Το θέμα της Ασφάλειας και υγείας στις σχολικές εγκαταστάσεις αποτελεί  κορυφαίο ζήτημα της κυπριακής κοινωνίας και θα έπρεπε να ήταν ψηλότερα στις προτεραιότητες του Υπουργού Παιδείας,  των πολιτικών κομμάτων αλλά και όλων των εμπλεκομένων φορέων. 

Ο λόγος που με ώθησε να αναφερθώ δημόσια στο θέμα, είναι η αδράνεια και η κωλυσιεργία που βρίσκουμε πολλοί Σύνδεσμοι Γονέων τόσο από την πλευρά των Σχολικών Εφορειών όσο και από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας σε σχέση με σοβαρά θέματα Ασφάλειας και Υγείας που αντιμετωπίζουν οι σχολικές μονάδες.

Θα φέρω ως παράδειγμα το δικό μας σχολείο (Δημοτικό Σχολείο Αγίου Βασιλείου Στροβόλου), που αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ένα από τα 5 μεγαλύτερα σχολεία της επαρχίας μας και σε αυτό φοιτούν 450 μαθητές. Η ζωή των παιδιών μας και του προσωπικού κρέμεται καθημερινά από μια κλωστή. Το κτίριο του ΚΒ χρονολογείται από το 1967, και από τότε δεν έχει γίνει  καμία αντισεισμική ή άλλη αναβάθμιση. 

Παραθέτω ακόμα 2 σοβαρά θέματα, τα οποία αντιμετωπίζουν τα περισσότερα σχολεία. 

Το πρώτο είναι η ποιότητα του πόσιμου νερού. Δυστυχώς μέχρι σήμερα πέραν από κάποιες ανακοινώσεις δεν έχει ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για επίλυση του προβλήματος, με αποτέλεσμα τα παιδιά μας να υποχρεώνονται να αγοράζουν νερό από τα κυλικεία των σχολικών εγκαταστάσεων. Το ζήτημα έχει πολύπλευρες οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. 

Το δεύτερο έχει να κάνει με την ασφάλεια των παιδιών μας κατά τα διαλλείματα και το μάθημα της γυμναστικής, σε σχέση με τους χώρους που χρησιμοποιούνται και συγκεκριμένα τα γήπεδα ποδοσφαίρου και καλαθόσφαιρας (να σημειωθεί ότι τα περισσότερα είναι φτιαγμένα με άσφαλτο). Πέραν από τα δάπεδα υπάρχουν και σοβαρά θέματα με την ασφάλεια του εξοπλισμού και την έκθεση των παιδιών σε επικίνδυνές καταστάσεις ώστε σε περίπτωση ατυχήματος να περιορίζεται η έκταση της ζημιάς.

Τα τελευταία 4 χρόνια, ως  Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Γονέων, έχουμε αποστείλει σωρεία επιστολών προς όλους τους αρμόδιους φορείς (Υπουργείο, Τεχνικές Υπηρεσίες Υπουργείου, Σχολική  Εφορεία). Οι απαντήσεις όλων είναι ότι θα εξεταστούν όταν υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια, αλλά κανένας δεν θα αναλάβει την ευθύνη σε περίπτωση που συμβεί κάτι όπως άλλωστε ισχύει σε ολόκληρο το φάσμα της Κυπριακής κοινωνίας. Η λέξη πρόληψη, για να μην τρέχουμε πίσω από τετελεσμένα φαίνεται δεν είναι γραμμένη στο λεξιλόγιο τους.

Επιπλέον, για το σοβαρό θέμα της στατικής επάρκειας των σχολικών εγκαταστάσεων έχουμε κινηθεί με επιστολές  μέσω δικηγόρου τόσο προς το Υπουργείο όσο και προς την Επίτροπο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, σε μια προσπάθεια για περεταίρω ευαισθητοποίηση ώστε να βρεθεί άμεση λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Αλλά και πάλι χωρίς να έχουμε κάποια ανταπόκριση. 

Ωραίες οι περιφράξεις, ωραία η εισήγηση για τοποθέτηση κλιματιστικών στις αίθουσες διδασκαλίας, ακόμη καλύτερη η απόφαση για εξοικονόμηση ενέργειας με την τοποθέτηση φωτοβολταϊκων συστημάτων στα σχολεία αλλά αυτά δεν εξασφαλίζουν την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των παιδιών μας στο σχολικό χώρο. Ιεραρχώντας τις προτεραιότητες, αυτά αποτελούν δευτερεύοντα θέματα. 

Κλείνοντας θα ήθελα να απευθυνθώ προς τον κάθε αρμόδιο όπως μας ενημερώσει εάν  πέραν από τα σχέδιο εκκένωσης των κτιρίων, σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμού, υπάρχει και εκτίμηση κινδύνου  για κάθε σχολική μονάδα και το πλάνο βελτίωσης των επικίνδυνων καταστάσεων, όπως άλλωστε προνοεί και η νομοθεσία.

Η αξία μιας ζωής και ειδικά των παιδιών, που αποτελούν το μέλλον της χώρας μας, δεν πρέπει να επηρεάζεται από τα οικονομικά ενός Υπουργείου ή του κράτους γενικότερα. Οφείλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, όλα τα εφόδια ώστε να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο την ταλαιπωρημένη μας κοινωνία, όταν με το καλό αναλάβουν τα ηνία αυτής.

Χρίστος Πελεκάνος 

Πρόεδρος 

Συνδέσμου Γονέων Δημοτικού Σχολείου Αγίου Βασιλείου Στροβόλου