Η μεγάλη γκάφα με το διορισμό του φιλοχουντικού Κωσταλιά στο δ.σ. του ΤΕΠΑΚ επισκίασε την ουσία της συζήτησης για τα πρώτα δ.σ. ημικρατικών οργανισμών τα οποία στελεχώθηκαν -με μερικές εξαιρέσεις, μία εκ των οποίων η πιο πάνω- κατόπιν εισηγήσεων του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου. Το ζήτημα όμως έχει λήξει με την παρέμβαση του ΠτΔ. Και τώρα αυτό που πρέπει να γίνει είναι να δει κανείς τα πρόσωπα, τα προσόντα και την ουσία της αλλαγής και να σκεφτεί εάν προτιμά την προηγούμενη διαδικασία με τις λίστες των κομμάτων ή μια διαδικασία θεσμοθετημένη, όπως το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο. Από μια πρώτη ματιά υπάρχουν πολλά αξιόλογα και σχετικά κυρίως με το αντικείμενό τους και τα προσόντα τους άτομα. Υπάρχουν γνωστοί σε όλους μας αλλά και άγνωστοι οι οποίοι όμως επιλέγησαν με βάση κριτήρια που αφορούν εμάς, όχι τα κόμματα. Όταν βλέπει κανείς λ.χ. τη νέα Πρόεδρο του δ.σ. της CYTA να προέρχεται από το χώρο αυτό και να έχει σπουδάσει στο Harvard και το ΜΙΤ, η μουρμούρα και τα «επιχειρήματα» του τύπου «δεν υπάρχουν αριστεροί», που επίσης εντοπίζονται μια χαρά στους νέους διορισμούς, αποδεικνύουν μάλλον την ορθότητα της νέας διαδικασίας και το σαθρότατο της παλιάς.

ΦΙΛΗΜΩΝ