Άνθρωπος ζεστός, φιλόξενος, με εκείνο το ζεστό χαμόγελο που αγγίζει τα βάθη της ψυχής σου και εκπέμπει οικειότητα, καλοσύνη, ευθύτητα.

Οι ρυτίδες του, καράβια αστείρευτης σοφίας και τα χέρια του, ακούραστα, μεταδίδουν γνώσεις, εμπειρία, τέχνη.

Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως τον Χαμπή, τον χαράκτη.

Το επίθετο του, Τσαγγάρης, αλλά δεν το κρατάς γιατί σου μένει η ιδιότητα του, αυτή με τη βαριά ιστορία που είναι συνυφασμένη με τη χαρακτική τέχνη στην Κύπρο.

Εξάλλου, είναι Ο χαράκτης της Κύπρου. Με Ο κεφαλαίον. Ο άνθρωπος που δίδαξε χιλιάδες μαθητές(δωρεάν), που έβαλε το δικό του λιθαράκι στον τόπο μας με τα έργα του κι αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.

Τον συναντήσαμε με την Άρτεμις στο σπίτι του στην Πλατανίστεια, εκεί όπου βρίσκεται το Εργαστήριο του, η  Σχολή Χαρακτικής που ίδρυσε το 1995 και το  Μουσείο Χαρακτικής.

Εκεί όπου για 23 χρόνια προσέφερε δωρεάν μαθήματα χαρακτικής στη μνήμη του δασκάλου του Α. Τάσσου.

Μήτρα πολιτισμού, ο γλυκύτατος αυτός ο άνθρωπος σε κερδίζει με την  πρώτη ματιά. Μας κερνά ζιβανία, ιστορίες ζωής, διδάγματα σοφίας σε ένα σκηνικό απόλυτης ηρεμίας. 

«Είμαι ένας μιτσής που παίζει». Σ’ αυτή τη φράση του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη κρύβεται η βαθύτατη, επαναστατική του αθωότητα…

Το Μουσείο διαθέτει μια πλούσια συλλογή με πέραν των 3.000 αυθεντιών έργων που χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα μέχρι σήμερα, ενώ αυτές τις ημέρες μέχρι και τις 16 Δεκεμβρίου, λειτουργεί η έκθεση με τίτλο «Το Μουσείον Χαρακτικής Χαμπή 2008-2018 – 53 χαρακτικά και βιβλία της συλλογής του».

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα κορυφαίων καλλιτεχνών περιλαμβανομένου του Ντύρερ, Ραϊμόντι, Γκόγια, Τουλούζ-Λωτρέκ, Σαλβαδόρ Νταλί, Μαρκ Σαγκάλ, Ουίλλιαμ Χόγκαρθ, Ζακ Καλό.

Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευκαιρία των 10 χρόνων λειτουργίας του Μουσείου που άνοιξε το 2008.

Μας ανοίγει τις πόρτες της καρδιάς και της ζωής του και μας μιλά χωρίς αχρείαστα φιλτραρίσματα. 

Ο Χαμπής ο Χαράκτης έγινε για μένα αυτό το καλοκαίρι ένα σύμβολο, μια πνοή ελπίδας, όταν λίγο έλειψε να κλείσει τις πύλες του πολιτιστικού αυτού στολιδιού που στέκει αγέρωχο στο μικρό χωριό της επαρχίας Λεμεσού.

Κι όλα έγιναν για τον δρόμο που οδηγούσε στη Σχολή τον οποίο ο κοινοτάρχης θέλησε να κλείσει με τις ευλογίες του Επάρχου Λεμεσού.

Αυτός που πλέον άνοιξε αφού κινητοποιήθηκε το Υπουργείο Εσωτερικών έπειτα από την επανάσταση του πληκτρολογίου.

Εκατοντάδες συμπολίτες μας αντέδρασαν μέσω των social media, ενώ το τελικό αποτέλεσμα που δικαίωσε τον κ. Χαμπή, απέδειξε την τεράστια δύναμη των διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης που πολλοί φοβούνται πλέον και πολεμούν.

Γιατί η αντίδραση στην απειλή της πολιτιστικής κατάρρευσης όταν ενώνεις τη φωνή σου με τους συνανθρώπους σου ξεμπροστιάζοντας το άδικο, αποδεικνύει ότι κάποιες φορές δεν είμαστε μόνες ψυχές στα αζήτητα.

Όπως εξάλλου λέει ο αυθεντικός και ταλαντούχος Χαμπής ο Χαράκτης, «Κάλλιον να δκιάς παρά να πκιάνεις»…

Απολαύστε το αφιέρωμα:

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Άντρη Θρασυβούλου

ΚΑΜΕΡΑ/ΜΟΝΤΑΖ: Άρτεμις Ευλογημένου