Απαράδεκτο το ΡΙΚ - Επιμένει να ταλαιπωρεί την Ευδοκία Λοΐζου
UPD 5/3: Ευχαριστεί τον ΠτΔ η Ε. Λοΐζου για την παρέμβασή του σχετικά με έφεση από ΡΙΚ
Η Ευδοκία Λοΐζου μετά από ένα Γολγοθά 17 ετών κατάφερε να δικαιωθεί από το Δικαστήριο, ωστόσο, το ΡΙΚ θέλει να εφεσιβάλει την απόφαση, επεκτείνοντας και προσθέτοντας ουσιαστικά επιπλέον αναμονή και προβλήματα στο ήδη επιβαρυμένο ιστορικό της πρώην εργαζόμενης του.
«Ήμουν 32 χρονών και έγινα 50», ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο της Ευδοκίας Λοΐζου, κατά την διάσκεψη Τύπου που παραχώρησε χθες (29/2) για το όλο ζήτημα, μετά και από την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 8/2/2024, όπου καταδίκασε το ΡΙΚ και το κάλεσε να καταβάλει αποζημιώσεις, πλέον τόκων και δικηγορικών εξόδων, που φτάνουν το 1 εκατ. ευρώ.
Να υπενθυμίσουμε πως η πρώην εργαζόμενη του ΡΙΚ, Ευδοκία Λοΐζου, λόγω του ανθυγιεινού εργασιακού περιβάλλοντος στις εγκαταστάσεις του ΡΙΚ, στο οποίο εκτέθηκε, ασθένησε το 2007 με ιογενή εγκεφαλίτιδα (μόλυνση με φλεγμονή στον εγκέφαλο) και έκτοτε να αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας με θεραπείες σε Κύπρο και εξωτερικό.
Μάλιστα, όπως ανέφερε η κα. Λοΐζου για να καλύψει τα έξοδα των θεραπειών υποχρεώθηκε να υποθηκεύσει όλη τη περιουσία της οικογένειας της, έχοντας πλέον – πέραν από τον αγώνα για την υγεία της – να αντιμετωπίσει και τον κίνδυνο να χαθούν τα υπάρχοντα της οικογένειας της σε περίπτωση που αυτά τα ποσά δεν αποπληρωθούν.
Μ. Βορκάς: Θα πάρει χρόνια η έφεση
Παρών στην διάσκεψη Τύπου ήταν και ο δικηγόρος της Ευδοκίας Λοΐζου, Μιχάλης Βορκάς, ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, Γιώργος Φράγκος αλλά και ο πρώην Πρόεδρος της ΕΣΚ, Αντώνης Μακρίδης.
Αρχικά ο κ. Βορκάς διερωτήθηκε πώς γίνεται το ΡΙΚ να μη δέχεται τις αποφάσεις των κρατικών υπηρεσιών, αφού το δικαστήριο κατηγόρησε το ΡΙΚ για σοβαρές ευθύνες, μετά μάλιστα και από τις μαρτυρίες λειτουργών του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Περεταίρω, ο κ. Βορκάς σημείωσε πως σε περίπτωση που το ΡΙΚ προχωρήσει με έφεση τότε θα προκληθεί επιπρόσθετη ταλαιπωρία στην Ευδοκία Λοΐζου αφού η διαδικασία θα συνεχιστεί για τουλάχιστον ακόμη μια 5ετία και ενώ έχουν προηγηθεί 13 χρόνια δικαστικών μαχών.
Μάλιστα, ο κ. Βορκάς πρόσθεσε πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού το ΡΙΚ ανήκει ουσιαστικά στο κράτος και ο ίδιος ο ΠτΔ διορίζει το ΔΣ, μπορεί να παρέμβει ώστε να μην καταθέσει τελικά έφεση το ΡΙΚ.
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, Γιώργος Φράγκος ερωτηθείς σχετικά άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η ΕΣΚ να αποστείλει επιστολή προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη ζητώντας την παρέμβαση του.
Αυτούσια τα όσα ανέφερε στην διάσκεψη Τύπου η Ευδοκία Λοΐζου:
"Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,
Σας ευχαριστώ όλους για την σημερινή σας παρουσία η οποία με τιμά ιδιαίτερα.
Όπως γνωρίζετε μετά από 13 χρόνια το Ε.Δ. Λευκωσίας εξέδωσε στις 8/2/24 την απόφαση του με την οποία έκαμε αποδεκτή την αγωγή και τις απαιτήσεις μου κατά του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, για την σοβαρή επαγγελματική ασθένεια μου από την οποία προσβλήθηκα το 2007, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας μου σε αυτό ως δημοσιογράφου.
Το Δικαστήριο στην απόφασή του προχώρησε σε διάφορα σημαντικά ευρήματα τα οποία προσέδιδαν στο ΡΙΚ σοβαρές ευθύνες ένεκα των παραλείψεων του να παράσχει ένα ασφαλές και υγειές περιβάλλον εργασίας στου εργοδοτούμενούς του.
Στην πιο πάνω κατάληξη του Δικαστηρίου οδήγησαν οι μαρτυρίες και τα διάφορα τεκμήρια τα οποία αρμόδιοι λειτουργοί του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας κατέθεσαν κατά το στάδιο της μαρτυρίας τους. Πρόκειτο μεταξύ άλλων για τα αποτελέσματα επαναλαμβανόμενων επιθεωρήσεων του τμήματος αυτού στα κτήρια του ΡΙΚ που ξεκίνησαν από το 2002 και συνεχίσθηκαν μέχρι το 2014.
Τα κτίρια του ΡΙΚ ήσαν παλαιά, δεν σηντηρούντο επαρκώς, ο εξαερισμός τους και το σύστημα κλιματισμού έχρηζαν βελτιώσεων, υπήρχαν γάτες, τρωτικά, περιστέρια και έντομα όπως ψύλλοι μέσα στους αεραγωγούς τα στούντιο και σε διάφορα γραφεία του ΡΙΚ, όπως και στις γύρω εγκαταστάσεις, με περιττώματα των ζώων αυτών παντού. Σας παρουσιάζω ενδεικτικά δύο από τις πολλές Εκθέσεις / Απαιτήσεις του Τμήματος της περιόδου 2004 και 2009 (1).
Παρά τις αλλεπάλληλες απαιτήσεις του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας για απομάκρυνση των ζώων από τα κτήρια και τους γύρω χώρους και την βελτίωση του κλιματισμού και του αέρα στους χώρους εργασίας, εντούτοις το ΡΙΚ το μόνο που έπραττε ήταν να ψεκάζει με διάφορα χημικά το εσωτερικό του κτηρίου επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την κακή κατάσταση τους και θέτοντας σε πρόσθετούς κινδύνους την υγεία των υπαλλήλων του. Πολλοί από αυτούς παραπονούντο καθημερινά πως τους τσιμπούσαν οι ψύλλοι, κάποιοι ακόμα μεταφέροντο και στο νοσοκομείο μετά από τσιμπήματα, μερικοί δε είχαν αναπτύξει συμπτώματα που τους ανάγκαζαν για πολλές μέρες να μένουν μακριά από τη δουλειά τους. Το θέμα απασχόλησε μέχρι και την βουλή των αντιπροσώπων όπου συζητήθηκε.
Για την πιο πάνω κατάσταση και τις παραλείψεις του ΡΙΚ το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας είχε προχωρήσει στην Ποινική δίωξη του ιδρύματος προσάπτοντας του σοβαρές κατηγορίες τις οποίες το ΡΙΚ παραδέχθηκε και καταδικάσθηκε στην καταβολή μερικών χιλιάδων Ευρώ προστίμου.
Ο δικός μου γολγοθάς άρχισε του Απρίλιο του 2007. Όλως ξαφνικά αρρώστησα, υποφέροντας από οξείες ζαλάδες, πονοκεφάλους, ίλιγγο, πυρετούς, τάσεις λιποθυμίας απώλεια των αισθήσεων μου, μυϊκούς σπασμούς, αστάθεια, αδυναμία προσήλωσης και απώλεια μνήμης, διπλωπία, σωματική και πνευματική κόπωση, θολή όραση, δυσκολίες στην ομιλία. Έφθασα στο σημείο να σέρνομαι κυριολεκτικά.
Η κατάσταση της υγείας μου ήταν τέτοια που δεν έμεινε γιατρός που να μην με είχαν μεταφέρει για εξετάσεις και θεραπείες. Οι επισκέψεις μου με ασθενοφόρο στις Πρώτες Βοήθειες και η εισαγωγή μου σε νοσοκομεία και κλινικές ήταν πολύ συχνή.
Το Δικαστήριο άκουσε τις μαρτυρίες αρκετών γιατρών μου που τους κάλεσα και κατέθεσαν, τόσο από την Κύπρο όσο και από την Ελλάδα και την Αγγλία, όπου το 2010 το Υπουργείο Υγείας μερίμνησε να μεταφερθώ και να τύχω θεραπείας από εξειδικευμένους γιατρούς οι οποίοι επιβεβαίωσαν πως τα συμπτώματά μου ήσαν συμβατά με ιογενή εγκεφαλίτιδα. Μια σοβαρή ασθένεια που αν είσαι τυχερός και την ξεπεράσεις, τα επικίνδυνα κατάλοιπά της δυστυχώς σε συνοδεύουν για όλη σου την ζωή.
Η μαρτυρία του επικεφαλής της Ομάδας των γιατρών του Λονδίνου Καθηγητή Michael Hanna πως υπέφερα από τα κατάλοιπα της ιογενούς εγκεφαλίτιδας έγινε δεκτή από το Δικαστήριο. Όπως δεκτή έγινε και η μαρτυρία του Ελλαδίτη Καθηγητή Εργασίας και συνεργάτη της Κυπριακής Δημοκρατίας, Βασίλειου Μακρόπουλου πως η πρόκληση της ασθένειας μου προέκυψε από το κακό επαγγελματικό μου περιβάλλον.
Όλα τα πιο πάνω που εξήγησα είχαν οδηγήσει το 2012 το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας στην κατάληξη του πως η ασθένεια μου ήταν επαγγελματική (σας παρουσιάζω τη σχετική επιστολή του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας (4)) γεγονός που τέθηκε γραπτώς υπόψιν του ΡΙΚ το οποίο ουδέποτε προσέβαλε την απόφαση αυτή στο Δικαστήριο. Αντίθετα το ΡΙΚ αδιαφορούσε και παραγνώριζε πάντοτε τις εκθέσεις και παρατηρήσεις του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας, τις πάμπολλες εκθέσεις των ιατροσυμβουλίων στα οποία κατέληγα ακόμα και με δική του παραπομπή, όπως και τις δεκάδες ιατρικές εκθέσεις των γιατρών συμπεριλαμβανομένων και των ειδικών γιατρών μου του Λονδίνου, όπου το ίδιο το Υπουργείο Υγείας με παράπεμπε, μιας και δεν μπορούσε να μου δοθεί θεραπεία στην Κύπρο. Αυτοί όλοι είχαν καταλήξει και επαναλάμβαναν πως η ασθένεια μου οφείλετο στις κακές συνθήκες εργασίας μου στις εγκαταστάσεις του ΡΙΚ.
Θα χρειαζόμουν ώρες για να παραθέσω την ταλαιπωρία που υπέστηκα όλα αυτά τα χρόνια, τα τρεχάματα μου σε γιατρούς και την υποβολή μου σε αμέτρητες ιατρικές και άλλες εξετάσεις, αρκετές από τις οποίες καταγράφονται στη δικαστική απόφαση. Η ιατρική παρακολούθηση μου και θεραπεία μου από εξειδικευμένους γιατρούς θα συνεχισθεί για όλη μου τη ζωή όπως υποστήριξε ο Άγγλος καθηγητής Michael Hanna.
Στις πιο πάνω δυσκολίες μου δεν είχα ούτε για μια στιγμή υποστηρικτή ούτε βοηθό μου τον εργοδότη μου. Ούτε τα Διοικητικά του Συμβούλια άλλα ούτε τις διευθύνσεις του. Αντίθετα αυτοί με αμφισβητούσαν και με κορόιδευαν υποβάλλοντας με μέχρι και σε στημένο ιατροσυμβούλιο με την συμμετοχή ψυχιάτρου, περιφρονώντας τις ιατρικές εκθέσεις των γιατρών του Λονδίνου αλλά και των Κύπριων νευρολόγων και πνευμονολόγων του νοσοκομείου πως υπέφερα από τα κατάλοιπα της Εγκεφαλίτιδας και όχι από σχιζοφρένεια, όπως αρέσκοντο οι στα πηγαδάκια τους οι κύριοι του ΡΙΚ να λένε και να σχολιάζουν ειρωνικά.
Μέχρι και σε αίτημα στον τότε Γενικό Εισαγγελέα είχαν υποβάλει και κατάφεραν την διακοπή της κατηγορίας που περιείχετο στο ποινικό κατηγορητήριο που τους πρόσαψε το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας και αφορούσε το πρόσωπο μου και την κατάσταση της υγείας μου που προέκυψε από τις παρανομίες τους. Σας παρουσιάζω την σχετική επιστολή διακοπής της ποινικής τους δίωξης (5) διερωτούμενη ακόμα ποιο ήταν το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετούσε αυτή η απόφασή του του τότε Γενικού Εισαγγελέα.
Δεν συγκινήθηκαν ποτέ και δεν προβληματίσθηκαν πως τόσοι και τόσοι ειδικοί τους έγραφαν πως αρρώστησα από εγκεφαλίτιδα, ούτε πως για να ταξιδέψω με αεροπλάνο χρειάζομαι ακόμα την συνοδεία γιατρού σε αυτό, αλλά ούτε πως δεν είναι δυνατό να σταματούσα ετσιθελικά την αναπνοή μου όπως διατείνοντο πως έκαμνα.
Βίωσα ένα μαρτύριο. Το 2014 βρέθηκα στο Λονδίνο για προγραμματισμένη θεραπεία και το Υπουργείο Υγείας που με παρέπεμψε ξαφνικά μου αρνείτο την συνέχιση κάλυψης των εξόδων παραμονής μου εκεί. Δανείστηκα και υποθήκευσα όλη την περιουσία της οικογένειάς μου για να καλύψω τα έξοδα θεραπείας μου και σήμερα κινδυνεύουν να την χάσουν από τις Τράπεζες.
Μου έλαχε κρατικοί αξιωματούχοι να μου συμπεριφερθούν άσχημα σε σημείο που με εξέθεταν με δημόσιες δηλώσεις τους. Για να μπορέσω να αντιμετωπίσω τα προβλήματα μου υπήρξε ανάγκη εμπλοκής της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ιδίου του Προέδρου της Δημοκρατίας σε μια περίπτωση. Σας παρουσιάζω σχετική επιστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (6).
Χωρίς να φτάνουν όλα αυτά υπέφερα και από τις καθυστερήσεις των Δικαστηρίων. Τόση ήταν η ταλαιπωρία μου που το 2017 ενώ άρχισε να εκδικάζεται η Αγωγή μου και αφού με μεγάλη ταλαιπωρία μπόρεσα μετά από τόσα χρόνια να μαζέψω και να παρουσιάσω τις μαρτυρίες μου, λίγο πριν την ολοκλήρωση της δίκης αυτή σταμάτησε, γιατί ο δικαστής που τη δίκαζε πήρε προαγωγή και τοποθετήθηκε σε ανώτερο δικαστήριο. Έτσι πάλι από την αρχή περιμένοντας από χρόνο σε χρόνο και από μήνα σε μήνα με τα έξοδα να τρέχουν και την υγεία μου να παραμένει σε αβεβαιότητα μέχρι να δικαιωθώ και να μπορέσω να μεταβώ στο Λονδίνο για να συνεχίσω τις αναγκαίες θεραπείες μου στο εξειδικευμένο νοσοκομείο όπου εργάζεται ο καθηγητής Michael Hanna και η ομάδα του.
Φυσικό είναι κάποιος να ρωτήσει ποιά ήταν η μαρτυρία του ΡΙΚ στο Δικαστήριο για το είδος της ασθένειας μου και για την καταλληλόλητα του εργασιακού μου περιβάλλοντος αφού αυτό αρνείται μέχρι σήμερα πως ασθένησα από ιογενή εγκεφαλίτιδα. Η απάντηση και πάλι είναι απογοητευτική. Καμιά μαρτυρία από ειδικό νευρολόγο δεν προσκόμισαν. Ένας δε νευρολόγος στον οποίο στηρίζοντο και επικαλούντο όλα αυτά τα χρόνια δεν τόλμησε να παραστεί στο Δικαστήριο παρά το ότι κλητεύθηκε από το ΡΙΚ. Προφανώς γιατί γνώριζε πως αυτά που υποστήριζε δεν ήταν η αλήθεια. Η μαρτυρία δε ενός επιδημιολόγου που είχαν κλητεύσει κρίθηκε ως ατεκμηρίωτη και αναξιόπιστη, αφού αυτός δεν έκανε καν τον κόπο να ψάξει και να διαβάσει πριν έρθει στο Δικαστήριο τις Εκθέσεις του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας για τις κακές για χρόνια συνθήκες εργασίας μου. Αντ΄ αυτού όπως το Δικαστήριο αναφέρει στην απόφαση του, ασχολείτο όταν με είχε εξετάσει με οδηγίες του ΡΙΚ πριν από αρκετά χρόνια με το αν είμαι δεσμευμένη και με τις μάρκες των ρούχων που φορούσα και αυτήν της τσάντας μου. Τόση ντροπή!!!
Πέρασαν 17 χρόνια από τότε που ασθένησα. Η Κυπριακή Δημοκρατία ξόδεψε για τους γιατρούς μου στο Λονδίνο αρκετές χιλιάδες ευρώ που προήλθαν από τον Κύπριο φορολογούμενο.
Οι γιατροί του δημοσίου που επίσης πληρώνει η Κυπριακή Δημοκρατία κατέληξαν πως ασθένησα από ιογενή εγκεφαλίτιδα. Το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας που ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία και λειτουργεί με έξοδα της κατέληξε από το 2012 πως η ασθένεια μου, δηλαδή η ιογενής εγκεφαλίτιδα προέκυψε από τις κακές συνθήκες εργασίας μου και την κατέταξε ως επαγγελματική. Τα ιατροσυμβούλια του κράτους κατέληξαν πως αρρώστησα με αυτή την ασθένεια. Πως λοιπόν το επίσης κρατικό ίδρυμα μπορεί για 17 χρόνια να συνεχίζει να το αρνείται; Ποιος θα εξηγήσει τούτο σε εμένα που ακόμα υποφέρω και στους Κύπριους Πολίτες που επιβαρύνοντας οικονομικά; Ποιος αποφασίζει επιτέλους υπεύθυνα για το ΡΙΚ; Το κράτος στο οποίο ανήκει ή μήπως κάποιος άλλος; Πότε θα λήξει η ταλαιπωρία μου την οποία δεν εύχομαι σε κανέναν. Ήμουν 32 χρονών και έγινα 50 και το σε βάρος μου θέατρο, η αδιαφορία και η ανευθυνότητα συνεχίζονται.
Είμαστε άραγε πράγματι μια Ευρωπαϊκή Χώρα που νοιάζεται για την υγεία των πολιτών της και εφαρμόζει τους Ευρωπαϊκούς Νόμους; Πως γίνεται η ιογενής εγκεφαλίτιδα να εμπίπτει μέσα στον Ευρωπαϊκό κατάλογο επαγγελματικών ασθενειών με βάση Ευρωπαϊκές Οδηγίες και στην Κύπρο να μην έχει ακόμα συμπεριληφθεί στον σχετικό κατάλογο που τηρεί το Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων με αποτέλεσμα οι εργοδοτούμενοι να παραμένουν ανασφάλιστοι; Ποιος επιτέλους θα μεριμνήσει για να ενταχθεί η συγκεκριμένη ασθένεια στον εν λόγω κατάλογο ως και τόσες άλλες που προνοεί ο Ευρωπαϊκός Κατάλογος ώστε και οι Κύπριοι Πολίτες να τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης όπως και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι;
Σας ευχαριστώ και πάλι για την παρουσία σας, όπως ευχαριστώ και όλους σας για την συμπαράσταση όλα αυτά τα χρόνια την οποία είχα τόση ανάγκη. Ιδιαίτερα ευχαριστώ και τον δικηγόρο μου κ. Μιχάλη Βορκά ως και τον προηγούμενο δικηγόρο μου κ. Θεόδωρο Ιωαννίδη για τις πολύτιμες νομικές τους υπηρεσίες".
Χαράλαμπος Ζάκος
