ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ
Ενοχλήθηκαν τα ανοιχτόμυαλα και προοδευτικά μυαλά του τόπου επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος, στην καθιερωμένη εγκύκλιο των Χριστουγέννων, μίλησε για το Κυπριακό και το μήνυμά του μεταδόθηκε από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση! Η ηγεσία του ΑΚΕΛ σκανδαλίστηκε τόσο πολύ που έβγαλε και ανακοίνωση για να εκφράσει την απογοήτευσή της, επειδή ο Αρχιεπίσκοπος «βρήκε χώρο να πολιτικολογήσει εκτενώς για το Κυπριακό», καλώντας μάλιστα το ΡΙΚ να δώσει εξηγήσεις γιατί αποφάσισε να μεταδώσει το διάγγελμά του.
Άλλοι πάλι, οι πιο… προχωρημένοι, έγραψαν ότι ο Αρχιεπίσκοπος «μας μίλησε για το Κυπριακό, μολύνοντας με τις εθνικιστικές του κορώνες τους εναπομείναντες τηλεθεατές του ΡΙΚ» (!), ενώ κάποιοι αποφάνθηκαν ότι «διαχρονικά κανένας άλλος ιεράρχης ανά το παγκόσμιο δεν κάνει τέτοιου είδους διαγγέλματα». Ξέχασαν βέβαια τον Πάπα της Ρώμης, αλλά ίσως να μην το μετρούν επειδή είναι αιρετικός ο άνθρωπος.
Τέλος πάντων, ας μην υπερβάλλουμε, δεν χάλασε και κανένας φούρνος επειδή το ΡΙΚ μετέδωσε ένα μήνυμα του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Κύπρου ανήμερα των Χριστουγέννων. Αν το μετέδιδε ο Μπαϋράκ, να βάζαμε τον σταυρό μας, αλλά εδώ πέρα μιλούμε για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, όχι κανένα κομματικό ή παράνομο σταθμό. Ας σοβαρευτούμε, έστω και λίγο, για να μπορούμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και ωραία, εκτός και αν το μόνο που ενδιαφέρει κάποιους είναι να ακούνε τον αντίλαλό τους. Και μέσω του ΡΙΚ.
Κοινή συνισταμένη όλων των αντιδράσεων δεν ήταν το μέσο που μετέδωσε το μήνυμα, αλλά το περιεχόμενο του αρχιεπισκοπικού λόγου.
Περιεχόμενο το οποίο, μακάρι να ‘ναι καλά το ΡΙΚ, μεταδόθηκε σε περισσότερα ώτα λόγω και της εορταστικής ημέρας (και λόγω των αντιδράσεων). Ο Αρχιεπίσκοπος, όμως, δεν είπε κάτι διαφορετικό από όσα κατά καιρούς λέει ή από όσα έλεγε όταν ήταν ακόμα Μητροπολίτης Πάφου.
Ο Αρχιεπίσκοπος δεν μας είπε να αγωνιστούμε για τη διχοτόμηση της Κύπρου σε δύο ζώνες, με βάση ρατσιστικά κριτήρια. Δεν είπε ότι είναι κρίμα και άδικο να ξεσπιτώσουμε τους σφετεριστές των ελληνοκυπριακών περιουσιών. Δεν υπέδειξε ότι πρέπει να κάνουμε τα στραβά μάτια με όσους λεηλατούν την πολιτιστική μας κληρονομιά και βεβηλώνουν τα νεκροταφεία μας. Δεν μας είπε να δείχνουμε ενσυναίσθηση με όσους ξενυχτούν στα καζίνο και τα ξενοδοχεία των κατεχομένων ή όσους προσφέρουν τον οβολό τους στους στρατοκράτες της Άγκυρας. Δεν μας είπε ακόμη ότι πρέπει να εμπιστευτούμε τον Ερντογάν και τα τσιράκια του όταν μιλούν για ειρήνη και άλλα παρόμοια κουραφέξαλα.
Αν ο Αρχιεπίσκοπος τα έλεγε όλα αυτά με λόγια ωραία και παχιά, όπως τα λένε οι εκπρόσωποι των κομμάτων, τότε ίσως να βλέπαμε επαναλήψεις από όλα τα κανάλια για να το εμπεδώσουμε. Δεν είπε τέτοια πράγματα όμως. Είπε αυτά που πιστεύει χωρίς να χαϊδεύει αυτιά και χωρίς να ιδρώνει το δικό του αυτί επειδή τα έλεγε. Και ας ίδρωναν, κάποιοι άλλοι επειδή τον άκουγαν να τα λέει.
Ενόχλησε ο αρχιεπισκοπικός λόγος επειδή είπε ότι, «η επιδίωξη έναρξης συνομιλιών με τους όρους του κατακτητή είναι άκρως επικίνδυνη για μας».
Ενόχλησε ο αρχιεπισκοπικός λόγος επειδή είπε ότι, «οφείλουμε να επιλέξουμε νέα πορεία, που να επανατοποθετεί το πρόβλημά μας στις σωστές του διαστάσεις, ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, να επανακαθορίσουμε στόχους και επιδιώξεις, να ανασυνταχθούμε».
Σκανδάλισε ο Αρχιεπίσκοπος επειδή είπε ότι, «οι συνεχείς υποχωρήσεις δεν εξευμενίζουν τον κατακτητή, ούτε και οδηγούν σε λύση. Οδηγούν σε τουρκοποίηση του τόπου».
Αυτά ήταν τα αισχρά λόγια που είπε ο Αρχιεπίσκοπος και ξεσηκώθηκε όλος ο ντουνιάς.
Οποιοσδήποτε όμως διαβάσει ή ακούσει την εγκύκλιο, χωρίς προκαταλήψεις, θα κατανοήσει την αγνή και άδολη αγωνία του Αρχιεπισκόπου για την πορεία του Κυπριακού Ελληνισμού στον τόπο του. Και αν μη τι άλλο, θα προβληματιστεί. Δεν θα αναθεματίσει επειδή δεν του άρεσαν αυτά που άκουσε, ούτε θα νίψει τας χείρας του επειδή δεν τον αφορούν. Όσοι πάλι δεν μπορούν να ακούσουν οτιδήποτε άλλο πέραν από τον αντίλαλό τους, καλό θα ήταν να επισκεφθούν κανένα «ωρυλά». Γιατί αν δεν μπορούν να ακούσουν, δεν μπορούν να κάνουν και διάλογο. Και είτε τους αρέσει, είτε όχι, η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν είναι κομματικός σταθμός.
Υστερόγραφο: Και για να λέμε αλήθειες μεταξύ μας, αν κάποιοι αποδεδειγμένα αγωνίστηκαν και υποστήριξαν διαχρονικά αυτόν τον λαό, σε πολύ σκοτεινές περιόδους, ήταν η Εκκλησία και οι παπάδες. Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, η Ιστορία δεν γράφεται στα κομματικά γραφεία. Γράφεται με κόκκινο μελάνι.
Το άσχετο: Αμήν
