Της Κωνσταντίνας Χατζηανδρέα

Σπάνια συναντά κάποιος στην Κύπρο καλλιτέχνες οι οποίοι ασχολούνται με ιδιαίτερα είδη τέχνης και έχουν απίστευτο ταλέντο. Σκρολάροντας στο twitter ένα βράδυ εντόπισα «περίεργες» φωτογραφίες και μπήκα στη διαδικασία να εξερευνήσω αυτό τον λογαριασμό ο οποίος ανήκει στον Δημήτριο Μηνά. 

Έβλεπα τα σχόλια των χρηστών του twitter κάτω από τις δημοσιεύσεις του και είχαν ακριβώς την ίδια εντύπωση με εμένα. Μαγικές εικόνες που σε ταξιδεύουν. Και αμέσως μου δημιουργήθηκε η απορία πώς φτιάχνονται. 

Επικοινώνησα με τον Δημήτριο και αφού είχαμε μια όμορφη συζήτηση, αποδέχθηκε την πρόσκληση μου για συνέντευξη. 

Ο Δημήτριος ασχολείται με την αμβροτυπία, ένα ιδιαίτερο είδος τέχνης. Μετά τις σπουδές του στην Θεσσαλονίκη, εργάστηκε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ως φωτορεπόρτερ. Με την επιστροφή του στην Κύπρο ξεκίνησε να ασχολείται με την αμβροτυπία.

>>> Κατεβάστε τώρα το application της offsite - ΕΔΩ για Android & ΕΔΩ για iOS

Μας εξηγεί με απλά λόγια τι είναι αμβροτυπία, τι ήταν αυτό που τον ώθησε να ασχοληθεί με την συγκεκριμένη τέχνη, ποιες δυσκολίες συνάντησε αλλά και ποια τα μελλοντικά του σχέδια.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δημήτριος έφτιαξε μόνος του φωτογραφικές μηχανές και μάλιστα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και μια από τις μεγαλύτερες στον πλανήτη.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη 

1. Ποιος είναι ο Δημήτριος και από που ξεκίνησε;

Το 2004 είχα πάει Θεσσαλονίκη οπού και σπούδασα Ήχο και Εικόνα και το 2007 μετακόμισα στην Αθηνά οπού δούλεψα για το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων σαν φωτορεπόρτερ. Το 2012 επέστρεψα πίσω στην Κύπρο οπού και κατάλαβα ότι ο κλάδος που δούλευα στην Αθηνά δεν είναι τόσο δυνατός. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό στη φωτογραφία. Όπου και κατέληξα εδώ που βρίσκομαι σήμερα, στην αμβροτυπία.

2. Είναι ένα ιδιαίτερο είδος τέχνης η αμβροτυπία. Τι είναι με απλά λόγια;

Αμβροτυπία είναι μια από τις πρώτες τεχνικές φωτογραφίας που ανακαλύφθηκε το 1851 στην Αγγλία οπού ο φωτογράφος καλείτε να δημιουργήσει μόνος του από το μηδέν την φωτογραφία πάνω σε ένα κομμάτι γυαλί χρησιμοποιώντας χημικά.

3. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με την αμβροτυπία και από πότε το κάνεις;

Αυτό που με ώθησε στην αμβροτυπία είναι η πρόκληση και οι δυσκολίες. Δεν συγχωρεί τίποτα μια αμβροτυπία. Ότι λάθος κανείς θα είναι πάνω στην εικόνα, δεν διορθώνεται τίποτα και χρειάζεται μήνες ολόκληρους για να το τελειοποιήσεις. Έτσι ο δημιουργός εκτιμάει πολύ περισσότερο το έργο του αφού χρειάζεται πολύ περισσότερο κόπο και μόχθο για να έχει ένα αποτέλεσμα. Και φυσικά γιατί μου αρέσει το αποτέλεσμα πολύ περισσότερο, είναι μοναδικό και νιώθω ότι είναι πιο αυθεντικό από τις ψηφιακές φωτογραφίες που έχουμε τώρα.

4. Πόσο δύσκολο είναι να φωτογραφίζει κανείς πάνω σε γυαλί; Υπήρχαν δυσκολίες στο ξεκίνημα της καριέρας σου;

Πλέον δεν είναι τόσο το θέμα δυσκολίας να φωτογραφίσω πάνω σε γυαλί παρά το ότι είναι δύσκολο να αντιληφθεί ο ακροατής την διαδικασία μέχρι να υπάρξει η τελική εικόνα. Φυσικά μπορείς να πεις, τι τον νοιάζει τον ακροατή το «ταξίδι» παρά μόνο το αποτέλεσμα και αυτό είναι που κάνει την τεχνική τόσο niche και avant garde. Στην αρχή το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν να βρω όλα τα χημικά που χρειάζονται και να βρω φωτογραφικές μηχανές που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με την συγκεκριμένη τεχνική. Τελικά κατέληξα να φτιάξω μόνος μου φωτογραφικές μηχανές αφού δεν βρίσκονται εύκολα και είναι και πανάκριβες.

5. Ποια ήταν η αντιμετώπιση του κόσμου όταν πρωτοείπες πως ασχολείσαι με την αμβροτυπία;

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν πολύ θερμή γιατί είναι κάτι πολύ άγνωστο για όλους και πολύ δύσκολο να καταλάβουν και να συνειδητοποιήσουν το τι χρειάζεται η συγκεκριμένη τεχνική και γιατί την ακολουθώ. Υπάρχει όμως και κόσμος που του τραβάει το ενδιαφέρον και με ρωτάει διάφορα στο twitter και αυτό το βρίσκω πολύ ωραίο.

6. Τι σου αρέσει γενικότερα να φωτογραφίζεις;

Η φωτογραφία γενικά ανακαλύφθηκε γιατί υπήρχε ανάγκη από την ανθρωπότητα. Η ανάγκη που είχαμε λοιπόν ήταν για να θυμόμαστε μετά-θάνατον τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όπως επίσης φωτογράφιζαν διάφορες ασθένειες για να υπάρχουν καταχωρημένα στα ιατρικά βιβλία. Γι’αυτό και εμένα μου αρέσει να φωτογραφίζω πορτραίτα ανθρώπων που θαυμάζω ή μου είναι ιδιαίτερα, για να υπάρχει η διαιωνισμένη τους αποτύπωση σε μια αμβροτυπία. Επίσης μου αρέσουν τα τοπία όπως και οι ερμηνείες διάφορων «μοντέρνων» ασθενειών όπως η κατάθλιψη, σχιζοφρένεια κλπ, σε οποιαδήποτε μορφή τύπου φωτογραφίας.

7. Έφτιαξες από μόνος σου φωτογραφικές μηχανές και μάλιστα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και μια από τις μεγαλύτερες στον πλανήτη. Πώς προέκυψε αυτό;

Όπως ανέφερα και πριν η εξεύρεση φωτογραφικών μηχανών που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την συγκεκριμένη φωτογραφική τεχνική έτσι αναγκαστικά έπρεπε να φτιάξω μόνος μου. Όσο για την μεγαλύτερη φωτογραφική μηχανή, είχα εμπνευστεί από μια ταινία του Kurosawa οπού είχε μια πολύ μεγάλη φωτογραφική μηχανή. Εν καιρώ κορωνοϊού είπα, «δε φτιάχνω και εγώ μια μεγάλη τέτοιου μεγέθους μιας και έχω χρόνο;» Και τελικά κατέληξα σε κάτι μεγαλύτερο από του Kurosawa και επίσης λειτουργική αφού από την ταινία φαίνεται ξεκάθαρα ότι η φωτογραφική μηχανή του δεν ήταν λειτουργική και απλά ήταν prop.

8. Εάν ξεκινούσες τώρα την καριέρα σου, θα επέλεγες ξανά να ασχοληθείς με την αμβροτυπία; Αν ναι, γιατί; 

Η αμβροτυπία είναι κάτι που εμένα μου έδωσε νόημα σε πολλά πράγματα στη ζωή. Δε θα άλλαζα καθόλου τις επιλογές μου εκτός και αν μπορούσα να ξεκινήσω νωρίτερα να ασχολούμαι με αυτή την τεχνική παρά να «χάσω» τόσο χρόνο φωτογραφίζοντας ψηφιακά ή και αρκετό καιρό που έψαχνα να βρω κάτι που θα με γεμίζει τόσο όσο να ασχολούμαι με τις αμβροτυπίες.

9. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Μελλοντικά σχεδία έχω κάποια απλά δεν είναι πολύ μεγάλα. Τώρα θα ξεκινήσω ένα project με τοπία και θέλω να οργανώσω και μια έκθεση. Αυτό που δεν σταμάτα ποτέ να είναι στα σχεδία μου είναι τα πορτραίτα. Θέλω να κάνω πορτραίτα πορτραίτα πορτραίτα πολλά…!