκαλούν τα τελευταία περιστατικά εμπλοκής ανήλικων μαθητών, σε περιστατικά διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών.

Αρκετοί ανήλικοι στην Κύπρο φαίνεται να έχουν εμπλακεί σε κυκλώματα ναρκωτικών, με αποτέλεσμα τα ναρκωτικά να διακινούνται ακόμη και μέσα στα σχολεία.

Μάλιστα, όπως φαίνεται και μέσα από τα στατιστικά στοιχεία της ΥΚΑΝ, οι υποθέσεις των μαθητών που απασχόλησαν τις αρχές για ναρκωτικά το 2018, έχουν αυξηθεί κατά 79% σε σχέση με το 2016.

Η Offsite επικοινώνησε με τον Καθηγητή στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Κύπρου, Εγκληματολόγο, Ανδρέα Καπαρδή, προκειμένου να δώσει λίγο φως στο πρόβλημα που μαστίζει την νεολαία μας αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. 

Σύμφωνα με τον κ. Καπαρδή, το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι διαχρονικό, ενώ τα τελευταία 12 χρόνια έχουν γίνει μελέτες ανά το παγκύπριο, οι οποίες δυστυχώς δεν εφαρμόστηκαν ως έπρεπε από τις αρμόδιες αρχές.

Εθνική Στρατηγική

Σύμφωνα με τον κ. Καπαρδή, ένα κράτος σοβαρό και σύγχρονο θα πρέπει εφόσον μελετά τα φαινόμενα αυτά, να είχε ήδη διαμορφώσει και να εφαρμόσει μία ενιαία Εθνική Στρατηγική, βασισμένη σε σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις, που τουλάχιστον θα περιορίσουν το πρόβλημα.

Όπως μας τόνισε ο κ. Καπαρδής, το κράτος θα έπρεπε να είχε συστήσει μία ολιγομελή επιτελική ομάδα εμπειρογνωμόνων, σε πρότυπα τρίτων χωρών που έχουν άριστη γνώση του αντικειμένου, ούτως ώστε να μελετήσουν το πρόβλημα και να δώσουν λύσεις που θα είναι εφαρμόσιμες άμεσα.

Η Εθνική Στρατηγική θα πρέπει να είναι σφαιρική και να συντονίζει τα συναφή Υπουργεία, ούτως ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πολυμετωπικά και πολυεπίπεδα, μας επισημαίνει ο εγκληματολόγος.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «για να μπορείς να προλαμβάνεις θα πρέπει να περιορίζεις το «τσουνάμι» που έρχεται».

«Η ρίζα του κακού»

Σημαντικό στοιχείο στην καταπολέμηση αυτού του φαινομένου είναι ο εντοπισμός των «φυτώριων» που τροφοδοτούν το πρόβλημα.

Ένα από αυτά τα «φυτώρια» είναι οι δυσλειτουργικές οικογένειες, οι οποίες σύμφωνα με τον κ. Καπαραδή έχουν καταρρακωθεί σε μεγάλο βαθμό από την προσφυγιά, την αστικοποίηση και την οικονομική κρίση, και  το κράτος θα πρέπει να μεριμνήσει να στηρίξει αυτές τις οικογένειες ακόμα περισσότερο.

Ακόμη μία πτυχή της «ρίζας του κακού» σύμφωνα με τον Καθηγητή, είναι η δημιουργία «σχολικών αποτυχιών» και η έμφαση μόνο σε άριστους μαθητές, κάτι που αποδεδειγμένα οδηγεί στην αντικοινωνική συμπεριφορά και την αποξένωση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, μία επιζήμια προσέγγιση για την παιδεία όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σχολιάζοντας την εφαρμογή του μέτρου από το Υπουργείο Παιδείας για φύλακες στα σχολεία, ο κ. Καπαρδής υποστήριξε πως δεν θα βοηθήσει στην καταπολέμηση αυτού του φαινομένου καθώς ο κίνδυνος ήδη υπάρχει μέσα στα σχολεία με τους ανήλικους χρήστες. 

Επένδυση στην κοινωνία

Ο κ. Καπαρδής επεσήμανε πως το κράτος θα πρέπει να επενδύσει στην κοινωνία προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αύξηση του φαινομένου που ήδη υπάρχει και αυτή που αναμένεται να προκύψει σύμφωνα με τα υφιστάμενα δεδομένα.

Σύμφωνα με τον Καθηγητή, λόγω της αύξησης του φαινομένου χρήσης ναρκωτικών από ανήλικους, θα δούμε ταυτόχρονα δυσάρεστες εξελίξεις όσον αφορά σοβαρά εγκλήματα που θα επηρεάσουν την κοινωνία.

Πρόσθεσε επίσης, πως ήδη θα έπρεπε να έχουν δημιουργηθεί δωρεάν κλειστά κέντρα αποτοξίνωσης για ανηλίκους και πως το κράτος θα πρέπει να επενδύσει δυναμικά και γενναιόδωρα στην πρόληψη με βάση σύγχρονες πρακτικές και μελέτες.

Σύμφωνα με τον κ. Καπαρδή, εάν δούμε τα αποτελεσματικά προγράμματα παρέμβασης για ναρκωτικά και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, για κάθε 1 ευρώ που επενδύει το κράτος, γλιτώνει 10 ευρώ. 

Παγκοσμιοποίηση και Κατεχόμενα

Σημαντικός παράγοντας σύμφωνα με τον κ. Καπαρδή στην έξαρση του φαινομένου αυτού, είναι οι επιρροές της κοινωνίας μας από το εξωτερικό και η διαμόρφωση της κουλτούρας μας λόγω της παγκοσμιοποιήσης.

Επίσης, ακόμη ένα στοιχείο είναι η σχέση που φαίνεται να έχουν αναπτύξει εγκληματικά στοιχεία με τα κατεχόμενα, με αποτέλεσμα το εμπόριο ναρκωτικών να έχει δημιουργήσει νέες οδούς.

Καταλήγοντας, ο Καθηγητής επεσήμανε ότι η έμφαση στα εφήμερα, η ωφελιμιστική προσέγγιση από την κοινωνία, η απαξίωση των θεσμών από την νεολαία και η κρίση αξιών που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια, είναι ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος.