Άριστη μαθήτρια, αποστομωτικά ετοιμόλογη και εντυπωσιακά εύστοχη, η μικρή Δάφνη φοιτά φέτος στη Στ' τάξη δημοτικού σχολείου, σε κεντρική περιοχή της Λευκωσίας. Μέσω των απαντήσεών της, μας αφοπλίζει: ευχάριστα για τον εαυτό της, δυσάρεστα για το δημόσιο σχολείο. Τα επίπεδα, δε, πνευματικής και διανοητικής ικανότητας που μπορούν να αγγίξουν τα παιδάκια στην ηλικία της είναι ασύλληπτα. Όμορφα που θα’ ταν να τα αφήναμε να ... παίζουν περισσότερο.

Γεια σου μικρή Δάφνη. Θα θέλαμε σε παρακαλώ καταρχάς να μας πεις, αν το πρωί ξυπνάς χαρούμενη που πας σχολείο.

Όχι, δεν ξυπνώ καθόλου χαρούμενη, είμαι κουρασμένη και θέλω να κοιμηθώ κι άλλο. Δεν μου αρέσει που ξυπνάω από τις 7 το πρωί για να ετοιμαστώ. Νυστάζω πάρα πολύ και πηγαίνω κουρασμένη, με αποτέλεσμα τις πρώτες ώρες να είμαι άκεφη και μη παραγωγική. Δεν μπορώ όμως ούτε να κοιμάμαι πολύ νωρίς, αφού τα απογεύματα έχω άλλα μαθήματα, ιδιαίτερα. Είναι δηλαδή ένας ασταμάτητος, επαναλαμβανόμενος κύκλος, από το πρωί μέχρι το βράδυ να διαβάζουμε. Ξυπνάμε, πηγαίνουμε σχολείο, διαβάζουμε, φεύγουμε από το σχολείο και πάμε ιδιαίτερα, διαβάζουμε, κοιμόμαστε, ξυπνάμε και πάλι διαβάζουμε. Λες και τίποτα άλλο δεν υπάρχει να κάνουμε!

Διαβάστε τη συνέχεια στην Avand Garde ΕΔΩ