ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ
Υποστηρίζεται ευρέως ότι οι Οικολόγοι έχουν «ακραίες θέσεις» στο Κυπριακό και για αυτόν το λόγο το Κίνημα παραμένει σε χαμηλά εκλογικά ποσοστά ή δεν έχει την ανάλογη δυναμική, όπως συγγενή κόμματα του δυτικού κόσμου.
Αν και ο χαρακτηρισμός έχει επικρατήσει και επαναλαμβάνεται με μεγάλη συχνότητα, εντούτοις οι εκφραστές της άποψης αυτής δεν έχουν δώσει ποτέ επαρκείς και εμπεριστατωμένες εξηγήσεις γιατί θεωρούν ότι, ένα κοινοβουλευτικό κόμμα με ιδεολογική προοδευτική ατζέντα και πολυετή παρουσία στα δημόσια πράγματα έχει «ακραίες θέσεις» στο Κυπριακό.
Εύλογα, ο μέσος αναγνώστης διερωτάται:
• Οι Οικολόγοι έχουν «ακραίες θέσεις» επειδή υποστηρίζουν τον εσαεί διαχωρισμό της Κύπρου με βάση ρατσιστικά κριτήρια;
• Υποστηρίζουν τον ακρωτηριασμό θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών;
• Θέλουν μήπως την ντε φάκτο διχοτόμηση της Κύπρου, αποδεχόμενοι τη δημιουργία «δύο κρατών», όπως προτείνουν και κάποιοι άλλοι;
• Αποδέχονται την παραμονή τουρκικού στρατού και εγγυήσεων μετά από μια ενδεχόμενη λύση;
• Πιστεύουν ότι το Κυπριακό είναι ψυχολογικό πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων και όχι ζήτημα «εισβολής, κατοχής και καταπάτησης του διεθνούς δικαίου και των ανθρώπινων αξιών»;
• Μήπως υποστηρίζουν ότι οι σφετεριστές των κατεχομένων ελληνοκυπριακών περιουσίων έχουν περισσότερα ή πλήρη δικαιώματα έναντι των νόμιμων ιδιοκτητών τους;
Η απάντηση στα πιο πάνω και άλλα συναφή ερωτήματα είναι ξεκάθαρα αρνητική. Οι Οικολόγοι υποστηρίζουν ότι «κύριο στοιχείο της λύσης του Κυπριακού πρέπει να είναι το ενιαίο του Κυπριακού χώρου, του λαού, της κοινωνίας, της οικονομίας (…)». Τονίζουν επίσης ότι «λύση του Κυπριακού μπορεί να γίνει αποδεκτή μόνο όταν οδηγεί σε άρση της αδικίας, επαναφορά της φυσικής τάξης πραγμάτων και σεβασμό στις ανθρώπινες (φυσικές) αξίες» και ότι, «ο σεβασμός των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών, η αξιοπρέπεια, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ανεξαρτησία και η κατάργηση κάθε ξένης επέμβασης, πρέπει να είναι τα κύρια και απαραβίαστα στοιχεία της λύσης του Κυπριακού προβλήματος.»
Αυτή είναι η θέση των Οικολόγων στο Κυπριακό με βάση συνεδριακή απόφαση του 2019 (αναλυτικά στο σύνδεσμο: cyprusgreens.org/positions/cyprus-problem). Αυτή η θέση μπορεί να είναι σωστή/λανθασμένη, ρεαλιστική/αδιέξοδη, συντηρητική/προοδευτική και πολλά άλλα πράγματα στην πολιτική κλίμακα, αλλά ακραία δεν είναι. Εκτός, αν θεωρούμε ότι είναι «ακραίο» να υποστηρίζεις τη «δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό, το περιβάλλον»;
Καλά κάνουν, λοιπόν, οι πεφωτισμένοι αρθρογράφοι και άλλες περσόνες του δημόσιου βίου να μας εξηγήσουν γιατί θεωρούν ότι οι Οικολόγοι έχουν «ακραίες θέσεις»;
Αν δηλαδή, υποστήριζαν μια ρατσιστική λύση στο Κυπριακό θα ήταν προοδευτικοί πρώτης κλάσης και σύγχρονο πράσινο κόμμα;
Υστερόγραφο: Επειδή ζούμε στην Κύπρο και η κοινωνία είναι μικρή να προλάβω τους «καλοθελητές». Δεν είμαι μέλος των Οικολόγων και ούτε έχω οποιαδήποτε επαγγελματική σχέση μαζί τους. Τη γνώμη μου γράφω. Αν επιτρέπεται…
