Νικήτας, Μαρκίδης, Κληρίδης Vs Σαββίδης, Αγγελίδης
«Δεν σχολίασα ποτέ απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αυτή όμως η περίπτωση δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την πεμπτουσία της απονομής της δικαιοσύνης, τις αρχές του κράτους δικαίου και της δημοκρατικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Σχετίζεται ακόμη με την ύπαρξη, την αντοχή και την ποιότητα των θεσμών σε μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία (…) Θλίβομαι, αλλά μετά την απόφαση αυτή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν υπάρχει νόημα να συνεχίσω να κατέχω το μέγα αξίωμα του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Γιατί αυτό θα αντιστρατεύονταν, πέραν από εκείνα τα οποία έχω ήδη αναφέρει, τους οραματισμούς μου για τη δικαιοσύνη και ό,τι έπραξα όλα αυτά τα χρόνια, με πολλούς κινδύνους για την κατίσχυσή της. Συνακόλουθα θα υποβάλω την παραίτηση μου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.»
Με αυτά τα λόγια, στις 28 Απριλίου 2005, ο μ. Σόλων Νικήτας ανακοίνωνε την παραίτησή του από τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα, αμέσως μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για αθώωση της τέως υπουργού Υγείας Ντίνας Ακκελίδου, η οποία είχε καταδικαστεί για παρέμβαση σε δικαστική διαδικασία. Συνοπτικά, να υπενθυμίσουμε ότι η Υπουργός είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως με πρόστιμο, επειδή απέστειλε επιστολή σε δικαστή ζητώντας να μην επιβληθεί ποινή σε κατηγορούμενο για κατοχή ναρκωτικών που παρακολουθούσε πρόγραμμα απεξάρτησης. Σύμφωνα, ωστόσο, με την πρωτόδικη απόφαση «τα κατά τα άλλα αξιέπαινα κίνητρα της κατηγορούμενης να βοηθήσει υπό τη διπλή της ιδιότητα τον κατηγορούμενο (…) δεν είναι δυνατόν να αναιρέσουν στην προκειμένη περίπτωση το αξιόποινο των ενεργειών της». Μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η κ. Ακκελίδου υπέβαλε παραίτηση, ασκώντας παράλληλα έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο με τη γνωστή κατάληξη.
Πριν τον Σόλωνα Νικήτα, είχε προηγηθεί η παραίτηση του μ. Αλέκου Μαρκίδη. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, ο τότε Γενικός Εισαγγελέας, τον Απρίλιο του 2003, υπέβαλε παραίτηση στον Τάσσο Παπαδόπουλο, επειδή διαφωνούσε με την πολιτική της νέας κυβέρνησης στο Κυπριακό και ειδικότερα στο θέμα που προέκυψε με την μερική άρση των περιορισμών μετακίνησης από τις κατοχικές αρχές. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Μαρκίδης υποστήριζε ότι η επίδειξη ταξιδιωτικών εγγράφων για μετάβαση στα κατεχόμενα, δεν συνιστά αναγνώριση της παράνομης οντότητας, λέγοντας πως τα κράτη αναγνωρίζονται από άλλα κράτη και όχι από πολίτες.
Πιο πρόσφατα, είχαμε και την πολύκροτη παραίτηση του Κώστα Κληρίδη, ένα μήνα πριν την αφυπηρέτησή του. Στις 26 Ιουνίου 2020, ο κ. Κληρίδης παραιτήθηκε αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι, «συνέχισαν μέχρι και σήμερα, οι πιέσεις και παραινέσεις προς εμένα για πρόωρη αποχώρηση ώστε να αναλάβουν καθήκοντα οι δύο νέοι αξιωματούχοι στη Νομική Υπηρεσία.
Η χλεύη και η προσπάθεια μείωσης και απόδοσης ευτελών κινήτρων συνεχίζεται. Δεν είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω να υφίσταμαι την ψυχοφθόρα αυτή διαδικασία παρουσιαζόμενος ως προσκολλημένος σε θώκο. Είναι για μένα και την οικογένειά μου θέμα αξιοπρέπειας. Όπως με αξιοπρέπεια ανέλαβα αυτό το αξίωμα και προσπάθησα να επιτελώ τα καθήκοντα μου καθ΄ όλο αυτό το διάστημα, με αξιοπρέπεια και αποχωρώ».
Σταχυολογούμε τις παραιτήσεις των τριών Εισαγγελέων ως μέτρο σύγκρισης με τη φαυλότητα που επικρατεί σήμερα στον χώρο της δικαιοσύνης. Μπορεί να υπάρχουν ισχυρές διαφωνίες και έντονη κριτική σε αποφάσεις που έλαβαν Νικήτας, Μαρκίδης και Κληρίδης, αλλά δεν έβλαψαν τον θεσμό. Τον υπηρέτησαν μέχρι τέλους με αξιοπρέπεια και αξιοπιστία.
Σήμερα ωστόσο, ο θεσμός της Γενικής Εισαγγελίας, τον οποίο εκπροσωπούν δύο πρώην Υπουργοί, έχει υποπέσει σε ανυποληψία και έχει απωλέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Τόσο ο Γενικός Εισαγγελέας Γιώργος Σαββίδης, όσο και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας Σάββας Αγγελίδης, ελέγχονται για την εμπλοκή τους στο μέγα σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων και την ικανότητά τους να υπηρετήσουν το κράτος δικαίου, αφ’ ης στιγμής υπάρχει εξόφθαλμη σύγκρουση συμφέροντος.
Περαιτέρω, ο μεν κ. Σαββίδης ο οποίος εθεάθη να διασκεδάζει εν Αθήναις με τον προσωπικό του φίλο και τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έχει απωλέσει το πειστήριο της αντικειμενικότητας, αφού εκκρεμεί εναντίον του κ. Αναστασιάδη έρευνα για ισχυριζόμενες υποθέσεις διαφθοράς. Επιπρόσθετα, ο Γενικός Εισαγγελέας ελέγχεται για τον καταχρηστικό τρόπο που ασκεί τη συνταγματική του εξουσία για αναστολή σοβαρών ποινικών υποθέσεων προτού αχθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης, επικαλούμενος γενικά «λόγους δημοσίου συμφέροντος». Μιλούμε για τις υποκλοπές με το κατασκοπευτικό βαν, τις καταγγελίες για τη δράση Κατσουνωτού στις Κεντρικές Φυλακές και την κατηγορία κατά Ρώσου ολιγάρχη για απάτη μαμούθ. Ο δε βοηθός Γενικός Εισαγγελέας ελέγχεται πολιτικά και ηθικά για σύγκρουση συμφέροντος στην περίπτωση αναστολής δίωξης πρώην πελάτη του λόγω… αμνησίας και όχι μόνο.
Σε κάθε καλόπιστο παρατηρητή είναι ξεκάθαρο ότι για λόγους δημόσιου συμφέροντος, αμφότεροι οι Εισαγγελείς θα έπρεπε να είχαν ήδη παραιτηθεί, καθώς με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους υποσκάπτουν το κράτος δικαίου. Δεν το έπραξαν και δεν φαίνεται να σκοπεύουν να το πράξουν. Δυστυχώς, όμως, για τους κύριους Σαββίδη και Αγγελίδη υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Ονομάζεται Σόλων Νικήτας, Αλέκος Μαρκίδης και Κώστας Κληρίδης, για να μην αναφερθούμε και σε παλαιότερους εκπροσώπους του θεσμού. Μπορούν να συνεχίσουν να ασκούν την εξουσία τους με ασυδοσία και ανέλεγκτα. Θα συνεχίσουμε να τους κρίνουμε, χωρίς φειδώ και χωρίς φόβο. Μέχρι να πράξουν το αυτονόητο. Να παραιτηθούν.
Υστερόγραφο: «Έχω προσπαθήσει κατά την τελευταία αυτή επταετία να προασπίσω με κάθε μέσο την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του θεσμού τον οποίο τάχθηκα να υπηρετώ. Άνθρωπος εκ φύσεως χαμηλών τόνων υποχρεώθηκα σε πλείστες περιπτώσεις να έρθω σε σύγκρουση και αντιπαράθεση και με άλλους θεσμούς του κράτους και με αξιωματούχους και με έντυπα, τα οποία δυστυχώς ανέλαβαν να προωθήσουν τη φθορά μου για λόγους καθόλου άσχετους με τη στάση που τήρησα στον χειρισμό συγκεκριμένων υποθέσεων. Πολλοί τα γνωρίζουν και όλοι σιωπούν ή και συγκαλύπτουν» (Κώστας Κληρίδης, 26 Ιουνίου 2020).
Υστερόγραφο 2: Όλοι σε αυτό τον τόπο ξέρουν ποιος είναι ο δικηγόρος Ευστάθιος Ευσταθίου. Οι καταγγελίες του είναι πολύ σοβαρές για να πέσουν στα μαλακά ή να αποσιωπηθούν. Το δημόσιο συμφέρον, όπως το καταλαβαίνουμε με την κοινή λογική και όχι με τα νομικά μυαλά της Εισαγγελίας, επιβάλλει την πλήρη διερεύνηση της περίεργης αυτής υπόθεσης. Όχι τη συγκάλυψή της ή τον εκφοβισμό ενός δικηγόρου που έχει μια μακρά προσφορά στη δικαιοσύνη και στα κοινά.
Υστερόγραφο 3: Η πρόταση εννιά βουλευτών για να εισαχθούν αντίβαρα λογοδοσίας και διαφάνειας στην άσκηση των εξουσιών του Γενικού Εισαγγελέα είναι μια κάποια λύση, αλλά δεν μπορούμε να αλλάζουμε το Σύνταγμα κάθε φορά που έχουμε πρόβλημα με τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τους θεσμούς. Θα μου πείτε ότι με τέτοια ανομβρία, φελά τζαι το χαλάζιν! Ας είναι!
Το άσχετο: Follow the money
[email protected]
Χ: @agapiou1974
