Οι βιασθείσες του 1974, «Τουρκούες τζιαί Γρισκιανές», είναι ένα κεφάλαιο ανέγγιχτο ακόμα για το οποίο μια μέρα οι έντιμοι και αξιοπρέπεις άνθρωποι αυτού του νησιού πρέπει να μιλήσουν, διότι το απόστημα πρέπει να καθαρίσει ολοκληρωτικά και οριστικά.
Η Ευρώπη των πολιτισμένων λαών και όχι των φανατικών και των θρησκόληπτων υποδέχθηκε τις μέρες που πέρασαν στο ανατολικότερο άκρο της την ζώνη της Παναγίας και ένα τάγμα παπάδες και δεσποτάδες συνόδευαν μια χρυσοποίκιλτη θήκη, στην οποία έγινε επίσημη υποδοχή αρχηγού κράτους και περιφέρεται από την ημέρα που έφτασε μεταφερόμενη από το Βατοπέδι δια του ηγουμένου Εφραίμ σε πόλεις και εκκλησίες,
Χιλιάδες λαού προστρέχουν να προσκηνύσουν και να αφήσουν τον οβολό τους. Έτσι ώστε να μαζέψουν παπάδες, επισκόποι και μοναχοί χρήμα άκοπο και αφορολόγητο εις δόξαν θεού! Πράγματα απίστευτα για τον 21ο αιώνα, όπως απίστευτα είναι και όσα επισυμβαίνουν για τους γάμους ομοφυλοφίλων και την τεκνοθεσία. Ζητήματα που θα έπρεπε να αφορούν αποκλειστικά και μόνο το κράτος, το οποίο φυσικά θα έπρεπε αποκλειστικά να διαχειρίζεται αυτά τα ζητήματα. Τώρα μαθαίνω ότι ο Αρχιεπίσκπος Γεώργιος θα κυκλοφορήσει στους ναούς περισπούδαστο βιβλίο κατά της ΔΔΟ, το οποίο θα διατίθεται μαζί με τα κεριά από το παγκάρι. Η τελευταία φορά που είχα κάποια σύγκρουση με αξιωματούχο της εκκλησίας ήταν το 2008 όταν έγραψα στον Πολίτη την τραγική ιστορία της άνανδρης σφαγής 126 Τουρκοκυπρίων στα χωριά Μαράθα, Αλόα και Σανταλάρι και μετά τη λειτουργία της Κυριακής ο αρχιεπίσκοπος Χρυστόστομος ο Β΄ δήλωσε σχετικά ότι ο Πολίτης είναι ελληνόφωνη τουρκική εφημερίδα. Οι ΕΟΚΑβητατζήδες δολοφόνησαν 126 γυναικόπεδα και ο επικεφαλής της αυτοκέφαλης εκκλησίας τα έβαλε με αυτόν που έδειξε τους φονιάδες. Και το έκαμε γνωρίζοντας ότι ανάμεσα τους ήταν και κάποιοι που σήμερα μεταφέρουν ενδύματα και ζώνες της Παναγίας. Κάποιοι που διατείνονται ότι ποιούν θαύματα μόνο ωστόσο 50 χρόνια δεν κατάφεραν να ελευθερώσουν ούτε την Περιστερονοπηγή ούτε και την Κύπρο.
Την επόμενη μέρα, η πρώην υπουργός Εξωτερικών Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή ανήρτησε στον «τοίχο» της στο Facebook προσωπική παρέμβαση εκφράζοντας «ειλικρινή δημόσια απολογία προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας για τα αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράχθηκαν στις 14 Αυγούστου 1974 από εξτρεμιστές της ΕΟΚΑ Β΄ σε βάρος 126 γυναικοπαίδων στα χωριά Αλόα, Μαράθα και Σανταλάρη και 85 άμαχων ανδρών από το χωριό Τόχνη», ψέγοντας το γεγονός ότι το επίσημο κράτος δεν διέταξε έρευνα κατά των εγκληματιών, ενώ αναφέρθηκε και στα αποτρόπαια εγκλήματα Τουρκοκύπριων εξτρεμιστών και του κατοχικού στρατού κατά άμαχων Ελληνοκυπρίων. Η κ. Μαρκουλλή δεν χρειάζεται δικηγόρο και δεν έχω τέτοια πρόθεση, ωστόσο οι ύβρεις που αναρτήθηκαν στον τοίχο της παρουσίαζαν την εικόνα μιας κοινωνίας φασίζουσας, άξεστης και θλιβερής, η οποία έχει σήμερα γίνει πολύ χειρότερη. Προς τούτο, έχω να πω ότι αυτή η κοινωνία ανέχεται για μισό αιώνα τώρα εγκληματίες πολέμου και από τις δύο κοινότητες, όχι μόνο να ζουν ανάμεσά μας, αλλά να υπηρετούν και σε αξιώματα. Είναι γνωστοί στην κοινωνία οι Τουρκοκύπριοι εξτρεμιστές από το Τέμπλος που εκτέλεσαν εν ψυχρώ 39 Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους στον Βοτανικό Κήπο Κερύνειας, όπως και οι τρεις από την Επηχώ που δολοφόνησαν 19 αμάχους στο Παλαίκυθρο.
Όπως είναι γνωστός ο Αντρίκκος και η παρέα του που δολοφόνησαν τους Τουρκοκυπρίους της Τόχνης. Γνωστοί και μη εξαιρετέοι και οι φονιάδες των 126 γυναικοπαίδων της Μαράθας. Ένας εξ αυτών μάλιστα, το έχω ξαναγράψει, υπηρέτησε στην εκπαίδευση ως θεολόγος αλλά και σύμβουλος στην Αρχιεπισκοπή. Ο δε άλλος, δικηγόρος, κατοικοεδρεύει στα δικαστήρια, και οι υπόλοιποι διηγούνται ακόμα πώς «βίαζαν τες Τουρκούες εκείνο το καλοκαίρι». Μάλιστα οι βιασθείσες του 1974, «Τουρκούες τζιαί Γρισκιανές», είναι ένα κεφάλαιο ανέγγιχτο ακόμα για το οποίο μια μέρα οι έντιμοι και αξιοπρέπεις ανθρώποι αυτού του νησιού πρέπει να μιλήσουν, διότι το απόστημα πρέπει να καθαρίσει ολοκληρωτικά και οριστικά.
