Της Κωνσταντίνας Χατζηανδρέα

Μια στιγμή λένε, είναι αρκετή για να σου αλλάξει τη ζωή. Κάτι τέτοιο ισχύει και στην περίπτωση του Αντώνη. 

Ο 22χρονος Αντώνης Εφραίμ Ζέμπασιης κατάγεται από το Παραλίμνι και από την ηλικία των 3 ετών πάσχει από αλωπεκία. Αυτό όμως δε στάθηκε εμπόδιο για τίποτα. Παρόλο που είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Παρόλο που βίωσε bullying. 

Τα μάτια του λάμπουν, το χαμόγελο δε φεύγει ποτέ από τα χείλη του. Όλοι έχουν να πουν τα καλύτερα. Είναι νέος, γεμάτος όρεξη, όνειρα, καλοσύνη. 

«Μου πετούσαν πέτρες… Με χτυπούσαν στο κεφάλι…»

Ένα από χειρουργείο ρουτίνας, ανέτρεψε τα πάντα στη ζωή του. Στην ηλικία των 3 ετών ο Αντώνης πέρασε την πόρτα του χειρουργείου για αφαίρεση αμυγδαλών. Προτού όμως ολοκληρωθεί η επέμβαση ο Αντώνης ξύπνησε.

«Είδα τους γιατρούς από πάνω μου με τα εργαλεία και έπαθα σοκ», περιγράφει στην Offsite ο Αντώνης. Αποτέλεσμα ήταν να χάσει όλα του τα μαλλιά και από τότε πάσχει από ολική αλωπεκία. 

Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια ήταν δύσκολα … 

«Τα παιδιά στο σχολείο με κορόιδευαν. Μου πετούσαν πέτρες, ξύλα, με χτυπούσαν στο κεφάλι ή περίμεναν να περάσω από κάτω για να μου πετάξουν τις τσάντες τους». 

«Τι γυρεύει ο φαλακρός εδώ;»

Πριν από δύο χρόνια σε μια έξοδο με τους φίλους του, ο Αντώνης βίωσε για άλλη μια φορά bullying.  

«Την ώρα που ήμουν έτοιμος να παραγγείλω καφέ, μια παρέα (ανδρών και γυναικών) με χυδαίο τρόπο ρώτησαν “τι γυρεύει ο φαλακρός εδώ; Να πάει σπίτι του”»… 

Ο ρόλος της οικογένειας και η ζωή του Αντώνη σήμερα

Μέχρι και σήμερα υπάρχουν στιγμές που Αντώνης λέει πως “δεν αντέχει άλλο”.. Αλλά δεν είναι μόνος τους! Η οικογένεια του και οι φίλοι τους όπως ο ίδιος αναφέρει, είναι το στήριγμά του. Αυτοί που είναι βράχοι δίπλα του και του δίνουν δύναμη, αυτοί που τον έκαναν να αγαπήσει τον εαυτό του, που στηρίζουν τις επιλογές του.

Ο Αντώνης εργάζεται ως μάγειρας και ο ίδιος δηλώνει περήφανος για τους συναδέλφους του. «Με αγκαλιάζουν σαν να είμαι οικογένεια τους και στηρίζουν κάθε μου επιλογή γι’αυτό και τους ευχαριστώ». 

Το μήνυμα που στέλνει

«Το μήνυμα που θέλω να δώσω στις οικογένειες και στα παιδιά που βιώνουν παρόμοιες κατάστασης, είναι να μην τα βάζουν κάτω και αγωνίζονται μέχρι τέλους».

Καταληκτικά ο Αντώνης τόνισε πως οι γονείς θα πρέπει να συμβουλεύσουν τα παιδιά τους ότι θα πρέπει να αποδέχονται τον κόσμο όπως είναι και να μην κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά. 

Όλοι διαφορετικοί, μα όλοι ίδιοι … 

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί μερικοί κρίνουν την εμφάνιση κάποιων συνανθρώπων μας. Για ποιο λόγο πρέπει να μας “απασχολεί” εάν ο άλλος έχει μερικά κιλά παραπάνω (που και στην τελική δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο όρος “παραπάνω κιλά” γιατί ο καθένας έχει διαφορετικό σωματότυπο), είναι υπερβολικά αδύνατος, έχει κάποιο θέμα με τα αυτιά του, είναι φαλακρός, είναι, είναι, είναι … 

Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Δυστυχώς όμως, το bullying, το συναντάμε παντού, και στον έξω κόσμο αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί που κάποιοι κρύβονται πίσω από μια οθόνη υπολογιστή ή τηλεφώνου και βγάζουν τα “απωθημένα” τους. 

Αλήθεια, ρωτήσαμε ποτέ κάποιον που δέχεται bullying για την εμφάνισή του πώς νιώθει;