Του Στέλιου Κυθρεώτη

Με αφορμή το βίντεο της ντροπής όπου ο Πρόεδρος της Βουλής και ένας βουλευτής ακούγονται να «τάσσουν» ότι θα κανονίσουν κάποιους, κομματάρχες και άλλοι πολιτικοί έσπευσαν να το εκμεταλλευτούν. Άλλοι ενάντια στην κυβέρνηση, άλλοι ενάντια στο ΑΚΕΛ και άλλοι ενάντια στον πρόεδρο της Βουλής σε προσωπικό επίπεδο.

Όλοι αυτοί που βγήκαν όμως, έπρεπε πρώτα απ’ όλα να ξεκινήσουν με την παραδοχή ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση στην Κύπρο, της αδιαφάνειας, της διαπλοκής, της μίζας και του βολέματος. Και βέβαια, να αναλογιστούν την ευθύνη τους,  να δουν τα του οίκου τους…

Αυτός είναι και ο λόγος που θύμωσα ακούγοντας – μεταξύ άλλων - τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ να μιλά για ρεζιλίκι και ντροπή. Όχι ότι δεν είναι, αντίθετα είναι και ρεζιλίκι και ντροπή και πολιτική ξεφτίλα. Θύμωσα όμως γιατί ο συγκεκριμένος πρόεδρος, όπως και άλλα κόμματα, ξέχασαν σήμερα το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς, της Focus, τον αντιπρόεδρο του που πήγε φυλακή, κομματικά στελέχη του στις μίζες του ΣΑΛ στην Πάφο και πολλά άλλα για όλο το πολιτικό σκηνικό που... κουράζομαι να γράφω. Αυτοί και άλλοι, ξεχνούν το Μαρί, το κούρεμα, την Συνεργατική. Και φέρνουν στην επιφάνεια μόνο ένα πράγμα: την ατιμωρησία και το πολιτικό θράσος.  

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

-  Γιατί, κυρίως, υπάρχει ανοχή από τους πολίτες, οι οποίοι στο τέλος της μέρας αυτοί συντηρούν τον δικό τους πολιτικό, για να τους βολέψει.  Αυτοί λοιπόν συντηρούν το σύστημα του «εννά σε κανονίσω».

- Γιατί υπάρχει η αποχή στις εκλογές. Πολλοί από εμάς, απλοί πολίτες, προτιμήσαμε κατά καιρούς ή μόνιμα να απέχουμε από τις διαδικασίες εκλογών γιατί «δεν αλλάζει τίποτα». Αυτό είναι βέβαιο. Με την αποχή, δεν αλλάζει τίποτα. Αντίθετα, κερδίζει η συντήρηση του πολιτικού συστήματος που πρέπει να αλλάξουμε. Φανταστείτε ότι αν ψήφισε ακόμη 20% από αυτούς όλους τους αγανακτισμένους πολίτες που απέχουν, οι μισοί βουλευτές θα ήταν νέα πρόσωπα…

- Γιατί όσο κι αν φωνάζεις αν είσαι απ’ έξω από το σύστημα δεν εισακούγεσαι. Άρα, η λύση, είναι να επιλέξεις τους πολιτικούς που καθορίζουν το μέλλον σου, σε διάφορα κόμματα – γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι και υπάρχουν πολιτικοί που είναι καθαροί και ξάστεροι και τους παίρνει το ποτάμι του συστήματος - και να τους ενισχύσεις. Να φύγει η διαφθορά, το παρελθόν. Κάνε τις επιλογές σου, αν όχι για σένα, για το παιδί σου.

- Γιατί ακόμα και η ανάγκη για κάθαρση θα δημιουργήσει στην κυπριακή κοινωνία των social media 40 οργανώσεις/πορείες/συνάξεις που θεωρούν ότι αυτές θα φέρουν αποτέλεσμα. Αυτό, σχεδόν πάντα, καταλήγει στο ποιος τελικά θα νικήσει τον άλλον, σε προέδρους, εκπροσώπους, γιατί εγώ κι όχι εσύ, αλλά κυρίως σε μικρούς πυρήνες και όχι έναν δυνατό, με αποτέλεσμα το σύστημα να προχωρά ακάθεκτο στην διαπλοκή και την αδιαφάνεια. Μετρήστε πόσα γκρουπ έχουν δημιουργηθεί από πολίτες (καλοπροαίρετα) για την «κάθαρση», σήμερα! Εδώ ταιριάζει απόλυτα: This is Cyprus…

Όμως φίλοι μου, η κάθαρση δεν θα έρθει ως δια μαγείας. Δεν πρόκειται αύριο να παραιτηθεί το ΑΚΕΛ γιατί παραιτήθηκε ο βουλευτής του. Απεναντίας, θα τον διώξει από το κόμμα και θα το κοκορεύεται κιόλας. Όπως δεν έγινε σε άλλα σκάνδαλα αλλά και σε άλλα κόμματα στο παρελθόν.

Η κάθαρση θα έρθει με νέες προσεγγίσεις. Καθαρές και ξάστερες. Χωρίς ταξίματα, λίστες και βολέματα.

Ας μην καμώνονται στα κόμματα ότι μόνο ένα δικηγορικό γραφείο έκανε αυτά που ο «This is Cyprus» δικηγόρος αναφέρει στο βίντεο της ντροπής.  Η διαπλοκή είναι εκεί.

Αυτό που πρέπει να γίνει, πέρα από την παραίτηση των εμπλεκομένων σε αυτό το σκάνδαλο, είναι όλα τα κόμματα να αντιληφθούν ότι αυτά που ήξεραν, με τις λίστες των βολεμένων, τον τρόπο που κομματικά λειτουργούσαν σε Δ.Σ. ημικρατικών οργανισμών, τον τρόπο που λειτουργούν οι παρελκόμενες των κομμάτων συντεχνίες, τα τηλέφωνα παράκαμψης ραντεβού στο νοσοκομείο (άλλο ανέκδοτο το γιατί να θες ένα μήνα μέσω ΓΕΣΥ για να κλείσεις ραντεβού για κάποιο πόνο), δεν είναι πλέον αποδεκτά από τον μέσο πολίτη. Όπως δεν είναι αποδεκτές οι εισφορές εταιρειών σε κόμματα (από πού κι ως που;), αλλά και η ανάληψη θέσεων σε όλους τους τομείς από κομματικές μετριότητες και όχι από τους πραγματικά άριστους, γιατί «έχουν υποχρέωση».

Αυτός ο πολίτης που έχει ήδη γραμμένο το σύστημα στα παλαιά του υποδήματα και δεν ψηφίζει γιατί έχει απογοητευτεί αλλά και εκείνος που εξακολουθεί να ψηφίζει πιστεύοντας ότι επιτελεί έργο Δημοκρατίας ή ακόμα και αυτός που συντηρεί το σύστημα ψάχνοντας να βολέψει το παιδί του, θα πρέπει να καταλάβει ότι μόνη διέξοδος είναι στις επόμενες εκλογές να ψηφίσει με γνώμονα μόνο ένα: Την διαφάνεια και την πολιτική ηθική.

Τα πράγματα δεν θα αλλάξουν από την μια μέρα στην άλλη. Η αποχή όμως οδηγεί στην διαιώνιση της αδιαφάνειας, αυτής που θα βρούνε μπροστά μας τα παιδιά μας τα οποία, αν δεν έχουν ήδη φύγει για το εξωτερικό, θα υποχρεωθούν να βιώσουν στο πετσί τους.   

ΥΓ: Θεωρώ το βίντεο της ντροπής, τον τετραπέρατο μεγαλοδικηγόρο με τις «άκρες» και τους πολιτικούς και παρατρεχάμενους της κομπανίας, ως ένα από τα πιο θλιβερά που έχω παρακολουθήσει σαν κύπριος. Ντρέπομαι.