Του Δρα Αντώνη Στ. Στυλιανού*

Οι τελευταίες εβδομάδες δοκίμασαν την υπομονή, την αντοχή αλλά και την κοινωνική μας ευθύνη. Λόγω της λήψης των περιοριστικών μέτρων για αντιμετώπιση του νέου κορονοϊού αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε την καθημερινότητα μας, με αλυσιδωτές επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας – προσωπικό, κοινωνικό, οικονομικό, νομικό, πολιτιστικό κ.ο.κ. Δοκιμαστήκαμε στον αυτοπεριορισμό και επιδείξαμε ακριβώς την βούληση μας να εξέλθουμε νικητές μέσα από όλες τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν. Μείναμε σπίτι και κερδίσαμε την πρώτη μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο.

Η επόμενη μέρα του lockdown μας βρίσκει διαφορετικούς, καλύτερους ανθρώπους, που αντιλαμβανόμαστε την ευθύνη μας απέναντι στην κοινωνία, στον συνάνθρωπο μας, σε αυτούς που αγαπούμε και τους οποίους θέλουμε να έχουμε πάντα μαζί μας.

Οι συνέπειες των περιοριστικών μέτρων μπορούν να αποτυπωθούν σε διάφορους τομείς – αυτό που έχει, όμως, σημασία υπό τις περιστάσεις ήταν ο περιορισμός της πανδημίας και της διάδοσης του ιού και η αποτροπή κατάρρευσης του συστήματος δημόσιας υγείας που παρουσιάστηκε σε άλλες χώρες (βλ., για παράδειγμα, την Ιταλία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ κ.ο.κ.) με αποτέλεσμα την καλύτερη προετοιμασία και αντίδραση της Πολιτείας και το γεγονός ότι λάβαμε εξ υπαρχής τα αναγκαία μέτρα για τον περιορισμό εξάπλωσης της πανδημίας. Τούτο μας οδήγησε στην σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων τα οποία λαμβάνονταν μέσω διαταγμάτων στην βάση του Περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου και σχετικών αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου. 

Υπήρξαν αρκετές νομικές συζητήσεις που αφορούσαν στην συνταγματικότητα των μέτρων, ειδικά όσον αφορά στον περιορισμό διακίνησης και στην αναστολή, για παράδειγμα, της λειτουργίας των δικαστηρίων.

Αυτά τα θέματα, όμως, αποτελούν δευτερεύοντα ζητήματα εν μέσω της κρίσης της πανδημίας και τα μέτρα που λήφθησαν στόχευαν στον απόλυτο βαθμό στην προστασία της δημόσιας υγείας, η οποία διαλαμβάνεται ούτως ή άλλως από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στόχος του παρόντος δεν είναι η ενδελεχής διατριβή επί τούτων των ζητημάτων, αλλά των σκέψεων για την επόμενη μέρα της σταδιακής άρσης των περιοριστικών μέτρων. 

Η επόμενη μέρα του lockdown μας βρίσκει πιο συνεπής – και πρέπει να μας βρίσκει πιο συνεπής – όσον αφορά στην επίδειξη της απαραίτητης κοινωνικής ευθύνης που πρέπει να επιδεικνύουμε γενικότερα αλλά η οποία πλέον αναδεικνύεται σε βασική παράμετρο, που επέχει μάλιστα πλέον νομικές διαστάσεις λόγω των εν ισχύ διαταγμάτων όσον αφορά στα πρωτόκολλα που πρέπει να ακολουθούμε στις διάφορες εκφάνσεις της καθημερινότητας και των δραστηριοτήτων μας.

Μας βρίσκει, ταυτόχρονα, ακόμα πιο υποχρεωμένους λόγω της σταδιακής άρσης των περιορισμών στις μετακινήσεις μας, να τηρούμε τους κανονισμούς όπως αυτοί περιλαμβάνονται στα διάφορα διατάγματα. Μας βρίσκει, τέλος, ακόμη πιο ενημερωμένους ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας του νέου κορονοϊού. 

Πλέον, γυρίζουμε σελίδα και έχουμε ακόμη περισσότερη ευθύνη να τα καταφέρουμε. Τα οποιαδήποτε ζητήματα που προκαλούνται μπορούν να αντιμετωπιστούν με τις απαραίτητες ενέργειες της Πολιτείας και τις δέουσες νομοθετικές ρυθμίσεις ούτως ώστε σε μεταγενέστερο στάδιο να μπορούμε να άρουμε όλους τους περιορισμούς και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας η οποία προβλέπεται να είναι διαφορετική για ακόμη αρκετό χρονικό διάστημα. 

*Λέκτορα Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.B Law (Bristol), Ph.D in Law – International Law and Human Rights (Kent), Διευθυντής Μονάδας Νομικής Κλινικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας.