Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Πολύ βοηθητική η ΕΕ πάντως. Μας επέτρεψε δηλαδή να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα που διαθέτουμε! Εκπληκτικό!!!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Τρία δισεκατομμύρια ευρώ
Και ακόμη, ούτε καν για το σύνολο αυτών των 3 δισεκατομμύρια δεν έχει εξευρεθεί η χρυσή τομή για την διάθεσή τους. Κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν πως η Κυβέρνηση παρά να εγγυηθεί δάνεια (ύψους 2.1 δισεκατομμύρια ευρώ) που θα χορηγηθούν από τις Τράπεζες είναι καλύτερο να δανειστεί η ίδια λεφτά και να χορηγήσει απευθείας τις επιχειρήσεις έτσι ώστε α/ να αποφευχθεί η σχέση εξάρτησης μεταξύ Τραπεζών και Επιχειρήσεων και παράλληλα β/ να μην εναπόκειται στην κάθε Τράπεζα να αποφασίζει ποιος και ποια εταιρεία θα επωφεληθεί από αυτά τα 2 δισεκατομμύρια, τα οποία θα χορηγούνται με το χαμηλότερο επιτόκιο που δόθηκε ποτέ στην κυπριακή οικονομική ιστορία, τουτέστιν 0,75%.
Όπως και να έχει, η αντιπολίτευση ενδεχομένως σε κάποια σημεία να έχει δίκαιο αλλά με την καλή διάθεση ελπίζουμε ότι θα εξευρεθεί η χρυσή τομή, θα εξευρεθούν κάποιες δικλίδες ασφαλείας και ελέγχου ως προς την διάθεση αυτού του ποσού έτσι ώστε να διατεθούν τα 2.1 δισεκατομμύρια προς δανεισμό και προς επιδότηση επιτοκίου.
Ωστόσο το κύριο θέμα δεν είναι αυτό. Αυτό είναι μόνο ένα από τα σημαντικά ζητήματα ως προς τα της Οικονομίας και της Πανδημίας. Το μείζον είναι άλλο: Η ΕΕ, αυτή η Ευρωπαϊκή Οικογένεια, τι κάνει; Ή καλύτερα τι θα πράξει;
Μέχρι στιγμής προχώρησε στο ελάχιστο και στο αυτονόητο: Επέτρεψε χαλαρώσεις στους δημοσιονομικούς δείκτες των χωρών – μελών της και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επέτρεψε χαλαρώσεις στον δανεισμό. Με απλά λόγια η ΕΕ επέτρεψε στα μέλη της να «ξεφύγουν» από τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (να μπορέσουν δηλαδή να ξοδέψουν περισσότερα απ’ όσα θα εισπράξουν) και η ΕΚΤ επέτρεψε στις Κεντρικές Τράπεζες να χαλαρώσουν τις απαιτήσεις για δανεισμό. Δηλαδή, πάλι με απλά λόγια, εκεί που σου ζητούσε μια Τράπεζα 100 χαρτιά για να σε δανείσει, τώρα ζητά 20 χαρτιά (για να το θέσω με εκλαϊκευμένο και παραστατικό τρόπο). Την ίδια ώρα επέτρεψαν στα κράτη μέλη και κάτι άλλο: Να εγγυηθούν τα δάνεια που θα παραχωρηθούν. Δηλαδή αν εγκριθεί το Νομοσχέδιο με τις Κρατικές Εγγυήσεις, το δάνειο που θα συνάψει μια εταιρεία θα είναι εγγυημένο από το κράτος κατά 70%. Με απλά λόγια (και πάλι) αν μια εταιρεία δανειστεί 100,000 ευρώ και δεν μπορέσει να το αποπληρώσει, τότε το κράτος θα καταβάλει τις 70,000 ευρώ στην Τράπεζα και η δεύτερη θα χάσει τις υπόλοιπες 30,000ευρώ.
Αυτά είναι τα μέτρα που έλαβε μέχρι στιγμής η ΕΕ. Να σας το θέσω και πάλι απλά; Είπε στα Κράτη – Μέλη, κύριοι αν έχετε αποθέματα, αν έχετε «κάσια» δικαιούστε να τα χρησιμοποιήσετε προς δανεισμό επιχειρήσεων και δικαιούστε να κάνετε πακέτα στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων όπως εσείς νομίζετε.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Πολύ βοηθητική η ΕΕ πάντως. Μας επέτρεψε δηλαδή να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα που διαθέτουμε! Εκπληκτικό!!!
Μα το θέμα είναι αυτό; Να μου δώσει άδεια η ΕΕ να χρησιμοποιήσω τα λεφτά που διαθέτω; Ή έστω να μου επιτρέψει να ξοδέψω περισσότερα από τα προυπολογιζόμενα έσοδα; (ασχέτως ότι αυτά μειώθηκαν) Ή μήπως το μείζον, το κύριο, το σημαντικό, το ων ουκ άνευ είναι κατά πόσο η ΕΕ θα εμβολιάσει, θα διοχετεύσει στην Οικονομία της Ευρώπης – των κρατών μελών της- με χρήμα; Φρέσκο χρήμα. Διότι το να μου δίδεις χαλαρώσεις είναι ένα (ευχαριστούμε, μας υποχρέωσες) και να ρίχνεις χρήμα στην αγορά είναι άλλο!
Και αυτό, να ρίξει χρήμα δηλαδή στην αγορά, δεν φαίνεται πως η ΕΕ θα το πράξει. Η Γερμανία είναι ανένδοτη όπως και η Ολλανδία και άλλες χώρες δορυφόροι του Βερολίνου. Το κόμπλεξ ή καλύτερα η φοβία των Γερμανών από τον πληθωρισμό του 1923 και ξανά πάλι μετέπειτα με την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, φαίνεται πως μέχρι σήμερα δεν έχει ξεπεραστεί…
Πάλι καλά δηλαδή που η Κύπρος κατάφερε μετά την κρίση του 2012/13 να κάνει έστω και αυτή την μικρή «κάσια» λεφτών.
Για το μετέπειτα… ουδείς γνωρίζει, και τα σενάρια δεν είναι ευοίωνα. Ούτε για εμάς αλλά κυρίως ούτε και για την ίδια την ΕΕ ως οικοδόμημα…
