Ακόμη και σε θέματα, τα οποία βρίσκονται στην επικαιρότητα, οι υποψήφιοι αποφεύγουν να τοποθετηθούν ξεκάθαρα

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp 

Κάπως έτσι πρέπει να ερμηνεύονται οι δηλώσεις των υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν σε ένα μήνα και παρά το γεγονός ότι είχαμε την μακρότερη προεκλογική εκστρατεία όλων των εποχών, δεν ακούσαμε σχεδόν καμία ξεκάθαρη θέση για σχεδόν κανένα θέμα. 

Ακόμη και σε θέματα, τα οποία βρίσκονται στην επικαιρότητα, οι υποψήφιοι αποφεύγουν να τοποθετηθούν ξεκάθαρα. 

Όπως για παράδειγμα στο θέμα της ΑΤΑ. Κλήθηκαν να τοποθετηθούν αλλά μας είπαν κάτι μισόλογα. Μας είπαν κάτι μαθηματικούς υπολογισμούς. Μας είπαν ‘και έτσι και γιουβέτσι’. Το ερώτημα είναι πολύ απλό: Είστε υπέρ της εφαρμογής της ΑΤΑ στο 100%; Και αν ναι, θα επεκτείνετε την ΑΤΑ σε όλους τους εργαζομένους υποχρεωτικά; Πόσο πιο απλό θα μπορούσε να ήταν το ερώτημα; Ακούσατε τοποθέτηση; Καμία! Ούτε και θα ακούσετε. Και διευκρινιστικά, το θέμα της ΑΤΑ, αναφέρεται στο άρθρο ως ένα απλό παράδειγμα και όχι γιατί η Στήλη τάσσεται υπέρ της ΑΤΑ. Η Στήλη έχει διαχρονική θέση για το θέμα της ΑΤΑ ότι πρόκειται για μια κάλπικη αίσθηση προς τους εργαζόμενους ότι δήθεν αναπροσαρμόζεται ο μισθός τους (κάτι ψιλά ουσιαστικά), η οποία όμως φαντάζει πανάκεια επειδή σημαντική μερίδα επιχειρηματιών είναι ακόμη μπακάληδες (στο θέμα μισθών, αυξήσεων, επιβραβεύσεων). 

Όπως και να έχει σημασία έχει πως υπάρχει ένα ανοικτό ζήτημα, είναι στην επικαιρότητα, συζητείται, θα συνεχίσει να συζητείται αλλά κανένας υποψήφιος δεν το άγγιξε και δεν τοποθετήθηκε ξεκάθαρα. Δια τον απλούστατο λόγο ότι δεν θέλουν να χάσουν τους επιχειρηματίες –αν τοποθετηθούν υπέρ- και δεν θέλουν να χάσουν τους εργαζομένους –αν τοποθετηθούν κατά. Οπόταν; Οπόταν τοποθετούνται κατά την προσφιλή τους τακτική με ήξεις αφήξεις και ο καθένας ας καταλάβει ό,τι θέλει και ό,τι τον βολεύει. 

Άλλο παράδειγμα είναι οι θέσεις εργασίας. Μας είπε κανένας μέχρι σήμερα πόσες χιλιάδες θέσεις θα δημιουργήσει; Δεν γίνεται προεκλογική σε καμία αναπτυγμένη χώρα του κόσμου, όπου οι υποψήφιοι να μην δηλώνουν τα πλάνα τους για δημιουργία θέσεων εργασίας αλλά και τον αριθμό θέσεων εργασίας που υπολογίζουν να δημιουργηθούν αν εκλεγούν. Στην Κύπρο αυτές οι κουβέντες ή καλύτερα οι σταράτες κουβέντες είναι άγνωστες. Πάλι αοριστολογίες. 

Άλλο παράδειγμα είναι ο Κατώτατος Μισθός. Προσέξετε, μας είπαν πως ‘πρέπει να αυξηθεί’ αλλά δεν μας είπαν πόσο πρέπει να αυξηθεί. Σημειώστε στο μεταξύ πως ο θεσμός του Κατώτατου αρχίζει από 1/1/23 και πριν καν αρχίσει, πριν εφαρμοστεί, πριν δούμε στην πράξη τι γίνεται, μας λένε για αύξηση του Κατώτατου αλλά χωρίς νούμερα. Αοριστολογίες και αρλούμπες. Άστε που το θέμα του Κατώτου είναι λίγο – πολύ περιπαίξιμο. Αν όντως θέλαμε να θέσουμε κατώτατο, ας συνδέαμε το μισθολόγιο του Δημόσιου με του Ιδιωτικού. Διότι στην Κύπρο έχουμε και αυτό το στραβό. Σε όλο τον κόσμο οι ιδιώτες αμείβονται περισσότερο από το δημόσιο (και έχει εξήγηση αυτό, η οποία είναι πως στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει το ρίσκο απώλειας εργασίας ενώ στο δημόσιο δεν υπάρχει αυτό το ρίσκο, άρα αμείβονται χαμηλότερα στον υπόλοιπο κόσμο εκτός στην Κύπρο). 

Συνεπώς έχουμε 2 ταχυτήτων μισθούς. Αν θεωρήσουμε ότι το ορθό μισθολόγιο είναι του Δημόσιου Τομέα, τότε συνέδεσε τον Κατώτατο Μισθό με τις κατώτερες κλίμακες ανά ειδικότητα του Δημοσίου. Αν ένας εργάτης / messenger για παράδειγμα στο Δημόσιο αρχίζει με μισθό 850ευρώ τον μήνα, τότε κατ’ αντιστοιχία ο Κατώτατος Μισθός στον ιδιωτικό τομέα να είναι επίσης 850ευρώ. Αν ο αρχικός κατώτατος μισθός για έναν πτυχιούχο στο Δημόσιο είναι τα 1600ευρώ, τότε ο Κατώτατος μισθός στον Ιδιωτικό τομέα να είναι επίσης 1600ευρώ. Αν για έναν μηχανικό ο αρχικός κατώτατος μισθός στο Δημόσιο είναι τα 1800ευρώ, τότε το ίδιο να ισχύει και στον Ιδιωτικό τομέα. 

Αγγίξετε όποιο θέμα θέλετε. Πολλά τα παραδείγματα. Σπάνια θα εντοπίσετε ξεκάθαρη θέρη, ξεκάθαρη τοποθέτηση. 

Έτσι για άλλη μια φορά με κάμποσες ήξεις, αφήξεις, αρλούμπες και αοριστολογίες αφήνουμε το 2022 και συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο για το 2023… 

Καλό 2023