Όμως ειλικρινά, σύντροφοι, για να επανέλθουμε και στο θέμα. Πώς μπορούσε να ξέρει το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο ότι ήταν αριστεροί;

Προσπαθώ πολύ να καταλάβω το ΑΚΕΛ το οποίο χτυπιέται για την «απουσία αριστερών» από τους διορισμούς στους Ημικρατικούς.

Δεν αντιλέγω: είναι βαριά κληρονομιά τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης Χριστόφια και συνεπώς, υποθέτω ότι, η αγανάκτηση προκύπτει από αγνό πατριωτικό ενδιαφέρον για τον τόπο μέσω της αναμενόμενης επανάληψης εκείνων των επιτυχημένων πρακτικών.

Αλλά ως εκεί. Και πολύ κακώς δεν υπεβλήθη στο κόμμα ένα πολύ απλό ερώτημα το οποίο πλέον χρήζει επειγόντως απαντήσεως: δεδομένου ότι όποιος ήθελε, υπέβαλλε αίτηση στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο για διορισμό στους Ημικρατικούς πώς μπορούσε να γνωρίζει ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας ποιοι ήταν οι αριστεροί ώστε να τους προτιμήσει το Γνωμοδοτικό;

Τη χωρίς αποδείξεις προσβολή στον ίδιο τον θεσμό δεν την σχολιάζω.

Πώς όμως καταλαβαίνονται οι αριστεροί; Δεν φαντάζομαι να έστειλε λίστες το ΑΚΕΛ στο Προεδρικό όπως είχαν κάνει τότε με τους δικούς τους που ήθελαν να διορίσουν από ‘δω και από εκεί και η συντρόφισσα γραμματεύς το έβαλε κατά λάθος στο mailing list και το έστειλε στη μισή χώρα. Έτσι; 

Τι εποχές ήσαν εκείνες! Αξιοκρατία όχι αστεία. Έγραψαν το όνομα του καθενός και δίπλα έγραφαν «Δικός μας» οι σύντροφοι. Αν δεν έγραφε κάτι, δεν ήσουν δικός τους άρα ήσουν κομμένος.

Όμως ειλικρινά, σύντροφοι, για να επανέλθουμε και στο θέμα. Πώς μπορούσε να ξέρει το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο ότι ήταν αριστεροί;

Οι τελευταίοι που σπούδασαν σε πανεπιστήμια σοσιαλιστικών «παραδείσων» προ της πτώσεως του Τείχους, αν θεωρήσουμε ότι έτσι μπορεί να τους ξεχωρίσει κανείς, είναι 55-56 χρονών σήμερα. Πάμπολλοι από τους ελαφρώς μεγαλύτερους δε ήταν εκείνοι οι οποίοι είχαν τελειώσει αμέσως πριν τη διάσπαση και μπήκαν στο ΑΔΗΣΟΚ. 

Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάποιος από αυτούς που γύρισε πίσω. Εγώ δεν γνωρίζω κανέναν, προσωπικά, αν και ξέρω αμέτρητους. Και είναι λογικό ότι δεν γύρισαν, κυρίως λόγω των όσων τους είχαν κάνει οι υπόλοιποι, εκείνοι που έμειναν. Ο «οδοστρωτήρας» που «πέρασε από πάνω τους», όπως είχε πει με ατόφιο σταλινικό ύφος ο μακαρίτης ο Χριστόφιας πριν, ως ο Μεγάλος Μπετονιέρης που τους έλιωσε και εκείνους, οδηγήσει τον Οδοστρωτήρα και στην υπόλοιπη χώρα και τη λειάνει και εκείνη μια και καλή. Αυτό αδιαμφισβήτητο.

Επιμένω όμως. Πώς αλλιώς να ήξερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ποιοι ήταν οι αριστεροί ούτως ώστε αντί να τους προτιμήσει -γιατί να τους προτιμήσει δεν μας είπε το ΑΚΕΛ βέβαια- να τους αγνοήσει; 

Διότι, πρώτον, στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες σπούδασαν και πολλά άλλα άτομα, «όχι δικοί μας» με υποτροφίες οι οποίες δίδονταν διακρατικά στη Δημοκρατία ή και σε άλλα κόμματα. 

Δεύτερον δε, υπήρχαν αμέτρητοι οι οποίοι σπούδασαν αλλού και ήταν αριστεροί. Αυτοί δεν έχουν ψυχή; Άστε που, μετά την απαλλαγή της ανθρωπότητας από αυτόν το «δημοκρατικό» ολοκληρωτισμό, τα συντροφόπουλα σπουδάζουν τα πλείστα στην Ελλάδα. Για αυτό μας έρχονται πίσω πιο ζαβά από ότι τα στέλνουμε. 

Τα παραλαμβάνει η ΚΝΕ, τα λοβοτομεί, ότι βέβαια δεν ήταν ήδη λοβοτομημένο για να μην είμαστε άδικοι με τον Περισσό και έρχονται πίσω νιώθοντας επαναστάτες, τραγουδώντας «έντεχνα» τραγούδια που ούτε εκείνοι ούτε άλλοι καταλαβαίνουν συνήθως και ψήνοντας σουβλάκια στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ, όπου κάθε χρόνο έρχονται οι ίδιοι -σύντροφοι και αυτοί- για να τραγουδήσουν.

Όσοι βέβαια δεν έχουν πεθάνει τους μήνες που προηγήθηκαν. Δεν το επικρίνω, όχι. Περί ορέξεως. Λίγο μακάβριο αλλά ποιος είμαι εγώ να κρίνω, μάνα μου;

Όμως ο Πρόεδρος πώς μπορούσε να ξέρει; Ακόμα και με την ομάδα να το πάρουμε η Ομόνοια έχει και δεξιούς, όπως έχει και αμέτρητους πρώην ΑΚΕΛικούς οι οποίοι μετά τα επιτεύγματα του μακαρίτη στο Πέντε Χρόνια Αριστερά ούτε να ακούσουν δεν θέλουν. Άστε που είναι κι άλλες «αριστερές» ομάδες, καμία δεν τα ΄χει απολύτως καλά με το Κόμμα, ένα μπάχαλο.

Εκτός κι αν το ΑΚΕΛ τους είπε να σημαδεύουν την αίτηση για να πει στον ΠτΔ ότι όπου έβλεπε κάτι σαν μούντζα κάτω αριστερά, ποτέ δεξιά, ήταν σύντροφος / συντρόφισσα. Και έτσι έπρεπε να προτιμηθούν έναντι άλλων οι οποίοι μπορεί να είχαν και καλύτερα προσόντα. 

Ανάλογη, αλλά λίγο πιο έξυπνη προς τα έξω, είναι και η μουρμούρα στο ΔΗΣΥ. Είναι μάλλον η επίδραση του Δίπλαρου στο κομματικό IQ. Εικάζω...

Μήπως, λέω, να κόψουν και οι δύο τις μαλ… και να μας πουν ξεκάθαρα εάν πρέπει να επανέλθουμε στις κομματικές λίστες τις οποίες έδιναν ανερυθρίαστα στον εκάστοτε Πρόεδρο και μετά δούλευαν το κόσμο για αξιοκρατίες και τρίχες κατσαρές; 

Διότι ναι, ο καθένας εντόπισε κάποια πράγματα που δεν πρέπει να επαναληφθούν στους διορισμούς. 

Το βασικό όμως ερώτημα είναι, θέλουμε να αλλάξει το σύστημα ή δεν θέλουμε; Διότι το Γνωμοδοτικό μπορεί να διορθωθεί. 

Τα κομματικά ρουσφέτια όμως; Βελτιώνονται;