«Πριν από το ατύχημα, ο αθλητισμός ήταν σε τελείως ερασιτεχνικό επίπεδο στη ζωή μου. Δηλαδή μπάσκετ στο σχολείο, μπάλα, βόλεϊ έπαιζα, με τον στίβο είχα ασχοληθεί αλλά τελείως για την πλάκα μου. Πάντα με την παρέα μου, με τους φίλους μου, μεταξύ μας. Μετά το ατύχημα μπήκε στη ζωή μου πιο επαγγελματικά, όσο θεωρείται επαγγελματικά αυτό γιατί στην χώρα μας δεν θεωρείται επαγγελματικό. Ούτε το μπάσκετ που κάνω ούτε και η ξιφασκία. Θεωρούνται ερασιτεχνικά και τα δύο. ...