Αντί η αρρώστια από πρόβλημα να γίνει προβληματισμός και πηγή σοφίας γι’ όλους τους πάνω και τους κάτω, γίνεται μια νέα αδικία

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*

Τρία τα σημεία συνάντησης όλων των θνητών, η αρρώστια, τα γηρατειά κι ο θάνατος.

Αν σε αυτά θα φτάσει ένας απ’ ανήφορο κι άλλος από λεωφόρο δεν νομίζω πως κάνει τη διαφορά. 

Προχθές η πριγκίπισσα της Ουαλίας Κέιτ Μίντλεντον έφτασε σε μια πλατεία. Μία ταμπέλλα έλεγε σας καλωσορίζουμε στην κοινότητα των μαχητών του καρκίνου. 

Πριν από δυο χρόνια ένας φίλος μου μπογιατζής έγινε με το ζόρι  μέλος στην ίδια κοινότητα.

Ήξερα ότι με το που έσκασε η είδηση της πριγκιπικής περιπέτειας θα με πάρει τηλέφωνο.

-Μήτσο τι είναι αυτό το πράμα ρε.. κι η πριγκίπισσα; 

-Ουδείς είναι υπεράνω του νόμου φιλέ μου.. -Ποιανού νόμου;

-Της φθοράς…. -Ρε είναι γαλαζοαίματη …. -Οι αναλύσεις της δείξαν…  άλλα χρώματα. -Ε άλλη περιποίηση θα΄χει όσο να΄ναι η πριγκίπισσα. Όσο βαθιά και να ‘χει κατέβει θα τη φέρουν στα συγκαλά της. Έκανα τον ανήξερο. -Εσύ δικέ μου τι παράπονο έχεις; Δωρεάν δεν ήταν όλα τα ιατρικά σου, κι ας κατηγοράμε τον καπιταλισμό. -Ναι πως, δηλώνω ευγνώμων…., με ρώταγαν θέλεις την καινούργια την καλή χυμοθεραπεία ή την παλιά; Όταν τους είπα θέλω την καλή χυμοθεραπεία και τι βλακεία ερώτηση είναι αυτή, ξέρεις τι μου είπαν;

-Ότι τους τέλειωσαν τα καλά φρούτα και περιμένουν τον μανάβη του νοσοκομείου, απάντησα. 

-Ρε με δουλεύεις; Μου είπαν ότι η ασφάλεια της συντεχνίας δεν πληρώνει για την ακριβή θεραπεία και θα μου έκαναν την φτηνή. Κατάλαβες φίλε μου …χασάπηδες είναι όχι μανάβηδες. Κοίτα γιατί τα΄ χεις μπλέξει καημένε. 

-Μην φωνάζεις και κάτσε να σε ξεμπερδέψω. Πρώτα μάθε ότι δεν την λεν χυμοθεραπεία και δεν είναι μια κολοδίαιτα με χυμούς. Χημειοθεραπεία την λένε.  Να το λες σωστά…. Κατάλαβες;

-Καταραμένο πράμα φίλε. Κάθε φορά που τέλειωνε με έκανε λιώμα.

-Να λες καλά που υπάρχει. Κάθε φάρμακο είναι και φαρμάκι να ξέρεις. -Σε μας τα εργατάκια σύντροφε γιατί δίνουν το πιο πικρό; Αυτό  θα δώκουν της πριγκίπισσας να γίνει καλά; Ξέρω άλλη αξία έχει αυτή άλλη εμείς. 

Σιωπούσα…. είχε δίκιο εκεί που  η αρρώστια εξισώνει και αδελφώνει, γεννά μια γλυκιά καινούργια αγαπησιάρα κοινότητα έρχονται τα κρατικά  συστήματα με τα ιδιωτικά συμφέροντα να δημιουργήσουν πάλι  ανισόπεδες διαβάσεις, να διχάσουν να  κάνουν τον δρόμο να μην είναι για όλους κοινός.

Αντί η αρρώστια από πρόβλημα να γίνει προβληματισμός και πηγή σοφίας γι’ όλους τους πάνω και τους κάτω, γίνεται μια νέα αδικία.

-Δεν λες κουβέντα ε Μήτσο, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα…. Ο φίλος μου θυμήθηκε ένα στίχο από  παλιό τραγούδι.

Πέθανε κι ο Μούτσης  και μας άφηκε αιτία βαθιά νοσταλγική να μην ξεχνάμε αυτόν και τα νιάτα μας. Όταν  πρωτοβγήκε σκέφτηκα, γιατί όλοι  οι άνθρωποι να μην ποθούμε να φύγουμε έτσι, αφήνοντας πίσω μας όμορφο σημάδι.

Η φωνή του φίλου μου ξανακούστηκε τώρα άγρια επιτελική από την άλλη μεριά του τηλεφώνου. 

-Και σεις φίλε μου που βγήκατε απ’ τα σπλάχνα του λαού φύγατε απ’ τα χωριά σας, σπουδάσατε, ανεβήκατε, πιάσατε αξιώματα, γίνατε μεγάλοι και τρανοί και ξεχάσατε που ψάχνατε χωράφι να κατουρήσετε, ήσασταν αριστεροί ιδεολόγοι μέχρι που πιάσατε την καλή έτσι;

-Ρε εμένα λες....για λεφτά και αξιώματα;

-Όχι δεν λέω για σένα. Εσύ δεν έκανες για τίποτα έτσι κι αλλιώς…. κάτι γραμματικές διορθώσεις καλά και μέχρι εκεί. Κάτσε και μάσαγε  χαρτιά,  και ερωτώ φιλέ μου ποιος και τι θα μας σώσει ;

-Ένα θαύμα…. απαντώ 

-Γίνονται θαύματα ;

-Βεβαίως στη Μονή Αββακούμ…

-Δεν πάω ρε  στα βουνά  τα σιχαίνομαι…. -Δεν χρειάζεται να μετάβεις αυτοπροσώπως μπορείς να παραγγείλεις το θαύμα και να πληρώσεις on line  στο  e-παγκάρι με βίζα η μασέρ καρτ. -Ρε με δουλεύεις ;

–Όχι εγώ….. άλλοι μας δουλεύουν και χοντρά μάλιστα….   

Υστερόγραφο στην Πριγκίπισσα:

Τις ιδίες θερμές ευχές που δώσα στον φίλο μου να γίνει σιδερένιος δίνω και σ αυτήν και για να την κάνω να χαμογελάσει τις θυμίζω μια φράση εκείνου του σατανικού Ιρλανδού που άκουε στο όνομα Όσκαρ Ουάιλντ.

-Καλυτέρα να κλαις σε Ρολς Ρόυς παράς σε λεωφορείο……. 

*Ανειδίκευτος Νομικός