Μα για ποια Αστυνομία μιλάμε;
Αυτή που συμπεριφέρεται απαράδεκτα προκλητικά στους απλούς πολίτες ή αυτή που είναι ‘παρεούθκια’ και ‘κλείνει τα μάτια’ στους ‘δυνατούς πολίτες’ ή γι’ αυτή που ξοδεύει να εκπαιδεύσει αστυνομικούς και επειδή αλλάζει η κυβέρνηση τους στέλνει Τροχαία;
Με αφορμή τις δυο δολοφονίες, σε διάστημα μόλις 36 ωρών η μια μετά την άλλη, η πρώτη σε Λεμεσό και η δεύτερη στη Λευκωσία, άρχισε δημόσια συζήτηση κατά πόσο ο πολίτης θα πρέπει να νιώθει ασφαλής. Κατά πόσο οι υπηρεσίες ασφαλείας του κράτους είναι ικανές και μπορούν να προστατέψουν τον πολίτη. Κατά πόσο ο πολίτης ο ίδιος μπορεί να νιώθει ασφαλής όταν σε κεντρικά σημεία των δυο μεγαλύτερων πόλεων της Κύπρου, έτσι απλά πάει κάποιος με ένα καλάσνικοφ και δολοφονεί ένα πολίτη και ο άλλος έτσι απλά ακροβολίζεται ανάμεσα στις πολυκατοικίες και δολοφονεί κάποιον άλλο πολίτη.
Και όπως έτσι απλά έγιναν οι δυο δολοφονίες, η μια μάλιστα πρωί, πρωί, ο καθένας διερωτάται αν ‘έτσι απλά’ σαν βρίσκεσαι σε ένα εστιατόριο ή σε μια καφετέρια περάσει κάποιος και ανοίξει πυρ εναντίον άλλου προσώπου και εσύ απλώς έτυχε να βρίσκεσαι στην ίδια καφετέρια ή εστιατόριο και μετατραπείς κατά λάθος –και έτσι απλά- σε θύμα.
Και οι δυο δολοφονίες συνέβησαν έτσι απλά, σε μια περίοδο μάλιστα που υποτίθεται η Αστυνομία βρίσκεται σε συναγερμό και υψίστη ετοιμότητα.
Αλλά στην τελική για ποια αστυνομία μιλάμε; Πριν μπούμε στο θέμα να σημειωθεί ότι η Στήλη πάντοτε στήριζε την Αστυνομία και πάντοτε τάσσεται υπέρ της μη τόσο εύκολης δίωξης, με πειθαρχικές και άλλες απειλές, των μελών της δύναμης, ώστε αυτά να μπορούν να κάνουν την δουλειά τους, πάντοτε ωστόσο στα πλαίσια που επιβάλλονται από τον Νόμο και τους Κανονισμούς. Αν αυτά πρέπει να αλλάξουν για να διευκολυνθούν τα μέλη του Σώματος, να αλλάξουν. Αλλά την ίδια ώρα θα πρέπει να γίνουν πιο αυστηρά τα μέτρα σε περίπτωση που τα μέλη του Σώματος ενεργούν εκτός πλαισίων, κακόπιστα, εκδικητικά εναντίον πολιτών. Και καρότο και μαστίγιο.
Και; Για ποια Αστυνομία τελικά μιλάμε; Υπάρχουν τα απλά αλλά σοβαρά, τα πολύ σοβαρά, τα σύνθετα και τα άκρως σημαντικά. Σε όλους σχεδόν τους Τομείς η Αστυνομία απέτυχε. Και η αποτυχία της Αστυνομίας δεν είναι αποτέλεσμα του νυν Αρχηγού. Είναι διαχρονική φθορά και κατρακύλα, την οποία κανένας δεν βρέθηκε να την σταματήσει.
Απλά αλλά Σοβαρά; Η καθημερινότητα στους δρόμους, η συμπεριφορά κάποιων Μελών της Δύναμης έναντι των πολιτών.
Πολύ Σοβαρά; Οι σχέσεις κάποιων Μελών του Σώματος με ‘πολίτες της νύχτας’.
Σύνθετα; Οι Διοικήσεις και οι Επιχειρήσεις του Σώματος. Ανακοινώνει για παράδειγμα ο Αρχηγός την αυτονόμηση του Γραφείου Συλλογής Πληροφοριών και ότι δεν θα υπάγεται στην ΥΚΑΝ. Μα το ΓΣΠ πριν 3 χρόνια εντάχθηκε στην ΥΚΑΝ. Προηγουμένως ήταν αυτόνομο.
Άκρως Σημαντικά; Αξιολόγηση και εκπαραθύρωση σε πολλές περιπτώσεις των ικανών. Για παράδειγμα ξοδεύει το κράτος για εκπαίδευση ενός πράκτορα, μυστικού αστυνομικού (της ΚΥΠ πχ), πέραν των 100,000ευρώ σε διάφορες χώρες και επειδή αλλάζει η Κυβέρνηση αυτός ο Αστυνομικός, για τον οποίο δαπανήσαμε δεκάδες χιλιάδες ευρώ παίρνει μετάθεση για την Τροχαία και κάνει το τράφικ.
Με τα ‘απλά αλλά σοβαρά’ αντιλαμβάνεται κάποιος και την νοοτροπία που κυριαρχεί στο Σώμα. Όχι από όλους τους Αστυνομικούς, αλλά από κάποιους, και αυτοί οι κάποιοι αντί να απομονωθούν, συνεχίζουν να προσβάλλουν όλο το Σώμα.
Η εμπιστοσύνη προς την Αστυνομία δεν επιβάλλεται. Κερδίζεται. Και αν οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την Αστυνομία, αυτό δεν έχει να κάνει με τους πολίτες αλλά με την ίδια την Αστυνομία, την συμπεριφορά της, τον αγενή τρόπο που ενεργεί σε πολλές περιπτώσεις και κυρίως την προκλητικότητα που επιδεικνύουν σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι Αστυνομικοί έναντι απλών πολιτών, αλλά την ίδια ώρα δεν επιδεικνύουν την ίδια ‘προκλητικότητα’ ή ‘τσαμπουκά’ εκεί που πρέπει και σε αυτούς που πρέπει (τουναντίον συνευρίσκονται κοινωνικά και μαζί και είναι ‘παρεούθκια’)
Και αν στα απλά αλλά σοβαρά δεν κερδίζεις την εμπιστοσύνη του πολίτη, πώς θα κερδίσεις την εμπιστοσύνη του στα πολύ πιο σοβαρά, στα πιο δύσκολα και στα πιο σύνθετα;
Την ίδια ώρα πώς μπορείς να πείσεις ως Αστυνομία όταν μέλη σου είναι ‘παρεούθκια’ με τους ‘δυνατους πολίτες της νύχτας’ με το πρόσχημα την συλλογή πληροφοριών; Και με τις ‘χάρες’ που γίνονται μεταξύ τους;
Το να στήνεις ‘πλιάτσικο’ και να βγαίνεις ‘παγανιά’ για τροχαίες παραβάσεις, σε ένα δρόμο, ο οποίος είναι μηδενικού σχεδόν κινδύνου, σε ένα δρόμο που δεν συνέβη ποτέ σοβαρό τροχαίο, αλλά ‘εσύ είσαι εκεί’ και στήνεις ‘πόστο’ επειδή προσφέρεται για εύκολη είσπραξη από εξώδικο από τους απλούς πολίτες ΑΛΛΑ την ίδια ώρα να μην καταγγέλλεις γνωστούς, φίλους και συγγενείς των συναδέλφων σου ή ακόμη ‘ανθρώπους της νύχτας’ κτλ κτλ και πάει λέγοντας, αυτό μπορεί να θεωρείται απλό και ‘μικρό’. Αλλά είναι σοβαρό. Απ’ εκεί αντιλαμβάνεσαι την νοοτροπία του Σώματος.
Για παράδειγμα:13 Οκτωβρίου 2023. Ημέρα Παρασκευή. Όλη η Αστυνομία υποτίθεται σε Συναγερμό λόγω της προσευχής των Μουσουλμάνων και της εκρηκτικής κατάστασης που προκλήθηκε στο Ισραήλ. Μηνύματα και emails τις προηγούμενες μέρες ότι η Αστυνομία την Παρασκευή 13η Οκτωβρίου θα είναι σε ύψιστη επιφυλακή. Αστυνομία, ένστολοι και με πολιτική περιβολή, θα βρίσκονταν εκτός των Σχολείων αλλά και σε χώρους κυρίως που διακινούνται Εβραίοι και υπήκοοι κυρίως δυτικών χωρών. Και όχι μόνο στην Κύπρο. Παγκόσμιος συναγερμός λοιπόν κατά πόσο οι Ιμάμηδες θα κήρυσσαν ‘Ιερό Πόλεμο’ στον δυτικό κόσμο.
Ε, λοιπόν αυτή την ημέρα, που όλη η Αστυνομία υποτίθεται ήταν αλέρτ, η Τροχαία Αρχηγείου Μοτοσικλετιστών, βγαίνει πρωί πρωί παγανιά για εξώδικα, και πού; Σε ένα δρόμο 50 μέτρων που βρίσκεται μεταξύ φώτων τροχαίας και σε ώρα αιχμής που τα αυτοκίνητα πήγαιναν σημειωτόν.
Δυο, τρία πράματα:
1/ Αυτή ήταν η προτεραιότητα της Αστυνομίας εκείνη την ημέρα;
2/ Θα έλεγε κάποιος: Να μείνουν οι δρόμοι εκείνη την ημέρα χωρίς έλεγχο για τροχαίες παραβάσεις; Απάντηση: Αν διαθέτεις τόσο προσωπικό που ‘σε παίρνει’ να έχεις και αστυνομικούς για έλεγχο τροχαίων παραβάσεων και την ίδια ώρα να είσαι και παγκύπρια αλέρτ για ενδεχόμενο κάλεσμα του Ιμάμη, τότε δεκτό. Αλλά η ίδια η Αστυνομία κάνει λόγο συνεχώς για έλλειψη προσωπικού.
3/ Έστω όμως ότι έχεις υπεράριθμο προσωπικό και στέλνεις κάποιους για έλεγχο τροχαίων παραβάσεων, τους στέλνεις σε ένα δρόμο μηδενικού κινδύνου; Την ώρα μάλιστα αιχμής; Που όλοι παν σημειωτόν; Αν αυτό δεν είναι πρόκληση απέναντι στον απλό πολίτη, τι είναι;
Η Αστυνομία νοσεί και πάσχει. Και η Ηγεσία πρέπει να κινηθεί ταχύτατα σε δυο άξονες: Πλήρη Αναδιάρθρωση. Μετακίνηση Μελών και εκτός Σώματος όσοι δεν τιμούν το Σώμα με τις ενέργειες και πράξεις τους.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp
----------------------
Υγ.
Υγ2. Οι περιπτώσεις αδικαιολόγητα προκλητικής συμπεριφοράς Αστυνομικών έναντι πολιτών είναι αρκετές. Υπάρχει περίπτωση όπου αστυνομικοί ψευδομαρτύρησαν εναντίον πολίτη ότι πέρασε με κόκκινο και ο πολίτης αθωώθηκε από το Δικαστήριο διότι το σημείο που υπέδειξαν οι Αστυνομικοί ότι βρίσκονταν την ημέρα που κατήγγειλαν τον οδηγό, δεν είχε καμία οπτική επαφή με κανένα φανάρι της διασταύρωσης που ισχυρίζονταν ότι ο οδηγός παραβίασε. Άλλη περίπτωση, ζευγάρι που βρισκόταν σε εστιατόριο έκανε παρατήρηση σε αστυνομικούς που είχαν υπό σύλληψη νεαρό επί 20 λεπτά έξω από το εστιατόριο ότι θα ήταν ορθότερο είτε να τον πάρουν στο Τμήμα είτε να τον αφήσουν να φύγει παρά να τον έχουν ακινητοποιημένο απλωμένο χαμέ στο δρόμο επί 20 λεπτά και οι αστυνομικοί αντί να αντιληφθούν την λανθασμένη εικόνα που εξέπεμπαν στους πολίτες, συνέλαβαν το ζευγάρι μπροστά από τους άλλους θαμώνες του εστιατορίου. Ο κατάλογος των περιπτώσεων με αδικαιολόγητα προκλητικές συμπεριφορές από κάποια μέλη του Σώματος έναντι των απλών πολιτών είναι μακρύς…
Υγ3. Η διάκριση από πλευράς κάποιων αστυνομικών μεταξύ απλών πολιτών και ‘δυνατών πολιτών’ / ‘πολιτών της νύχτας’ δεν είναι τυχαία.
Υγ4. «Την ίδια ώρα οι «επιχειρηματίες» χρησιμοποιούν ατύπως, ακόμα και αστυνομικούς για την προσωπική τους ασφάλεια, καθώς είναι οι μόνοι που μπορούν να οπλοφορούν νομίμως και παραλλήλως να αξιοποιούν την ιδιότητά τους για να ελέγχουν κάθε ύποπτη κίνηση. Πολλές από αυτές τις δραστηριότητες για χρόνια γίνονταν στο σκοτάδι, αλλά η διαχρονική ανοχή και η έλλειψη βούλησης για τιμωρία αποθράσυνε μέλη της αστυνομίας. Πολλαπλασιάστηκαν επίσης οι κοινωνικές σχέσεις, με μόνιμη δικαιολογία την απόσπαση πληροφοριών. Πρόκειται για ένα κοινό μυστικό, αν και δεν είναι καν μυστικό». (από κείμενο Μ. Καλατζή με τίτλο: Το μοντέλο λειτουργίας των «επιχειρηματιών» και των επιχειρήσεων του υποκόσμου).