Γι’ αυτό καλά είναι κάποιοι στην Αθήνα να γνωρίζουν ότι μπουχτήσαμε από τις κατά καιρούς αντιδράσεις που εκδηλώνονται από τσάμπα μάγκες λευκού κολάρου. Κι έχει δίκαιο ο Χρήστος Στυλιανίδης όταν προειδοποιεί ότι, «αν κάποιοι πιστεύουν ότι θα αρνηθούν την ρεαλιστική πραγματικότητα τότε ο Κυπριακός ελληνισμός όχι απλά κινδυνεύει αλλά θα βρεθεί προ νέας εθνικής τραγωδίας»
Αρχικά είχα την εντύπωση ότι τα πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα, γνωρίζουν τουλάχιστον τα στοιχιώδη για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Στη συνέχεια και λόγω στενής συνάφειας μου με συναδέλφους, λόγω της εργασίας μου στην κυπριακή έκδοση της Καθημερίνης για 13 χρόνια, αντιλήφθηκα ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο αυτονόητα όσο πολλοί από μας νομίζουμε. Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα, έλαβα από τις αντιδράσεις, την Τρίτη στη Βουλή των Ελλήνων για τη φράση του Χρήστου Στυλιανίδη «η μισή Κύπρος είναι τουρκική».
Ο υπουργός Ναυτιλίας Χρήστος Στυλιανίδης είπε ότι οι μάχες του ελληνισμού για την υπεράσπιση της Κύπρου πρέπει να συνυπολογίζουν τον συσχετισμό δυνάμεων σε διαφορετική περίπτωση θα οδηγηθούμε σε νέες εθνικές τραγωδίες όπως του 1974: «Γιατί ο ελληνισμός δεν έχει άλλα περιθώρια στην Κύπρο. Η μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική» είπε μεταξύ άλλων ο Στυλιανίδης. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση κομμάτων της αντιπολίτευσης που υποστήριξαν ότι «ο υπουργός παραχώρησε την μισή Κύπρο στην Τουρκία».
Ζήτησαν μάλιστα να διαγραφεί η φράση Στυλιανίδη από τα πρακτικά. (Υποψιάζομια ότι άμα διαγραφεί η συγκεκριμένη φράση, οι Τούρκοι στρατιώτες θα αρχίσουν να φεύγουν ένας-ένας από τις κατεχόμενες πόλεις και χωριά μας, θα επιστρέψουν πίσω στην Τουρκία και η Κύπρος θα ελευθερωθεί αυθωρεί και παραχρήμα). Ο Χρήστος Στυλιανίδης αντέδρασε σοβαρά μεν νηφάλια δε λέγοντας: «Οφείλω να απαντήσω ως Έλληνας της Κύπρου και μάλιστα με στοιχεία. Και δίχως διάθεση αντιδικίας.
Πρώτον, επειδή γράφηκαν και ακούστηκαν πολλά ότι υπήρξε κυπριακή υποψηφιότητα για την θέση του γ.γ. του Διεθνούς Ναυτικού Οργανισμού ΙΜΟ. Επικαλούμαι την δήλωση του κ. Χριστοδουλίδη που ξεκαθάρισε ότι δεν υπήρξε ποτέ τέτοια υποψηφιότητα. Ποτέ για τον χειρισμό που έκανε η ελληνική κυβέρνηση δεν υπήρξε καμία διαφωνία εκ μέρους της Κυριακής προεδρίας. Μιλάμε για μάχες του ελληνισμού. Είχα την τύχη να είμαι κυβερνητικός εκπρόσωπος σε μια περίοδο και βοήθησα όπου ο ελληνισμός έδωσε την μεγαλύτερη μάχη για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.
Υπήρξε απόλυτη αρμονία σε όλες τις ενέργειες». Το απόσπασμα της απάντησης Στυλιανίδη που προκάλεσε την αντίδραση βουλευτών της αντιπολίτευσης έχει ως παρακάτω: «Εάν κάποιοι υπονοούν άλλου τύπου μάχες όπως οι μάχες που έδωσε η χούντα και χάθηκε η μισή Κύπρος τότε είμαι εναντίον. Γιατί μεγάλωσα στην Πράσινη Γραμμή και ξέρω τι σημαίνει οι μάχες να δίνονται απλά και μόνο ως μάχες fake. Γιατί ο ελληνισμός δεν έχει άλλα περιθώρια στην Κύπρο. Η μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική».
Αν κανείς των 300 της Βουλής των Ελλήνων έχει αμφιβολία κατά πόσον η μισή Κύπρος είναι Τουρκική, ας έρθει να του κάνω μια περιήγηση στην επί 50 χρόνια κατεχόμενη Κύπρο. Πάνε κάμποσα χρόνια, περισσότερα από δέκα, όταν από την αθηναϊκή Καθημερινή ήρθαν στη Λευκωσία, δύο καλοί συνάδελφοι. Ο Παναγής Γαλιατσάτος και η Έλλη Τριανταφύλλου. Αφού ολοκλήρωσαν τα ρεπορτάζ τους και έμενε και μισή μέρα χρόνος, τους πήγα στην Κερύνεια -γιατί ήθελα και ήθελαν κι εκείνοι όντας δημοσιογράφοι του πολιτικού ρεπορτάζ, να δουν πού έγινε η τουρκική απόβαση στις 20 Ιουλίου 1974. Έτσι πήγαμε στο Πέντε Μίλι, όπως ονομάζεται η παραλία στην οποία έφτασαν τα τουρκικά αποβατικά πλοία.
Πάνω από την παραλία υπερυψωμένος διέρχεται ο δρόμος Κερύνειας, Καραβά, Λαπήθου και όσοι έχουν την απλή λογική μπορούν να αντιληφθούν ότι η απόβαση δεν μπορούσε να επιτύχει, αν δεν ήταν προδομένη. Είδα τους συναδέλφους μου να αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι έγινε και να δακρύζουν.
Εδώ η χούντα των συνταγματαρχών έστρωσε χαλί στην Τουρκία. Η χούντα και οι εδώ συμπράττοντες, οι της ΕΟΚΑ Β’, μετακίνησαν όλα τα πυροβόλα και πολυβόλα από την οροσειρά του Πενταδακτύλου που δεσπόζει των ακτογραμμών της Κερύνειας και τα πήγαν στη Λευκωσία για να επιτύχει τάχα το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Πέτυχε το πραξικόπημα κατά της Κύπρου με δεκάδες νεκρούς, ο Μακάριος διέφυγε στο εξωτερικό και πέτυχε φυσικά και η τουρκική εισβολή με εκατοντάδες νεκρούς και αγνούμενους.
Από τότε το ένα τρίτο της Κύπρου είναι κατεχόμενο, από τις δύο χιλιάδες αγνοούμενους οι μισοί μόνο έχουν εντοπισθεί, οι παλιές οι γεννιές των Ελλκηνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων που ζούσαν μαζί για αιώνες έχουν ήδη φύγει από τη ζωή και στις πόλεις και τα χωριά μας, στην κατεχόμενη Κύπρο κατοικούν πια οι νέες γενιές ανθρώπων που είτε γεννήθηκαν εδώ από γονείς εκ Τουρκίας είτε από μικτούς γάμους και λιγότεροι από Τουρκοκύπριους γονείς. Αυτή η μισή Κύπρος δεν είναι ήδη τουρκική; Κι ένα τελευταίο ερώτημα: Γιατί ο φάκελος της Κύπρου ήταν απόρρητος για δεκαετίες στα υπόγεια της Βουλής των Ελλήνων και γιατί κάποια από εκείναι τα χοντρά κιτάπια με έγγραφα είναι ακόμα άκρως απόρρητα;
Γι’ αυτό καλά είναι κάποιοι στην Αθήνα να γνωρίζουν ότι μπουχτήσαμε από τις κατά καιρούς αντιδράσεις που εκδηλώνονται από τσάμπα μάγκες λευκού κολάρου. Αντιδράσεις που φτάνουν μέχρις εδώ και πιάνουν ακόμα και το Πέντε Μίλι!
Κι έχει απόλυτο δίκαιο ο Χρήστος Στυλιανίδης όταν προειδοποιεί ότι, «αν κάποιοι πιστεύουν ότι θα αρνηθούν την ρεαλιστική πραγματικότητα τότε ο Κυπριακός ελληνισμός όχι απλά κινδυνεύει αλλά θα βρεθεί προ σκληρών διλημμάτων και δυστυχώς ο ελληνισμός – όπως έχει συμβεί και σε άλλες τραγωδίες – θα βρεθεί προ νέας εθνικής τραγωδίας».
