Πως βγαίνουμε από την καραντίνα εμείς και τα παιδιά μας
Ολόκληρος ο πλανήτης περνά δύσκολες στιγμές λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Προκειμένου να περιοριστεί αυτό το «κακό», οι ειδικοί μας συνιστούν να παραμείνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας μέχρι να αποδειχτεί πως περιορίζεται ο κίνδυνος.
>>> Τώρα η Offsite και σε app. Κατεβάστε ΕΔΩ για Android και ΕΔΩ για iOS <<<
Αρκετοί είναι αυτοί που «έχουν συνηθίσει την καραντίνα» και άλλοι είναι αυτοί που σκέφτονται πως θα είναι η ζωή μετά την χαλάρωση των μέτρων.
Η Offsite επικοινώνησε με την ψυχολόγο Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου, η οποία μας έχει δώσει συμβουλές στο πως να διαχειριστούμε (παιδιά και ενήλικες) όλη αυτή την μετάβαση από την κλεισούρα στην ελευθερία.
Ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να την διαχειριστούμε την αλλαγή αυτή από την κλεισούρα στην ελευθερία;
«Αυτή την στιγμή βιώνουμε μια περιστασιακή κρίση»
Μια περιστασιακή κρίση προκύπτει όταν συμβαίνουν σπάνια και ασυνήθιστα γεγονότα τα οποία ένα άτομο δεν έχει τρόπο να προβλέψει ή να ελέγξει, ανέφερε η Δρ Αριστονίκη.
«Το στοιχείο που διαφοροποιεί μια περιστασιακή κρίση από άλλου είδους κρίσεις είναι ότι μια τέτοια κρίση είναι σπάνια, ξαφνική, έντονη και συχνά καταστροφική. H κρίση είναι μια κατάσταση αποδιοργάνωσης κατά την οποία οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ματαίωση σε σημαντικούς στόχους ζωής ή βαθιά διαταραχή στον κύκλο ζωής τους και στις μεθόδους αντιμετώπισης στρεσογόνων παραγόντων».
Κατά τον Βelkin, η κρίση είναι μια προσωπική δυσκολία ή κατάσταση που ακινητοποιεί τους ανθρώπους και τους εμποδίζει να ελέγχουν συνειδητά τη ζωή τους. Αυτό που χαρακτηρίζει την κρίση είναι ότι το άτομο δε γνωρίζει πως να ανταποκριθεί για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση.
Πόσο διαρκούν οι περιστασιακές κρίσεις;
Oι περιστασιακές κρίσεις έχουν περιορισμένη χρονική διάρκεια, συνήθως επιμένοντας το ανώτερο για διάστημα 6 έως 8 εβδομάδων, στο τέλος του οποίου η σχετική ψυχολογική δυσφορία μειώνεται.
Άρα, σύμφωνα με την Δρ Αριστονίκη, όταν τελειώσει η καραντίνα και η <εγκλεισματοποίηση> θα χρειαστεί να μπούμε στην μετάκαραντίνας εποχή. Ο τρόπος που το κάθε άτομο θα διαχειριστεί την κρίση στο άμεσο διάστημα που ακολουθεί την έναρξή της θα καθορίσει εάν η κρίση θα γίνει ένα νοσηρό απόθεμα το οποίο θα οδηγήσει σε μια χρόνια και μακρο-πρόθεσμη κατάσταση, που ονομάζεται «μετα-κριτική κατάσταση».
>>> Όλη η σημερινή πολιτική επικαιρότητα <<<
Σε περιπτώσεις που το άτομο καταφέρνει να επιβιώσει από την κρίση, μπλοκάροντας τα επώδυνα συναισθήματα που συνοδεύουν το αρχικό γεγονός, είναι πιθανό η εμφάνιση νέων στρεσογόνων παραγόντων να φέρει το άτομο ξανά σε κατάσταση μιας νέας ψυχολογικής κρίσης. Αυτή η έντονη συναισθηματική διακύμανση μπορεί να συμβαίνει συχνά και για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, από μήνες έως και χρόνια, ανέφερε η Δρ Αριστονίκη στην Οffsite.
Πιστεύετε πως θα ήταν καλό ο κόσμος να μιλήσει με κάποιο ψυχολόγο;
«Για λόγους ψυχολογικής πρόληψης θα ήταν πολύ καλή ιδέα ο καθένας να συμβουλευθεί κάποιον ψυχολόγο της επιλογή του για το πως θα διαχειριστεί αυτή τη νέα συνθήκη οικογενειακώς».
Όπως έχει πει στην ιστοσελίδα μας η Δρ Αριστονίκη, τα άτομα που βιώνουν με έντονη δυσφορία αυτή την κατάσταση χρειάζεται να παρακολουθούνται σε τακτική βάση από τον ειδικό της επιλογής του.
«Σε περιπτώσεις κρίσεων χρησιμοποιείται στην υποστήριξη των ατόμων το μοντέλο των έξι βημάτων παρέμβασης στην κρίση που δίνει έμφαση σε έναν άμεσο τρόπο ενεργητικής, διεκδικητικής, εμπρόθετης και διαρκής αξιολόγησης, ακρόασης και δράσης για να βοηθήσουμε συστηματικά το άτομο να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την ισορροπία, κινητικότητα και αυτονομία που είχε πριν την κρίση».
Πως μπορούμε να ελέγξουμε τα παιδιά μας - εφήβους έτσι ώστε να μην ξεφύγουν από τον έλεγχο;
Βάζουμε ρουτίνες για όλους και συμφωνούμε ότι μετά από κάποια ώρα της μέρας δεν θα ασχολούμαστε με το διαδίκτυο, προκειμένου να μην γίνει εθιστικό για τα παιδιά και τους εφήβους, ανέφερε η Δρ Αριστονίκη.
«Μιλάμε καθημερινά με τα παιδιά μας και μοιραζόμαστε το πώς περάσαμε την μέρα μας, σκέψεις, συναισθήματα, κάνουμε εργασίες με κίνηση (ακόμη κι αν είναι επιτηδευμένη κίνηση) προσπαθούμε να κάνουμε δημιουργικές δραστηριότητες για να μην γίνουν νωχελικά τα παιδιά».
Ψυχολογική στήριξη
Σύμφωνα με την Δρ Αριστονίκη, οι γονείς πρέπει να στηρίζουν ψυχολογικά τα παιδιά τους, ιδιαίτερα τους τελειόφοιτους και σε περίπτωση που εντοπίσουν έντονο άγχος, να ζητήσουν υποστήριξη από ειδικό.
«Ποτέ δεν κάνουμε όλα τα χατίρια στα παιδιά πάντοτε βάζουμε όρια»
Δείτε μερικές συμβουλές που μας έχει η Δρ Αριστονίκη για το πως να διαχειριστεί κάποιος την πίεση-άγχος:
- Το καλύτερο όπλο για να αντιμετωπίσουμε το φόβο, είναι η γνώση.
- Απέφυγε την υπερβολική έκθεση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στα Social Media (Facebook, twitter). Ενημερώσου μια με δυο φορές την ημέρα, και όχι παραπάνω.
- Περιόρισε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (π.χ. 1 ώρα την ημέρα), τις συζητήσεις σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.
- Βρες έγκυρες και αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Μην ενημερώνεσαι από πηγές που δεν γνωρίζεις αν παρέχουν έγκυρες πληροφορίες. Διάλεξε δυο με τρεις συγκεκριμένες πηγές από τις οποίες θα ενημερώνεσαι.
- Την ώρα που νιώθεις ότι πας να σκεφτείς κάτι δύσκολο, σταμάτα τον εαυτό σου και πες «Αντί να κάτσω και να αφιερώσω πόση ώρα στις αρνητικές μου σκέψεις, γιατί δεν αφιερώνω αυτή την ώρα σε κάτι που μου αρέσει και με ευχαριστεί;». Κι έτσι, ξεκίνα να κάνεις κάτι που σε βοηθά να ξεχνιέσαι και να αλλάζεις σκέψη.
- Δώσε ραντεβού με τις μη βοηθητικές/άχρηστες σκέψεις σου. Αν οι δύσκολες σκέψεις εμφανίζονται συχνά μέσα στη μέρα, τότε διάλεξε μια συγκεκριμένη ώρα – με συγκεκριμένο χρονικό όριο, για παράδειγμα 60 λεπτά – (κατά προτίμηση όχι πριν τον βραδινό ύπνο) και άφησέ τες να σε κατακλύσουν. Μέσα σε αυτά τα 60 λεπτά φέρε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου στην επιφάνεια και επεξεργάσου τα.
- Απέφυγε τις συγκρίσεις της ψυχικής σου κατάστασης με αυτές άλλων ανθρώπων
