Παρά να ακούμε κριτική για το θεαθήναι, όπως για το Εθνικό Συμβούλιο, το ΑΚΕΛ είναι καλύτερα να ασκήσει Αντιπολίτευση σε σοβαρά ζητήματα, όπως πχ για τον καθορισμό του Κατώτατου ανά εργατοώρα… ο δε ΔΗΣΥ, ας αποφασίσει πρώτα που βρίσκεται, στην Συμπολίτευση ή στην Αντιπολίτευση…

Εθνικό Συμβούλιο. Ένα μη θεσμοθετημένο Σώμα, το οποίο το εφηύρε ο Μακάριος μετά το 1974 για να μετατρέψει τις ευθύνες της Προεδρίας σε ‘συλλογικές ευθύνες της ηγεσίας του τόπου’, αφού για δύσκολες αποφάσεις τόσο ο ίδιος όσο και οι επόμενοι ΠτΔ προσέτρεχαν στο Εθνικό Συμβούλιο. ‘Μα είναι ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου’. Είτε αυτή αφορούσε τους S300 είτε τις αλλαγές στο Σχέδιο Ανάν είτε άλλες αποφάσεις που θεωρούνταν ιδιαίτερες κρίσιμες για τον τόπο. 

Προσωπικά επί της Αρχής διαφωνώ. Όταν είσαι ο εκλελεγμένος Πρόεδρος, λαμβάνεις τις αποφάσεις σου και κρίνεσαι. Από την άλλη, υπάρχει και η άποψη, ότι δύσκολες αποφάσεις απαιτούν περισσότερα μυαλά απ’ ότι ένα. Σωστό και αυτό. Αλλά στις πραγματικές δύσκολες περιπτώσεις και όχι με του ψύλλου πήδημα. 

Διότι το Εθνικό Συμβούλιο κατάντησε λίγο πολύ σαν το briefing του Προέδρου προς τους Πολιτικούς Αρχηγούς. Ωσάν και είναι η τακτική ενημέρωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου προς τα ΜΜΕ. Και ενώ το δεύτερο απαιτείται και επιβάλλεται, διότι τα ΜΜΕ αποτελούν την πηγή ενημέρωσης των Πολιτών, το πρώτο ούτε επιβάλλεται ούτε και είναι πολιτικά ορθολογιστικό. 

Ζητούν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ την σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου. Μα για ποιο πράγμα; Για να τους ενημερώσει ο Πρόεδρος για ποιο θέμα; Και προς τι να τους ενημερώσει; Και τι συμβουλή να του δώσουν και σε ποιο θέμα; Αν θα αποδεχτεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά την Ειδική Απεσταλμένη του ΓΓ ΟΗΕ, την κα Cuellar; Ή τι είπε με τον Ερντογάν στο Ντουμπάι στα 40 δευτερόλεπτα που συνομίλησαν και αν όντως ο Τούρκος Πρόεδρος κάλεσε τον δικό μας στην Άγκυρα; (Άλλη αστεία υπόθεση κι’ αυτή). 

Το ΑΚΕΛ σημειώνει στην ανακοίνωσή του (14/12): «Το συνεχιζόμενο διαπραγματευτικό αδιέξοδο, τα νέα τετελεσμένα που επιχειρεί η κατοχική δύναμη σε Πύλα, Άγιο Δομέτιο και Δερύνεια αλλά και το νέο ζήτημα που ανέκυψε με τα περί πρόσκλησης Ερντογάν προς τον Πρόεδρο για επίσκεψη στην Τουρκία είναι ορισμένα από τα ζητήματα που υπογραμμίζουν την ανάγκη σύγκλησης του Εθνικού Συμβουλίου. Το ΑΚΕΛ αναμένει από τον Πρόεδρο να ενημερώσει το Εθνικό Συμβούλιο για τις τελευταίες εξελίξεις και τους χειρισμούς στους οποίους προτίθεται να προβεί».

Και το ερώτημα είναι το εξής: Και γιατί είναι ανάγκη να ενημερώσει ο ΠτΔ τους Αρχηγούς για τα πιο πάνω; Το θέμα με την Νεκρή Ζώνη το διαχειρίστηκε όπως νόμιζε ορθότερα. Αν ως ΑΚΕΛ διαφωνείς με τους χειρισμούς του, άσκησε κριτική. Άλλωστε αυτή είναι η δουλειά σου ως Αντιπολίτευση. Ως προς το συνεχιζόμενο διαπραγματευτικό αδιέξοδο, αν και πάλι θεωρείς ότι ευθύνεται ο Πρόεδρος, επίσης οφείλεις να ασκήσεις κριτική. 

Από την άλλη αν η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου ήθελε ενημέρωση από τον Πρόεδρο για τις διάφορες εξελίξεις πχ ενόψει και της Συνόδου του ΕΛΚ στις Βρυξέλλες ώστε να ενημερώσει με τη σειρά της τους Αρχηγούς που συμμετέχουν στο ΕΛΚ, πάλι το αίτημα είναι άκυρο, διότι στο ΕΛΚ συμμετέχει και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Άρα θα τους ενημερώσει αυτός για ό,τι κρίνεται ότι πρέπει να τύχουν ενημέρωσης.

Και ναι, είναι κακό αν ως Αρχηγός κάνεις ένα τηλεφώνημα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αν θέλεις για κάτι συγκεκριμένο ενημέρωση; Καθόλου κακό. Τουναντίον και πρακτικό είναι και δείχνει και σοβαρότητα εκ μέρους του Αρχηγού που πρώτα θέλει να έχει ενημέρωση και μετά να ασκήσει κριτική αν έτσι θεωρεί ότι πρέπει. Ή ας ζητήσει μια συνάντηση. Μισή ώρα να του λυθούν οι απορίες του. Αλλά σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου δεν μπορεί να γίνεται κάθε τρεις και λίγο και για το όποιο ζήτημα αναδειχθεί. 

Άλλωστε είναι και λίγο οξύμωρο να είσαι αντιπολίτευση και να θέλεις να γίνεσαι ‘συνένοχος’ στις όποιες αποφάσεις. Διότι σκεφτήκατε να καλούσε ο Χριστοδουλίδης Εθνικό Συμβούλιο για το κατά πόσο η Ελληνοκυπριακή πλευρά θα πρέπει να αποδεχτεί ή όχι τον διορισμό της κα Cuellar; Θα έλεγε κανένας όχι δηλαδή; Ή να καλούσε Εθνικό Συμβούλιο για το πώς θα χειριστεί την κρίση στην νεκρή Ζώνη στον Άγιο Δομέτιο; Ή μήπως να καλούσε Εθνικό Συμβούλιο για να εγκρίνει το ‘Πλάνο της Πύλας’; Θα έλεγε κανένας όχι; Κυρίως από πλευράς ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ; 

Αυτά τα πράγματα είναι μασκαραλίκια. Το Εθνικό Συμβούλιο υπάρχει (που κατ’ εμένα δεν θα έπρεπε να υπήρχε καν) για σοβαρότατα ζητήματα και πολιτικά διλήμματα που καλείται ο εκάστοτε Πρόεδρος να αποφασίσει. Αν τώρα, θα γίνεται και κάποια τακτική ενημέρωση -όταν όμως υπάρχει κάτι το ουσιαστικό- αυτό το κρίνει ο εκάστοτε Πρόεδρος, και ούτως ή άλλως, αυτό είπε και ο νυν Πρόεδρος. Ότι αναμένετε να υπάρξει κάτι ουσιαστικό και θα σας ενημερώσω. 

Αν όμως τα Κόμματα έχουν την θέση πως το Εθνικό Συμβούλιο θα πρέπει να καλείται συστηματικά εβδομαδιαίως ή μηνιαίως για να τυγχάνουν ενημέρωσης για το κάθε τι από τον Πρόεδρο, είναι μια θέση, αλλά να την διατυπώσουν με ευθύτητα.

Το ΑΚΕΛ είναι καλύτερα να ασκήσει Αντιπολίτευση σε σοβαρά ζητήματα, όπως πχ για τον καθορισμό του Κατώτατου ανά εργατοώρα, για το οποίο είμαστε το μοναδικό κράτος που έχει Εθνικό Κατώτατο Μισθό μηνιαίο αλλά δεν έχει καθορίσει τον κατώτατο ανά εργατοώρα. 

Από την άλλη ο ΔΗΣΥ, ας αποφασίσει πρώτα που βρίσκεται, στην Συμπολίτευση ή στην Αντιπολίτευση, και τότε θα βρει και θέματα είτε για να σιγοντάρει (αν είναι στην Συμπολίτευση) είτε για να ασκήσει κριτική (αν είναι στην Αντιπολίτευση)…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp