η Κύπρος και κατ’ επέκταση και το κυπριακό θα ενταχθεί στο ‘νέο πλαίσιο σχέσεων της νέας εποχής Ελλάδας – Τουρκίας’;
Όλα τα βλέμματα, και παγκοσμίως, είναι στραμμένα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί στο Βίλνιους της Λιθουανίας στις 11 Ιουλίου, αφού πρώτο θέμα στην ατζέντα είναι η ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία με την Τουρκία να βρίσκεται στην απέναντι πλευρά και να υποχρεώνονται οι χώρες της Συμμαχίας να μπουν σε ένα ανατολίτικο παζάρι με απώτερο στόχο όλων να είναι αυτή η άκρως σημαντική γεωστρατηγική απόφαση –η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ- να λάβει χώρα ‘σε ένα πανηγυρικό και σύμφωνο κλίμα’ μεταξύ των χωρών της Δύσης.
Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ έχει και μια άλλη σημασία κυρίως για την Ανατολική Μεσόγειο αφού εκεί θα πραγματοποιηθεί και η πρώτη μετεκλογική συνάντηση των Μητσοτάκη – Ερντογάν, με τους δυο άντρες να έχουν αρκετά να συζητήσουν για την όλη κατάσταση τόσο της ευρύτερης περιοχής όσο και για τις σχέσεις των δυο χωρών.
Η μετεκλογική περίοδος μέχρι στιγμής βρίσκει Αθήνα και Άγκυρα να διανύουν μια περίοδο ηρεμίας και ‘η μεγάλη περίοδος κρίσης’ φαίνεται να βρίσκεται στη δύση της και στο Αιγαίο να έχει μπουνάτσα. Και όλα αυτά χωρίς οι δυο χώρες να έχουν αλλάξει (ακόμη) τις θέσεις τους για τα καυτά θέματα που προηγουμένως ήταν η αιτία για την ‘περίοδο κρίσης’. Είναι ξεκάθαρο ότι η νηνεμία στις σχέσεις των δυο επήλθε διότι αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και κατ’ επέκταση του ΝΑΤΟ, με την Ουάσιγκτον να επιβάλλει ουσιαστικά την ηρεμία στην Νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας, μια πολύ ευαίσθητη περιοχή, όταν μάλιστα ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με τον κίνδυνο ‘εκτροχιασμού’ του να συνεχίζει να υφίσταται.
Στο Βίλνιους λοιπόν θα μπουν πολλά θέματα κάτω. Ήδη στις προκαταρτικές διαβουλεύσεις καταγράφονται ζητήματα που θα απασχολήσουν την Σύνοδο του ΝΑΤΟ με όλα σχεδόν να έχουν τον χαρακτήρα του ‘δούναι και λαβείν’ γύρω από την ένταξη της Σουηδίας όπου από την μια η Άγκυρα τοποθετεί τα θέλω της και από την άλλη η Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες τα δικά τους θέλω. Αναπόφευκτα, από την στιγμή που ο ένας παίκτης σε αυτή την παρτίδα είναι η Άγκυρα, τα περισσότερα ‘θέλω της’ επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα και τα Ελληνοτουρκικά. Μια εξίσωση που τοποθετεί την Αθήνα από την άλλη πλευρά του τραπεζιού, και η οποία θα προσπαθήσει να μην βγει ‘χαμένη’ μέσα από αυτό το γεωστρατηγικό παιχνίδι.
Σε όλο αυτό τον ‘πολιτικό κυκεώνα’ βρίσκεται και η Κύπρος, η οποία –εννοείται- πως δεν θα βρίσκεται εκεί και συνεπώς ο φόρτος πέφτει στους ώμους της Αθήνας, η οποία καλείται να ισορροπήσει όλα τα ζητήματα. Και προκύπτουν θέματα που έχουν να κάνουν με την Κύπρο ακόμη και σε στρατιωτικό διαδικαστικό επίπεδο (αλλά με βαρυσήμαντες πολιτικές προεκτάσεις) όπως για παράδειγμα η απαίτηση της Άγκυρας να μην αναφέρεται σε κανένα χάρτη και πρωτόκολλο του ΝΑΤΟ η ονομασία ‘Κυπριακή Δημοκρατία’ αλλά σε συντεταγμένες, διότι η ίδια (η Άγκυρα) παραμένει στη γνωστή της θέση ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη και για θέματα, τα οποία υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούνταν ‘διαδικαστικά’ και ‘θέματα ρουτίνας’.
Συνεπώς, εκ των πραγμάτων, η Κύπρος ‘γυροφέρνει’ ήδη στη Σύνοδο στο Βίλνιους και το ερώτημα είναι σε πόσα άλλα ζητήματα ίσως προκύψει ‘θέμα Κύπρου’ καθώς και το πώς θα διαχειριστεί η Αθήνα αυτά τα θέματα συνδυαστικά με τα αμιγώς δικά της θέματα, για τα οποία θα πρέπει να ‘πολεμήσει’ και να ‘διαπραγματευτεί’.
Η συγκυρία ωστόσο που περιγράφεται πιο πάνω στην τρίτη παράγραφο (για επιθυμία της Ουάσιγκτον για νηνεμία στην περιοχή) ενδεχομένως να παίξει το δικό της καταλυτικό ρόλο σε όλα τα ανοικτά ζητήματα, με το πιθανότερο ενδεχόμενο η Κύπρος και κατ’ επέκταση και το κυπριακό να ενταχθεί στο ‘νέο πλαίσιο σχέσεων της νέας εποχής Ελλάδας – Τουρκίας’… Μια νέα εποχή, στην οποία προμηνύονται σημαντικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα…
Σημ.: Η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πρόκειται να γίνει την προσεχή Τετάρτη γύρω στις 12 το μεσημέρι, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου στο Βίλνιους της Λιθουανίας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp
