Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, υποστηρίζεται από το ΔΗΣΥ. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης από το ΑΚΕΛ. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης από ΔΗΚΟ & ΕΔΕΚ. Ο Χρίστος Χρίστου από το ΕΛΑΜ. Απαιτείται λοιπόν και μια άλλη επιλογή. Μια πραγματικά ανεξάρτητη υποψηφιότητα, πέραν από αυτή του Γιώργου Κολοκασίδη, η οποία καλύπτει κυρίως ψηφοφόρους, οι οποίοι τάσσονται κατά της ΔΔΟ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp
Παρακολουθούμε
Πρόκειται για αξιόλογες προσωπικότητες, ο κάθε ένας στον τομέα του. Αχιλλέας Δημητριάδης και Μάριος Ηλιάδη, οι δικηγόροι ‘της παρέας’ ο Κωνσταντίνος Χριστοφίδης ακαδημαϊκός και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου και ο Χριστόδουλος Πρωτοπαπάς Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, ο οποίος ήταν αυτός που εισήγαγε για πρώτη φορά το internet στην Κύπρο, το 1995, ιδρύοντας το ΛΟΓΟΔΙΚΤΥΟ (που ήταν και ο πρώτος πάροχος υπηρεσίας ίντερνετ στην Κύπρο).
Αυτό όμως που ξεχωρίζει σε αυτές τις τέσσερεις προσωπικότητες, πέραν του ότι είναι καταξιωμένοι στον τομέα τους, είναι και ο προσωπικός αγώνας του καθενός για το ύπατο αξίωμα. Άνθρωποι που τόλμησαν να σταθούν υποψήφιοι απέναντι από τους κομματικούς υποψηφίους. Και είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσους πολλούς καταξιωμένους ανθρώπους να διεκδικούν το ύπατο αξίωμα χωρίς να υπάρχει η παραμικρή υπόνοια ότι πρόκειται για ‘γραφικούς τύπους’ ή υποψήφιους που κατέρχονται μόνο και μόνο από πολιτική πίκα και κόντρα.
Η προσπάθεια τους λοιπόν για να ‘συνενωθούν οι τέσσερεις σε ένα’ υποψήφιο είναι ορθή. Αυτή τη στιγμή και οι τέσσερεις μαζί καταγράφουν ποσοστά από 5 έως και 8% σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας χωρίς να συνεπάγεται ως ‘δεδομένο’ ποσοστό σε περίπτωση ενός κοινού υποψηφίου αλλά την ίδια ώρα χωρίς να συνεπάγεται ότι δεν θα δημιουργηθεί μια ‘Χ δυναμική’ σε μια τέτοια περίπτωση, η οποία είναι άγνωστο μέχρι που μπορεί να φθάσει.
Η ’συνένωση των τεσσάρων εις έναν’ έχει όμως και μια άλλη παράμετρο. Στις προσεχείς εκλογές θα ήταν καλό να υπάρχει και μια δεύτερη συνισταμένη, πέραν των κομματικών υποψηφίων. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, υποστηρίζεται από το ΔΗΣΥ. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης από το ΑΚΕΛ. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης από ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ. Ο Χρίστος Χρίστου από το ΕΛΑΜ. Απαιτείται λοιπόν και μια άλλη επιλογή. Μια πραγματικά ανεξάρτητη υποψηφιότητα, πέραν από αυτή του Γιώργου Κολοκασίδη, η οποία καλύπτει κυρίως ψηφοφόρους, οι οποίοι τάσσονται κατά της ΔΔΟ. Συνεπώς, αν διαμορφωθεί μια κοινή υποψηφιότητα μεταξύ των τεσσάρων, θα δημιουργηθεί ένα σωστό πολιτικό πεδίο με όλες τις επιλογές που θα μπορούσε να ζητούσε ο ψηφοφόρος. Από την μια τέσσερεις κομματικοί υποψήφιοι και από την άλλη δυο ανεξάρτητοι υποψήφιοι, με βασική διαφορά μεταξύ των δυο το κυπριακό (ο ένας τάσσεται κατά της ΔΔΟ).
Στην πολιτική βεβαίως υπάρχουν δυο παράγοντες που πάντοτε διαλύουν τις συνεργασίες και τις συνέργειες. Το ένα είναι το ‘ΠΟΙΟΣ’ (θα ηγηθεί πχ) και το δεύτερο είναι τα ΛΕΦΤΑ (ποιος θα βάλει τα λεφτά). Αυτά τα δυο είναι οι παράγοντες που δεν επιτρέπουν επιτυχή ίδρυση κομμάτων, επιτυχημένες πολιτικές συνεργασίες κτλ.
Αλλά ακριβώς οι τέσσερεις θα δοκιμαστούν και σε αυτά τα δυο, τα οποία για να μπορέσουν να καταλήξουν στον ΕΝΑΝ θα πρέπει να ξεπεράσουν και να προσπεράσουν τους δυο πιο πάνω παράγοντες. Άλλωστε κατ’ αυτό τον τρόπο θα αποδείξουν πως ‘δεν είναι μια από τα ίδια’.
Οι τέσσερεις λοιπόν θα πρέπει να προχωρήσουν. Και μάλιστα όσο γρηγορότερα, τόσο καλύτερα.
