Μόνο αν τα Η.Ε. σε σύμπραξη με την Ε.Ε. κόψουν το γόρδιο δεσμό, της διαφθοράς του διεφθαρμένου στάτους κβο ένθεν και ένθεν της γραμμής αντιπαράταξης, ενδεχομένως να λυθεί το Κυπριακό.
Το ήξερε η Μαρία Άνχελα Ολγκίν από το Σάββατο, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν θα τη συναντούσε όταν θα πήγαινε στην Άγκυρα. Από τα λεγόμενα της στη διάρκεια γεύματος που είχαμε μαζί της, εγώ κι άλλοι μονίμως ανησυχούντες για το μέλλον του τόπου, δεν ένοιωσα να την είχε πειράξει και τόσο, ότι αντί του Ταγίπ Ερντογάν θα την συναντούσε ο ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, αφού όπως κατάλαβα ήρθε στην περιοχή καλά διαβασμένη.
Δεν ψάχνει να βρει ρωγμή για να περάσει έστω και σαν ταχυδακτυλουργός στη σκηνή του Κυπριακού. Ψάχνει να βρει τον τρόπο που θα πιάσει το πηδάλιο για να βάλει το καράβι σε μια πορεία που θα οδηγήσει την Κύπρο ανεπιστρεπτί σε μια βιώσιμη λύση, όσο κι αν αυτό ακούγεται κλισέ αλλά πάντως όχι σε μια οριστική διχοτομική διευθέτηση. Ξέρει πολύ καλά και σε λεπτομέρειες, από ότι έχω αντιληφθεί, τα χούγια μας σε Λευκωσία, Αθήνα, Άγκυρα και Λονδίνο αφού στην ύλη του Κυπριακού που διεξήλθε, βρήκε πολλές σημειώσεις από τους προκατόχους της. Όπως χαρακτηριστικά πριν κάποια χρόνια μου είχε πει ένας Ελβετός διπλωμάτης του ΟΗΕ που δούλεψε στην Κύπρο, στην πλούσια ύλη του Κυπριακού, βρίσκει κάνεις μέχρι και τον Γκούσταβ Φεΐσέλ (1993-1999), να ξέρει που θα έβρισκε την καλύτερη μολοχία με αρνάκι στα κατεχόμενα και τον καλύτερο ταβά στα Λεύκαρα!
Ξέρει λοιπόν η Μαρία 'Ανχελα Ολγκίν Κουέγιαρ, ότι δεν φτάνει να επιστρέψει ο Ερσίν Τατάρ, από τα δύο κράτη και την κυριαρχική ισότητα, στο κεκτημένο του Κραν Μοντάνα για να επαναρχίσει η Διάσκεψη που ναυάγησε τότε. Θα πρέπει να επιστρέψει και ο Νίκος Χριστοδουλίδης στο ίδιο κεκτημένο, ουσιαστικά και όχι μόνο λεκτικά. Στο Πλαίσιο Γκουτέρες, ολόκληρο, που συνιστά συνολική λύση. Ξέρει η κ. Ολγκίν ότι δεν φτάνει να οδηγήσει τα πράγματα σε ένα δημοψήφισμα διότι υπάρχουν οι δυνάμεις και τα ΜΜΕ που μέσα σε μια νύχτα μπορούν να κάμουν το ΟΧΙ τσουνάμι μέσω του φόβου. Ξέρει ακόμα ότι θα πρέπει οι άνθρωποι των δύο κοινοτήτων να αντιληφθούν ότι κάθε χρόνος που περνά με άλυτο το Κυπριακό, φέρνει πιο κοντά μια νέα καταστροφή. Το κοινό που έχει η πατρίδα της, η Κολομβία με την Κύπρο είναι τα 50 χρόνια τραγωδίας. Εκεί, στη χώρα των 52 εκατομμυρίων, ο απολογισμός του εμφυλίου ήταν 220,000 νεκροί και εφτά εκατομμύρια εκτοπισμένοι. Εδώ, εκτιμώ ότι με το νου που κουλαντρίζει η πολιτική μας ηγεσία από το 1960 και εντεύθεν ο απολογισμός της δικής μας τραγωδίας ακόμη να μετρηθεί. Γι’ αυτό θεωρώ σοφή τη δήλωση της κ. Ολγκίν ότι, «Αυτό που πρόκειται να κάνω είναι να ακούσω τους ανθρώπους, να ακούσω την κοινωνία των πολιτών, τις ανάγκες του λαού, το τι θέλει. Αναγνωρίζω όλες τις προσπάθειες που έγιναν στο παρελθόν, τώρα πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον».
Πώς ξεφεύγει κανείς από τις τανάλιες του Κυπριακού που έχουν σφυρηλατηθεί στο αμόνι των αρχουσών πολιτικών συμπράξεων με φωτιά, κάρβουνο και πάθος εθνικιστικό, στις δύο κοινότητες έτσι ώστε να υπηρετούν τα πολιτικά και οικονομικά τους συμφέροντα τα τελευταία 50 χρόνια; Μόνο αν ο ΟΗΕ αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού, που στο DNA του έχει το blame game και το φόβο του θανάτου, με τις πραγματικότητες της ζωής των ανθρώπων του τόπου και τις αλήθειες τους. Στο έργο της Sudden Death, η Rita Mae Brown (και όχι ο Αϊνστάιν), έγραφε ότι, «Τρέλα είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και κάθε φορά να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα».
Πώς όμως αλλάζουν οι όροι του παιγνιδιού στην Κύπρο για να οδηγηθεί και η πατρίδα μας σε μια μόνιμη ειρήνη απολαμβάνοντας πραγματικά μια ευρωπαϊκή κοινωνία πολιτισμού και δημιουργικής ζωής;
Μόνο με την ανατροπή του στάτους κβο. Το στάτους κβο έχει γίνει το βασικό επιχειρηματικό εργαλείο στα χέρια των αρχουσών πολιτικών συμπράξεων στις δύο κοινότητες, οι οποίες είτε δια του «δικαίου της ανάγκης» είτε δια των νόμων της προσαρτημένης στην Άγκυρα «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου», έκαμαν τον πλούτο που παράγει η χώρα παράδες στο δικό τους τσιφλίκι. Όσο κι αν φωνάζει η Ε.Ε. και η κάθε GRECO, «το σύστημα της Λευκωσίας» πουλάει κι αγοράζει στις τιμές που το ίδιο καθορίζει: ενέργεια, χρυσά διαβατήρια, ξεπλυμένο χρήμα κι ότι άλλο ήθελε προκύψει, φτάνει πάντα να κερδίζει και να πλουτίζει! Και στα κατεχόμενα ξεπουλούν ε/κ περιουσίες σε Ρώσσους, Ισραηλινούς, Ιρανούς και άλλους και ξεπλένουν χρήμα και ναρκωτικά μέσω των καζίνο.
Μπορούν λοιπόν τα Η.Ε. σε σύμπραξη με την Ε.Ε. να σπάσουν ή να κόψουν αυτό το γόρδιο δεσμό, της διαφθορά και του άκοπου χρήματος; Αν ναι, μπορούν να λύσουν και το Κυπριακό. Διαφορετικά ουδέν μονιμότερο του προσωρινού…
