Του Γιώργου Αγαπίου
Τα γεγονότα, όπως καταγράφονται στην τελευταία έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για τα ωφελήματα που απολάμβανε ο Πρόεδρος στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία του, μιλούν από μόνα τους. Είναι καραμπινάτη περίπτωση διαφθοράς.
Και για να εξηγούμαστε με τους σφουγγοκωλάριους: εννοούμε ότι ο κ. Χριστοδουλίδης, σύμφωνα με την έκθεση, παραβίασε τη νομοθεσία προς ιδιωτικό όφελος. Κοινώς, το έπαιζε διπλοπόρτι. Ήταν δημόσιος υπάλληλος όσον αφορά την πληρωμένη άδεια και τη μονιμότητά του, αλλά ήταν και κρατικός αξιωματούχος όσον αφορά τη μισθοδοσία, την πρόσληψη συμβούλων, το επίδομα εξωτερικού, τη χρήση λιμουζίνας και τα παχυλά ωφελήματα.
Αν το θέμα ήταν τυπικό, να το προσπεράσουμε. Όπως προσπερνούμε ότι, κατά την υπό αναφορά περίοδο δεν δικαιούταν να χρησιμοποιεί κρατικό όχημα ασκώντας καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου. Όπως προσπερνούμε ακόμα το γεγονός ότι, δεν δημοσιεύτηκε ποτέ η απόφαση του Υπουργικού για την παραχώρηση ωφελημάτων στον κ. Χριστοδουλίδη μετά τον διορισμό του στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Το προσπερνούμε και ας θεωρεί η Ελεγκτική ότι, «η μη δημοσίευση της Απόφασης συνιστά παραβίαση του Συντάγματος» και ας προκύπτουν υπόνοιες για την αμέλεια της προηγούμενης κυβέρνησης στο όλο θέμα.
Ας δεχτούμε επίσης, με βάση την κοινή λογική, ότι ο κ. Χριστοδουλίδης, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος, έπρεπε να λαμβάνει τα γενναιόδωρα ωφελήματα και τη μισθοδοσία ενός κανονικού κυβερνητικού εκπροσώπου από το 2014 μέχρι το 2018, παρότι ήταν δημόσιος υπάλληλος και όχι πολιτικός αξιωματούχος. Κλείνουμε και τα μάτια στο γεγονός ότι «δεν μπορεί να υπάρχει κατοχή πολιτικής θέσης από δημόσιο υπάλληλο, λόγω του σαφούς διαχωρισμού και της σαφούς διάκρισης της πολιτικής εξουσίας από τη διοικητική λειτουργία του κράτους» (σύμφωνα με απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου).
Δεν κλείνουμε, όμως, τα μάτια όσον αφορά την πληρωμή της συσσωρευμένης άδειας 75 ημερών που, σύμφωνα με την έκθεση, παρανόμως αιτήθηκε και πληρώθηκε ο κ. Χριστοδουλίδης. Τέσσερα χρόνια μετά και αφού παραιτήθηκε από δημόσιος υπάλληλος/κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο κ. Χριστοδουλίδης αιτήθηκε συσσωρευμένη άδεια 75 ημέρων με παράτυπη διαδικασία και στη «βάση παρανόμως συμπληρωθέντων εντύπων». Παρά το γεγονός ότι «δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες από τη νομοθεσία διαδικασίες», ο κ. Χριστοδουλίδης έλαβε ένα ποσό (μετά τις αποκοπές) περί τις €15.000, το οποίο «θα πρέπει να επιστραφεί στο κράτος». Να το γράψουμε απλά να το καταλαβαίνουν και οι σφουγγοκωλάριοι: πληρώθηκε άδεια που δεν δικαιούταν.
Από τη μια δηλαδή λάμβανε -παρατύπως σύμφωνα με την έκθεση- αυξημένη μισθοδοσία και γενναιόδωρα ωφελήματα ενός πολιτικά διορισμένου αξιωματούχου και από την άλλη, απολάμβανε όλα τα ωφελήματα ενός δημοσίου υπαλλήλου. Είναι ξεκάθαρο ότι κάπου χάθηκε το μέτρο. Και το μέτρο δεν χάθηκε επ’ ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος, αλλά επ’ ωφελεία του κ. Χριστοδουλίδη.
Το χειρότερο δεν είναι ότι γίνοταν όλα αυτά επί χρόνια και εμείς τα μαθαίνουμε τώρα, αλλά ότι η Προεδρία προσπάθησε να κουκουλώσει το σκάνδαλο, υποδεικνύοντας στην Ελεγκτική ότι δεν μπορεί να εκφράσει γνώμη χωρίς να λάβει πρώτα γνωμάτευση από τον… Γενικό Εισαγγελέα ή και διαβαθμίζοντας απαντητικές επιστολές της προς την Ελεγκτική ως «εμπιστευτικές». Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, ένα έγγραφο διαβαθμίζεται ως «εμπιστευτικό» όταν τα στοιχεία που περιέχονται σε αυτό μπορούν να βλάψουν «τα ζωτικά συμφέροντα και τη σταθερότητα των θεσμών της Δημοκρατίας». Είναι προφανές ότι κάποιοι στο Προεδρικό έχουν παρεξηγήσει τον ρόλο τους και τις θεσμικές τους ευθύνες.
Όσον αφορά τα ποσά που καλείται να επιστρέψει ο συνταξιούχος Πρόεδρος, αυτά είναι ψίχουλα μπροστά στα έξοδα όλης της προεκλογικής του εκστρατείας (όχι μόνο των τελευταίων έξι μηνών). Ας ζητήσει καμιά χορηγία…
Υστερόγραφο: Ενοχλήθηκαν οι σφουγγοκωλάριοι που περιμένουν διορισμό από την κυβέρνηση διότι λέει ασχολούμαστε με την κρεβατοκάμαρα του Προεδρικού και δεν ασχολούμαστε με τους απατεώνες που κατά καιρούς λεηλάτησαν δημόσιο πλούτο. Είναι δικαίωμά τους να κάνουν σκόντο τις αρχές τους, ας μην το διαφημίζουν κιόλας.
Το άσχετο: Νισάφι
