Στα Βουλευτικά έδρανα επιστρέφει ο Γιώργος Παπαδόπουλος του Κινήματος Αλληλεγγύης. Η Ολομέλεια του σώματος με 32 ψήφους υπέρ 12 εναντίων και 1 αποχή ψήφισε την πρόταση νόμου των κομμάτων ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Αλληλεγγύη, στην οποία αναφέρετε ότι η μη καταλειφθείσα έδρα θα αποδίδεται στον πρώτο επιλαχόντα του συνδυασμού που κέρδισε την έδρα.

Στο μεταξύ προηγουμένως τα Κοινοβουλευτικά κόμματα απέρριψαν με 12 ψήφους υπερ και 31 εναντιων  την πρόταση νόμου του ΔΗΣΥ για διενέργεια αναπληρωματικής εκλογής σε περίπτωση μη καταληφθείσας έδρας.

Πρώτη αντίδραση Παπαδόπουλου

«Σήμερα δεν δικαιώνομαι προσωπικά. Σήμερα δικαιώνεται ο κυρίαρχος λαός και η Δημοκρατία. Δικαιώνεται ο κάθε Λεμεσιανός ο οποίος δια της ψήφου του έδωσε στο Κίνημα Αλληλεγγύη ένα αδιαμφισβήτητο ποσοστό που επέτρεπε και επιτρέπει να ακούγεται η φωνή του στη Βουλή των Αντιπροσώπων» αναφέρει με γραπτή του ανακοίνωση ο Γιώργος Παπαδόπουλος. 

Παράλληλα όπως επισημαίνει Θα ήταν επιεικώς παράλογο το 7% των Λεμεσιανών που υποστήριξαν το Κίνημα Αλληλεγγύη στις βουλευτικές εκλογές του 2016 να εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο κατά την τρέχουσα θητεία του Νομοθετικού Σώματος από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. Πόσο μάλλον άλλου κόμματος.  

Το ιστορικό

Υπενθυμίζεται ότι το κενό αυτό δημιουργήθηκε καθώς η Ελένη Θεοχάρους μετά την ανακήρυξη της ως Βουλευτής στις 22 Μαΐου 2016, είχε δηλώσει ότι επιθυμούσε να παραμείνει μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με αποτέλεσμα την έδρα να καταλάβει ο πρώτος επιλαχών του Κινήματος Αλληλεγγύη Γιώργος Παπαδόπουλος.  Μέτα από αυτή την εξέλιξη ο τέως βουλευτής του ΔΗΣΥ Ανδρέας Μιχαηλίδης, ο οποίος ήταν ο πρώτος σε σταυρούς προτίμησης μη εκλεγείς υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού,προσέφυγε στο Ανώτατο και πέτυχε ακύρωση της εκλογής και ανακήρυξης του κ. Παπαδόπουλου.

Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου, που λειτούργησε τότε ως Εκλογοδικείο, η μη αποδοχή της έδρας εκ μέρους της κας Θεοχάρους έγινε εκτός της βουλευτικής περιόδου και λανθασμένα η πλήρωση της θέσης έγινε κατά τον ίδιο τρόπο που η εκλογική νομοθεσία προβλέπει για την πλήρωση κενωθεισών βουλευτικών εδρών, κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου.

Το νομικό αυτό κενό κάλυψε η Βουλή στις 30/6/2017, όταν με 26 ψήφους υπέρ και τις 13 ψήφους των παρόντων Βουλευτών του ΔΗΣΥ εναντίον, ψήφισε σε νόμο την πρόταση νόμου που κατέθεσε ο Πρόεδρος της Βουλής για πλήρωση της κενωθεισας έδρας. Ο τροποποιητικός νόμος προέβλεπε ότι η κενωθείσα βουλευτική έδρα πριν την έναρξη της βουλευτικής περιόδου, πληρώνεται με τον ίδιο τρόπο που πληρώνεται κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου με αποτέλεσμα η έδρα να παραμείνει στον κ. Παπαδόπουλο.

Δεύτερη προσφυγή από τον Μιχαηλίδη

Μετά από την απόφαση αυτή της Βουλής ο Ανδρέας Μιχαηλίδης προσέφυγε τον Ιούλιο του 2017 εκ νέου στο Ανώτατο, όπου και δικαιώθηκε για δεύτερη φορά. Συγκεκριμένα, το Ανώτατο έκρινε στις 30 Απριλίου 2018 τον Τροποποιητικό Νόμο 82(Ι)/2017 και συγκεκριμένα την πρόνοια του για πλήρωση μη καταληφθεισας βουλευτικής έδρας, σύμφωνα με το άρθρο 35(1) του Νόμου 72/1979 ως αντισυνταγματική καθότι δεν συνάδει με τα άρθρα 65, 66, 69 και 71 του Συντάγματος αλλά και τη δημοκρατική αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που είναι διάχυτη στο Μέρος IV του Συντάγματος και η οποία επιτάσσει την εκλογή των βουλευτών από το λαό.

Η Ολομέλεια της Βουλής σε έκτακτη συνεδρία της στις 13 Ιουνίου 2018 προσπάθησε να πετύχει νέα νομοθετική ρύθμιση του θέματος  ψηφίζοντας σε  σε νόμο κατά πλειοψηφία, με 30 ψήφους υπέρ, 15  ψήφους του ΔΗΣΥ εναντίον και μία αποχή (αυτή του Γιώργου Λιλλήκα), δεύτερη πρόταση νόμου με σκοπό και πάλι τη νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος με την επίδικη βουλευτική έδρα. Σύμφωνα με την εν λόγω νομοθεσία, όταν βουλευτής αποβιώσει πριν από την ανάληψη των καθηκόντων ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο δεν αναλάβει τα καθήκοντά του, δίνοντας τη νενομισμένη διαβεβαίωση ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, τότε αντικαθίσταται με τον πρώτο επιλαχόντα του ίδιου συνδυασμού, αποδίδοντας για δεύτερη φορά τη βουλευτική έδρα της Λεμεσού στον κ. Παπαδόπουλο.

Η τρίτη νίκη Μιχαηλίδη

Μετά την απόφαση αυτή της Βουλής ο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζήτησε γνωμάτευση από το Ανώτατο ως προς το κατά πόσο ο νόμος που ψήφισε η Βουλή είναι αντίθετος και σύμφωνος με συγκεκριμένα άρθρα του συντάγματος, την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, “οι οποίες απορρέουν και διαπνέονται από το σύνταγμα της Δημοκρατίας”.

Το Ανώτατο Δικαστήριο μετά από την γνωμάτευση που ζήτησε ο ΠτΔ στις 19 Μαρτίου προχώρησε στον έκδοση της τρίτης κατά σειρά απόφαση του δικαιώνοντας και πάλι ουσιαστικά τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με τη γνωμάτευση του Δικαστηρίου, η συγκεκριμένη πρόνοια του νόμου προσκρούει και είναι αντίθετη στην αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας, ενώ ο νόμος παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.

Μετά και την γνωμάτευση του Δικαστηρίου η Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων ομόφωνα τροποποίησε στην περασμένη συνεδρίαση του σώματος, για εικοστή τέταρτη φορά, το Σύνταγμα της Δημοκρατίας, αφού προηγουμένως υπερψήφισε τροπολογία του ΔΗΣΥ επί της σχετικής πρότασης νόμου που κατέθεσαν οι Νικόλας Παπαδόπουλος, εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Κόμματος, Μαρίνος Σιζόπουλος, εκ μέρους του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, και Μιχάλης Γιωργάλλας, εκ μέρους της Αλληλεγγύης, ώστε να συμπληρωθεί το συνταγματικό κενό που εντοπίστηκε για την 56η μη καταληφθείσα έδρα της Βουλής.