Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης απειλεί Θεούς και δαίμονες, για να μην αγγίξει κανείς τα κεκτημένα του στην Ελεγκτική Υπηρεσία. Η πραγματικότητα όμως βοά πως η Ε.Υ., μετά από 63 χρόνια λειτουργίας με το ίδιο καθεστώς λειτουργίας, χρειάζεται ριζική μεταρρύθμιση

Αυτή η συμπεριφορά είναι θεσμικά πρωτοφανής.  Πρόκειται για μία βαθιά προβληματική στάση, που προβάλλει το υπερεγώ του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, πάνω από ό, τι γνωρίζουμε ως πυραμίδα διακυβέρνησης στον τόπο και στις δημοκρατικές κοινωνίες, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται από την Εκτελεστική και τη Νομοθετική εξουσία. Αποφάσεις που οφείλουν να λαμβάνονται χωρίς τους εκβιασμούς οποιουδήποτε θεσμό. Ο οποίος θεσμός εν προκειμένω είναι διορισμένος και ορισμένος  με συγκεκριμένα και αυστηρά καθορισμένα καθήκοντα.

Τα νέα ξεσπάσματα του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ακολούθησαν τις πριν από μερικές εβδομάδες αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας στην ανάγκη εκσυγχρονισμού και αλλαγών μεταξύ πολλών άλλων ΚΑΙ στην Ελεγκτική Υπηρεσία.

Πριν καλά-καλά ολοκληρώσει τον λόγο του ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ο Οδυσσέας έγραψε ένα κατεβατό απευθυνόμενος στον Πρόεδρο, με την εξής φοβερή κατάληξη: «…Όσοι ονειρεύονται δερβέναγες στην ΕΥ θα μας βρουν απέναντι τους». Ο Πρόεδρος δηλαδή ονειρεύεται δερβέναγες για να υποκαταστήσουν τον Οδυσσέα!

Και απειλεί πως ο Πρόεδρος που θα πάρει νομοσχέδιο στη Βουλή αλλά και η Βουλή που θα αποφασίσει… θα βρει απέναντι της τον Οδυσσέα!  

Μπορεί κανείς να φανταστεί ανάλογη δήλωση  από τον Γενικό Εισαγγελέα; Μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι η κ. Λοττίδου θα απαγόρευε στον Πρόεδρο και τη Βουλή να συζητήσουν αλλαγές στον θεσμό του Επιτρόπου Διοικήσεως;

Δηλώνει ακόμη διά του εκπροσώπου του  ότι «το μοντέλο της ΕΥ είναι βέλτιστο» ! Έχετε δει τον Οδυσσέα να μιλά για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο θεσμό, ιδιωτικό ή δημόσιο, με αυτόν τον τρόπο. Ο μόνος θεσμός στη χώρα που διαπρέπει παγκοσμίως είναι ο δικός του. Τι του δίνει το δικαίωμα να προβάλλει τις ιδιοτελείς του θέσεις πάνω από όλους τους δημοκρατικά εκλεγμένους θεσμούς στην Κύπρο;

Επανέλαβε το ατόπημα του αμέσως μετά την πρόσφατη ανασκόπηση από τον Πρόεδρο του έργου της διακυβέρνησης του, απαξιώνοντας τόσο τον ίδιο τον Πρόεδρο όσο και όλους όσοι συνεργάζονται μαζί του, λέγοντας «…από τόσους συνεργάτες του ΠτΔ, δεν βρέθεται ένας να τον συμβουλεύσει ότι, αυτό που προαναγγέλλει, είναι νομικά αδύνατο να επιτευχθεί». Από που αντλεί τη βεβαιότητα ότι αυτός ο Πολιτικός Μηχανικός με κάποιες σπουδές σε οικονομικά ζητήματα, γνωρίζει το Σύνταγμα και τους νόμους καλύτερα από όλους τους υπόλοιπους στον κόσμο; Αυτός που πραγματικά δεν έχει στην υπηρεσία του ούτε έναν νομικό. 

Πριν αλέκτωρ λαλήσει, τον διέψευσαν βέβαια διακεκριμένοι νομικοί. Πραγματικοί νομικοί. Και διερωτώμαι… και μόνο το γεγονός ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης επιδιώκει να εκβιάσει  Πρόεδρο και Βουλή για  να παραμείνει αναλλοίωτη η μορφή της Ελεγκτικής Υπηρεσίας με εκείνον στην κορυφή, δεν συνιστά άραγε προφανή «ανάρμοστη συμπεριφορά», και λόγο παύσης, ειδικά αν συνδυαστεί με δεκάδες άλλα παραδείγματα ασύμμετρης αντίδρασης;

Να δούμε όμως πέρα από την ιδιοτελή συμπεριφορά του Οδυσσέα και τα γεγονότα: Την πραγματική ανάγκη εκσυγχρονισμού της Ε.Υ.

Όλοι οι θεσμοί, σε όλο τον κόσμο, οφείλουν να ευρίσκονται σε διαρκή διαδικασία εκσυγχρονισμού και αναθεωρήσεων. 

Πόσο μάλλον ένας θεσμός όπως αυτός του Γενικού Ελεγκτή που είναι ίσως ο πλέον απαρχαιωμένος και προσωποπαγής θεσμός που υπάρχει στην κυπριακό κράτος. Περισσότερο προσωποπαγής και  ανέλεγκτος και από την Γενική Εισαγγελία καθότι εκεί αναγνωρίζεται ο σημαντικός ρόλος του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα τον οποίο ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, έχει στην δική του  υπηρεσία εξαφανίσει.

Τα όσα αναχρονιστικά αφορούν τον Γενικό Ελεγκτή είναι πολλά και εν πολλοίς προκύπτουν από το Σύνταγμα:

Α. Το Σύνταγμα μας προβλέπει ότι ΜΟΝΟ δημόσιος υπάλληλος  μπορεί να διοριστεί ως Γενικός Ελεγκτής. Γιατί; Δεν είναι καιρός αυτός ο αναχρονισμός να αλλάξει; 

Β. Ο Γενικός Ελεγκτής στην Κύπρο, δεν παύεται, μέχρι συνταξιοδοτήσεως. Από την στιγμή που διορίζεται κανείς πλην του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μπορεί να τον παύσει και μόνο υπό την ασαφή προϋπόθεση της «ανάρμοστης συμπεριφοράς».

Γ. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο είναι πως σε όλη την Ευρώπη, είτε υπάρχει Ελεγκτικό Συμβούλιο  με εναλλασσόμενα πρόσωπα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ή και εκεί που υπάρχει προσωποπαγής διορισμός, αυτός έχει περιορισμό θητειών. Το ανώτερο δύο εξαετείς θητείες. Σύστημα, με  εφ΄ όρου ζωής  με ένα και μόνο κριτή υπάρχει μόνο στην Κύπρο και σε μία ακόμα χώρα. 

Το εξωφρενικό του συστήματος το αναγνωρίζει και ο ίδιος ο κ. Μιχαηλίδης… ο οποίος όμως δηλώνει πως αν είναι να αλλάξει το σύστημα θα πρέπει να αλλάξει αφού ο ίδιος συνταξιοδοτηθεί. Διότι που να βρεθεί άλλος αναντικατάστατος…;